Alıntı:
| asya26 Nickli Üyeden Alıntı
merhabalar
nerdeyse 1 aydır telkinleri dinliyorum.. yazılanları okuyorum.. bende degisiklik varmı evet var.. düsüncelerimi dile getirmekte daha net'im anlatmak istedigimi korkmadan cekinmeden karsımdaki kirilacakmı diye düsünmeden söylüyorum, sabahları dinç kalkıyorum aynaya bakıp gülümsüyorum.. olumlu seyler düsünmeye calısıyorum. kendime mutlu oldugumu soylüyorum.. ama midemin üzerindeki ağırlıktan bi türlü kurtulamıyorum.. hani her an bisey olucak korkusu yasıyormus gibi acı veren bi his bu (Kalbim sanki orda atıyor) beni boğuyor nefes almamı engelliyor. ara ara derin nefes alıp vermek zorunda kalıyorum.. gecmiste kötü olaylar yasadım bi anda kurtulmayı tabiki beklemiyorum, onlarla yasamayı ögrenmeye calisiyorum ama keske tamamen silebilsem diyorum.. hayatımın o dönemini hiç yasamamış olsamm :)
|
o karın agrısı bendede zaman zaman oluyor..ama oldugu anlar j-kendımı boşlukta oldugum zamanlar oluo sankı bırsey olacakmıs gıbı ama ne olacagnı bılmedıgım birşey gibi... ama bu durumda oldugum anlarda kendı kendımı telkın edıorum..dıorumkı..herşey senın ıstedıgın gıbı olacak..bak yoluna gırmeye basladı bıle deyıp mutluk anlarımı hatırlatıp kendıme telkınler uretıorum