[mutluhayatim]

Bugün içimde bir nefret dolu. Belkide kendi kendimi dolduruyorum ama birisiyle yaşadıklarım geldi aklıma. Şöyle bir dönüp bakınca ne kadarda salak yerine konmuşum. Hala da konmaya devam ediyorum. Artık gerçekten sıkıldım. Ne ağlamak istiyorum ne de uğraşmak. Bırakıp gidesim var her şeyi. Üzülür müyüm. Evet hemde deli gibi. Ama yaşadıklarım aklıma geldikçe çıldıracak gibi oluyorum. Nefret duyuyorum o kişiye karşı. Benim canımı yaktığı gibi bende onun canını yakmak istiyorum. Bana yaşattıklarının hepsini bir bir yaşatmak istiyorum ona. Geri kafalı bir insan hemde sonuna kadar. Ayrıca birde kızlar gecenin bir saatinde dışarı çıkamıyor değil mi? Neden yine erkekler yüzünden. O pislik erkekler yüzünden. Laf atan iğrenç sapık erkekler yüzünden. O kadar çok şeye karşı nefret doluyum ki şuan. Yok efendim erkek yaparmış kız yapamazmış he canım he görürsem söylerim. Yok efendim erkek kız arkadaşlarıyla dışarı çıkabilirmiş ama kız çıkamazmış. Cümledeki mantıksızlığı görüyor musunuz? Erkek kız arkadaşları ile dışarı çıkabilir ama kız çıkamaz. Peki bu erkeğin dışarı çıktığı cins ne kız görünümlü erkek mi? Ama artık şunu çok net söylüyorum herkes yaptığının bedelini ödeyecek. O yüzden kimse kaldıramayacağı şeyi yapmasın. Bıktım ya bu ne böyle.