[AvareAşık]

Arkadaşlar bu lise bölümünü özet geçicem kısaca söylemek gerekirse
lisede bilgisayarda oyun oynamak la geçirdim ne kendimi geliştirmekle uğraştım ne de derslerime, ygs, lys ye ağırlık verdim boşvermiştim arkadaşlarla aram hiç yoktu okula gidip geliyordum mahalledeki arkadaşlarımla takılırdım basketbol filan oynardım.(bilgisayar başından kalkınca)Aslında basketbol oynamayı severdimde okulda filanda oynardım ama kendime güvenim olmadığı için genelde pas bile atmazlardı.öyle bi takımdaki boşuğu doldururdum orda.Herneyse lisedeki arkadaşlarım beni hep hor görürlerdi ama ben bunun pek düşünmüyodum yani çabalamıyodum üstüne gidip ve öyle liseyi bitirdik. Şimdi ne değişti peki diye sorarsanız üniverstedeyim ve üniversitenin ilk yılı çok zorlanmıştım hemde baya bi çok lisedeki gibi olmucaktım kendi kendime daha farklı olucam diyordum ama hep lisedeki olaylar aklıma ve garip bir dehşete düşüyordum anlamadığım bir anda sanki herşey benim için bitmiş artık bir çıkış yolu yokmuş gibi geliyordu.Bu düşünce işte beni bitiriyordu kendimi kendimi yememi sağlıyordu.Ama sonra birşey anladım ben kendim için hiç yararlı birşey yapmıyordum ruhu mu geliştircek bedenimi geliştircek bunun için kendime görevler koydum mesela üni. okuyorum ve ilk görevim bunu başarıyla bitirmek sonra boş zamanlarımda artık oyun oynamıcaktım kendimi daha yararlı hissetceğim işlerle uğraşcaktım spor yapmaya başladım hergün şınav hergün mekik daha iyi görünmek daha güçlü görünmek için ve sonra insanların bana bakışının değiştiğini farkettim bana saygı duyuyorlardı bana çalışmamı takdir ediyorlardı ve bu bana bi anda güven aşılamaya başladı ve kafama bir şey dank etti ve bana göre her insanın çalışması çalışması ama mutlaka çalışması lazım çünkü çalışmak insana bi işe yaradığını hissettiriyor. Allah inşallah hepinize çalışma azmi verir. Yazın evde boş duran arkadaşlara tavsiyem mutlaka bir yerde iş arayın evde boş durmak sizin kendi kendinizi yemenizi sağlar. Gerçekte çalışmak insanı güçlendiren birşey hep de altın bileziğiniz olur her ihtimale karşı :D
evet arkadaşlar beni kendime getiren olay buydu çalışmak ufakkende işte çalışırdım. yani liseye kadar babamın yanında çalışmışlığım amcamın yanında elektronikçide çalışmıştım.ama lise zamanı sanki bi boşluk yani kayıp ne öğrendim diye sorarsanız pek bişey yok 4 sene evde dursam heralde ygs lys de bile daha iyi puan alırdım. Berbat bir lise hayatı geçirmiştim. şöyle de düşünmeyin lise hayatı bütün ömrünü etkiler diye bi ara düşünüyordum hatta bazı amerikan filmlerindede vardı böyle kafama bile takılmış baksanıza :D lisede hiç bir kızla çıkmadım hiç arkadaş ortamım olmadı ama kendime geldiğimde bunları düzelttim. Bu sadece benim için hayatın bir karanlık dönemiydi herkesin hayatında bir karanlık dönem olur ve herkeste bunu aşabilir.
İnşallah herkes bu forumdaki bütün kardeşlerim(özelliklede siz çünkü siz kendinizi biliyorsunuz ve buna çözüm arıyorsunuz) hayattaki korkularını yener Allah herkese yardım etsin
Bir de arkadaşlar hayatta herşeyi öğrenmeye çalışın boşvermeyin .