Tekil Mesaj gösterimi
Alt 04-02-2016, 11:26 PM   #9 (permalink)
KıpçakBeyi
Üsteğmen
 
Üyelik tarihi: Sep 2015
Bulunduğu yer: Tavşanlı/Kütahya
Mesajlar: 441
Tesekkür: 195
198 Mesajinıza toplam 252 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
KıpçakBeyi is an unknown quantity at this point
Standart Cevap: Bu da Benimkisi

Altı ayda kpssyi toparladım ve 2012 kpssye girdim.Aslında iki-üç puan yüksek yapabilirdim aldım puan 82.3 dü ve kendi branş sıralamam 128di.Normal şartlarda ilk ve ikinci atamalarda bana sıra gelmesi sadece ihtimaldi ve üçüncü atamada ise atanırım diye düşünüyordum.Dile kolay bir buçuk sene.Yine de benim aklımda bir sene vardı.Askerliğimi yedek subay olarak yaptım mı hem süre biterdi hem de biraz birikmişim olurdu.

İstediğim gibi Ağustos celbi gidemedim askere.Aralık celbi gidecektim boş beklememek için babamla çalışmaya başladım.

Bu sıralarda bir sınıf arkadaşım bir iş kazasında yandı.Nedense içime de doğmuştu.Durumu ağırdı ağabeyi bana iyi olacak demişti ama benim tıp bilgim % 75'i üçüncü derece ağır yanıklarla kaplı birinin uzun süre dayanamayacağını söylüyordu.Yoğun bakımdan çıkamadı.

Aralıkta askere gittim.Şimdi askerlik anılarımı anlatmayacağım zaten istediğimiz gibi yedek subay olamadık.Askerde bir arkadaşım sayesinde kişisel gelişime merak sardım diyemeyeceğim.Ben sadece kişisel gelişim ve iş kitapları okuyorum diyen bir arkadaşım vardı.Onun getirdiği bir kaç kitabı askerde bitirdim.

O zamana kadar kişisel gelişim benim için sadece Oğuz Saygın(? yanlış değildir umarım) " Negatif limanlardan pozitif sulara" kitabıydı.Okuduğumu sandınız değil mi?Hayır okumadım sadece o zamanlar çıkan ilk NLP kitabıydı ve dayımlarda vardı.Dayımın oğlu şöyle güzel kitap böyle iyi kitap derdi ama alıp okumadım.

Uzun bir dönem sihirli çubuğa inandım.Ne zaman vaz geçtim bilmiyorum.Bir sihirli çubuk değecekti ve her şey düzelecekti.Derslerim , özel hayatım.Bunun böyle olmadığına lise sonda kısa bir dönem bize matematik hocalığı yapan bayan bir hocamız inanmamı sağlamıştı.Pek çok hocamız gibi ODTÜ mezunuydu.Anneme geçmişin geçmişte kaldığını eğer temeli eksikse bir şekilde o temeli oluşturabileceğimi söylemişti.

Lise döneminde artan NLP ve kişisel gelişim bombardımanı bizde birazda bu işin bir rüzgar bir para tuzağı olduğu düşüncesini oluşturmuştu.İnanırsan her şeyi yaparsın.Bu kitabı okuyan üç kişiden beşi iş kurdu milyon kazandı.Diğer ikisi bilmem ne oldu vs. vs.Ha bende gazla çalışan biriyim.Zamanında(çocukluğumda) gaz yeterli verilmediği için.

Askerden geldikten sonra ikinci atamada olmadı zaten bizden çok az alım olur.Onlarda haziran dönemi 2 ve 4 tür.Üçüncü atama benim için yeterli olmayabilirdi.İnsanlar tahmin ettiğimden daha fazla biçimde yazınca sıralama bana yaklaştı ama arada hep kupon kadro bekleyen yüksek puanlılar vardır.Geneli de bir kamu kurumundan başka kamu kurumuna geçmek için yapar.

Ben babamla çalışıyorum ama nevrotik bozukluk mu diyorlar aşırı gerginim.İnşaatta balkondan aşağı bakamıyorum.Sanki düşecekmişim gibi.Yüksekten korkmam.450 metreden paraşüt atlayışım var benim.İlk öss sınavımdan üç gün önce thk İnönü'de atlamıştım.(2003)Sinirlerim bozul devamlı hesap yapıyorum üçüncü atama yaklaşınca şu kadar kişi alsalar şöyle olur bana sıra gelir , gelmez.


Üçüncü atamalar yaklaşırken annem ısrarla hızlandırılmış bir kursa gitmemi istedi.Bende kursa yazıldım ama içimde hep 2012 puanımla atanacağım düşüncesi vardı.Hiç daha önce hissettiğim bir şey gibi değildi.

Dedem ve Babaannemi kaybettik.Dedemin senelerdir uzun süren Alzheimer'ı vardı.O dönemde bu hastalığı bilen çok fazla hekim yoktu.Şansa en bilgili olanı Kocaelideydi.Dedem belki de Türkiye'nin en uzun yaşayan hastalarından biridir.İlaçlar yalnızca ilk evrenin ve ikinci evrenin uzamasına sebep olabilir.Üçüncü evrede zaten hasta yatağa düşer ve hiç bir işini göremez.Ben Somadan geldiğimde ikiden üçe geçiş dönemindeydi ve üçüncü atama döneminde kaybettik.

Üçüncü atamada çok komik sayıda kişi aldılar.Kadrolar çok kupon yüksek puanla kapatacak yerlerdi ve bir yerlerde bekleyen arkadaşlar yerleştiler ve bana hala sıra vardı.

Böylece Mayıs ayı geldi.Aynı şekilde yatalak olan babaannem vefat etti. (Dedemle kardeş/Hala-Dayı çocukları annemle babam).Onunla aynı odada ben kalıyordum artık nefes alamıyordu neredeyse geceleri.Sonunda ben artık uyumakta zorlandığımı söyledim anneme.Aslında istesem en başından salonda yatabilirdim ama içimizde aşırı bir sorumluluk duygusu var ya?

Babaannemi kaybettik. İnsanın merhamet hakkında düşünecek uzun zamanı oluyor.Üzüldüğümü söyleyemem.Üzüldüm elbette ama bu çok farklı bir şey.Babam belli etmedi ama çok üzüldü.

Eski şirketimde malum kaza oldu.Günlerce ekran karşısında sabahladım.Profosyonel olmanın en güzel tarafı sonucu önceden tahmin edebilmeniz.Bilgiler doğru akarsa ne olup olacağını anlayabiliyorsunuz ama yine de içinizde bir ümit oluyor.Riski bilmek sizi hayatta tutmaz.Ömrümce filmlerin , kitapların , dizilerin senaryosunu çok önceden tahmin ettim ve bununla övündüm.Bilmek sonucu değiştirmiyor.

Hayatımın en zorlu Mayıs ayıydı.Kpss 2014 hak getire ama ben son atamada olacak diyorum.Kontenjanlar açıklanınca atanacağım neredeyse kesinleşti.2014 kpss öncesinde atandığım yeri öğrendim.Aklımdaki yer değildi.Liste başına yakın atanırım diye düşüyordum ama neredeyse herkes tercih etmiş.Benden sonra 10 kişi atanabildi 40 küsür kişiden.

O kadar acılardan evin içine neşe dolmuştu.Hayatımın en zor bekleyişiydi.Saat geç olmasaydı burada bırakmazdım.Bu kadar yazacağımı ve bazı şeyleri anlatacağımı tahmin etmemiştim.O yüzden bir gece daha beklemeniz gerekecek.

Bir gece Şehrazat'a ve bin bir gece masallarına dokundurma.Ne zaman yazarım bilmiyorum.
KıpçakBeyi isimli Üye şimdilik offline konumundadır Offline   Alıntı ile Cevapla