Alıntı:
Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı
 Fobilerde bir de şu önemlidir. Farkındalık. Evet farkındalık önemlidir. Sen kediden korktuğunu düşünüyorsun ama oysa onun anlamından korkuyorsun. Onun neyinden korktuğunu bul. Sonra bunun hayatındaki karşılığına bak. Bu sana biranda çok uzun mesafeler aldıracaktır.
Mesela, benim örümcek fobim vardı demiştim. Örümceğin şeklinden de korkarım ama ona benzeyen onlarca hayvandan korkmuyorum. Demek ki korktuğum onun görüntüsü değil. Ne peki? Onun tuzak kurması, sinsiliği, ansızın tuzağına düşürmesi ve kurbanın kurtulamaması ve onu yavaş yavaş öldürmesi. Hayatta, engellenmekten nefret ederim mesela. İçi başka dışı başka insanlardan nefret ederim. Sinsi insanı gözünden tanırım. Peki bunlar ille de dışarıdan mı gelir? Hayır bu senin içinde taşıdığın, senin gelişimini engelleyen bir duygu bile olabilir. İşte tüm bunlar korkunu yenmen için birer adım sadece |
Işıklı yol oncelikle ilgin icin tesekkur ederim. Haklisin, korkunun derinine, sebebine inmek lazim. Nasil basladigini biliyorum, 5 yasindaydim sokakta cocuklar kedinin kuyrugunu cekistirip bagirtiyorlardi. Bi' defasinda da suya attiklarini iskence ettiklerini gormustum kanım donmustu resmen. Sanki basta kedi olmak uzere tum hayvanlar bu zulmün intikamini benden alacaklarmis gibi korkuyorum. Sevimli bi kuş yavrusundan, civcivden bile :/
Yenebilecegime malesef inanmiyorum... Tek bildigim insanlarin bu korkumu simariklik zannetmesi. Koca kiz utanmiyor mu kediden kacmaya demeleri... Bu durumda ailem bile piknik alanlarinda, sokakta falan utaniyor benden farkindayim. Hayatimi altust ediyor bu fobi. Neyse cok konustum :) yorumun icin tekrar tesekkur ederim...