[AvareAşık]

Evet eve bilgisayar geldi ve ondan sonra dipe doğru vuruş başladı benim için , zaten bilgisayar olmadan öncede olan sıkıntı bilgisayarla aşırı derecede tetiklendi.
Benim komşum olan arkadaş online oyunlar oynuyordu ve bu oyunları överek benimde başlamamı sağladı başta iyi güzeldi ama sonra yavaş yavaş hayattan kopuyordum biri beni dışarı çağırdığında yok kanka siz gidin ben gelmicem derdim ailem dışarı çıktığında ben evde kalcam ailem köye gitceğinde ben evde kalcaktım çünkü çok önemli işlerim vardı ve beni bu oyunlara başlatan arkadaş beni yarıyolda bırakmıştı.Neyse liseye başladık ben orda 2-3 kişi benim gibi böyle online oyun oynayanlarla arkadaşlık kurdum ilk sene iyi güzeldi tabi arkadaşlarla takılma açısından sonuçta aynı ortak noktan vardı. okuldan birlikte kaçardık onlar gelir bizim evde kalırdı ben onlara giderdim. Ama bu güzel yanı kötü yanı artık millet seni böyle hep oyun oynadığın için hor görmeye başlamıştı mahalledeki arkadaşların artık fazla takmıyordu seni. Ailemle hergün kavga etmeye başlamıştım bu online oyunlar yüzünden interneti kestiler nafile bu sefer cafelere kaçardım beni bu oyunlara alıştıran arkadaş sanırım 3 ay sonra bu oyunlarla olan bağını koparmıştı artık ailesi nasıl yol izledi bilmiyorum(bana göre kesinlikle ailenin iyi rehberlik etmesi gerekiyor çünkü o yaşlarda nasıl davrancağını tam kestiremiyon ve bişeye kapılıp gidiyorsun) zaten derslerde almış başını gidiyordu devamsızlık sınırda bi ara sınıfta kalcam diye çok korkuyordum. Veli toplantısı olduğu günler ben eve en geç gelebileceğim saatte gelirdim(veli toplantılarını annem mahallade oturan sınıf arkdaşımın annesinden öğreniyordu zaten 2 kere gitti ondan sonra bir daha gelmedi çünkü bana artık senin başarızlığını görmeye dayanamıyorum içim el vermiyor diyordu.Öğretmen benim notlarımı sınıftaki durumumu anlatmaya başladığında annem saklancak yer arıyormuş(ama hak veriyorum tabi) ).Çünkü o günler gerçekten hatırladığım en berbat günler bide babamımda işleri yolunda gitmediği zaman geldimi işte o zmn o ev cehennem gibi gelirdi zaten adam agresif bide ters bir günü olursa bide benim olaylar offf çok berbat günlerdi.Her neyse 1. sınıfı öyle böyle kalmadan bitirdim ve daha ilk seneden psikolojik olarak çökmüştüm.Çünkü tanıdığım herkes beni küçümsüyordu ters ters bakıyorlardı yolda görsem kimsenin ipinde değildi bu beni bitirmişti dışarı çıkma isteği gelmiyordu.
1. sınıfı özet geçersem en sade böyle olr heralde