Bu gün aynada egzersiz çalışmasını denedim,insanın kendi gözlerinin içine bakarak konuşması inanılmaz bir olaymış meğer.İki kez çalışma yaptım ve ikisinde de ağladım.Sanki kendime acıdığımı hissettim,bu normalmidir bilmiyorum çalışmaya devam edeceğim.Telkinleri de dinliyorum henüz çok farklı bir şey gözlemlemedim ama yılların yerleştirdiği özellikler bir anda kaybolabilirmi bilmiyorum.Köklü bir değişimi gerçekten çok arzu ediyorum.Bu güne kadar hayatımda her şeyin ters gittiğini düşünen biri olarak,elimdeki güzel şeyleri bulup huzuru ve mutluluğu kendime çekmeye çalışacağım.Sitenin bana çok katkısı olacağına inanıyorum.Burada emeği geçen herkese iyi ki varsınız diyorum.
