Bugün 2. günümm.
Bugün daha iyiyim sanki.. En azından dünkü gibi sürekli açlık isteğim yok..
Dinlerken müzikler o kadar güzel ki, müziğin altındaki telkinler mi yoksa direk müziği duyduğum zaman mı eskilere gidiyorum çözemedim. Gözümün önüne hep eski yaşadıklarım bir fotoğraf karesi gibi gelip gelip gidiyor.
Otururken, dolanırken, çorba karıştırırken (!!)...
Rabbim:
Kalbimi kulların yaralar, ama şifasını yine sen verirsin.
Bazen ismini unutur, haddimi aşar, ama yine kapım sana hep açık dersin.
Bilirim ki; herkes işine göre sever, ama bir tek sen karşılıksız seversin.
Ben bile güvenmezken kendime, sen umudunu kesmez hep güvenirsin.
İçimi bilen bir tek sensin, ne verirsen bana, ne olur en hayırlısını ver..
Amin.