[novarosa]

Herkese merhaba arkadaşlar. benim de büyük küçük bir sürü dileğim gerçek oldu. Olmayanlar da oldu ama şimdi dönüp baktığımda olmayanların benim açımdan hayırlı olduğunu görüyorum.
Özellikle hayatınızda olmasını istediğiniz kişi konusunda takıntılı olmayın bence, bazen olmaması olmasından daha hayırlı.

Şimdi gelelim örneklere. Bundan yaklaşık 15 yıl önce araba almak istiyordum. Daha doğrusu öyle çok da araba hevesim yoktu. Ancak ilçeye gitmem gerekiyordu bir iş için. İki arkadaşla gidiyorduk. arabası olan arkadaş arabayı yeni almışı, arabasıyla hava atıyordu. Bana "novarosa hanım sizde araba var mı" dedi.Benim arabam yoktu çok zoruma gitti. Araba almak için para biriktirmeye karar verdim. Kendimce bedel olarak 15 bin euro belirledim. Ancak arabaya bile karar vermemiştim ne olacağı konusunda.Niye TL değil de euro ben de bilmiyorum :)) Neyse o dönem ödemeler ya euro ya da dolar olarak gelmeye başladı. 15.000 euro tam birikmeden tanıdığım biri arabayı sana satayım dedi. 9500 TL dedi ben de 4000 vardı. Bir yerden de 5000 civarı alacağım vardı. Arabayı al kalanını para gelince verirsin dedi.O şekilde ilk arabamı aldım.

Sonra sıfır almak istedim. Bir sene geçmeden nakit parayla sıfır aldım.Hatta bir sıfır araba alacak param daha vardı. Sonra bir pazar günü öylesine galeriye gittik. Bir tane jip vardı. Test sürüşü yaptım çok hoşuma gitti. O ana kadar binmiştim ama hiç jip kullanmamıştım. Binmek farklı, sürmek ise daha farklıydı. Dedim ben jip alıcam. O sırada da bir ofis almıştım kredisi devam ediyordu. arabam vardı, bir araba alacak param vardı ama bir araba parası kadar daha para gerekiyordu ve ancak ikinci elini alabiliyordum o şekilde. Bir jip fotosunu masaüstü yaptım. Sonra banka müdürü arkadaş ofise gelmişti. Kredim var tekrar verirler mi dedim, veririz dedi. Gerekeni yaparım. Onların bankasıyla çalışıyordum sürekli çünkü.

Tam o aralar bir sürü yerden ekstra paralar geldi. Bir araba alacak kadar para birikti. Yani kredisiz alabilirdim ama yine de 3/1ini kredi kullanıp aldım bankada nakit param da kalsın dedim. Yoksa gelen parayı bir şekilde harcardım bari taksit ödersem çarçur olmaz dedim. Aldığım jip masaüstü fotoğraftakinin aynısıydı. Bej deri döşemeler, maun kaplamalar hep aynıydı.

İstanbulda bir tanıdığın evine gitmiştim. Çok lüks ve ünlü villaların olduğu bir sitede oturuyorlardı. Mutfağını çok beğenmiştim. Bir süre sonra eşim evi sattığını ve yeni bir ev aldığını söyledi. Gidip bakınca o beğendiğim mutfakla aynıydı mutfağı hatta daha geniş ve daha güzel.

Büyük bir gazetede beğendiğim bir köşe yazarı var. Yazılarını hiç kaçırmam. Çok iyi bir analisttir bana göre. Sık sık büyük haber kanallarına çıkar yorumcu olarak. Asker kökenli ve hukukçu aynı zamanda Ankara'da bir üniversitede de hoca.
Neyse facebooktan ekledim, kabul etti ama böyle binlerce kişiyle arkadaş. Bir güne mesaj attı bana. Lise bilgilerime bakmış. O yıllarda benim bulunduğum şehirde askermiş ve bizim okulda milli güvenlik dersine giriyormuş. Anadolu lisesi olduğu için aklında kalmış. Numarasını verdi, gelirsen görüşelim dedi. Henüz görüşme fırsatım olmadı ama ara ara konuşuyoruz.Gidince görüşücem mutlaka. Yazılarını bayıla bayıla okuduğum yazarla tanıştım hem de hiç bir çaba harcamadan.

Bir de mesela aklımdan bir şey geçiriyorum. Ev eşyası ya da kıyafet öyle bir ürün olmasa bile sanki benim kafamdaki tasarım üretilmiş gibi aynısını buluyorum.