[shamanic]

canlarım benim...


sevdiğim bir hikayeyi paylaşmak istedim;

hayatın özü:

Hayatın anlamı nedir diye sordum: Yunan Kültür ve Tarih profesörü olan yaşlı hocama.
Her zamanki gibi salonda kahkahalar yükseldi ve insanlar çıkmak için kalkmaya başladı.

Papaderos, elini havaya kaldırdı, salondaki kargaşayı yatıştırdı ve gözleriyle ciddi olup olmadığımı sorgularcasına uzun bir süre bana baktı.

“Sorunuzu cevaplayacağım,” dedi.

Pantolonunun arka cebinden cüzdanını çıkarttı ve deri cüzdanı karıştırarak, aşağı yukarı bir madeni para büyüklüğünde,
çok küçük yuvarlak bir ayna çıkardı. Ve sonra şunları anlattı:

“Benim çocukluğum savaş zamanına rastlar. O zamanlar çok yoksulduk ve çok uzak bir köyde yaşıyorduk.
Bir gün yolda bir aynanın kırılan parçalarını buldum. Alman yapımı bir motosiklet orada hurda haline gelmişti.”

“Dağılan parçaları bulup bir araya getirmeye çalıştım, fakat bu mümkün olmadı,
o yüzden sadece en büyük parçayı aldım. İşte bunu.

Daha sonra onu bir taşa sürterek yuvarlak hale getirdim. Ve sonra onunla bir oyuncak gibi oynamaya başladım ve
güneşin hiçbir zaman ulaşamadığı karanlık yerlere - derin çukurlara, yarıklara ve karanlık noktalara bu ışığı yansıtabilmek beni çok etkiledi.

Benim için en ulaşılamaz yerlere ışığı götürmek bir oyun olmuştu.”

“Daha sonraki yıllarda o küçük aynayı sakladım ve boş zamanlarımda çoğu kez onu elime alıp oyunun büyüsüne kendimi kaptırdım.

Gençlik devirlerim de geçince şunu anlamaya başladım ki, bu benim için sadece bir çocuk oyunu değil,
hayatımda yapabileceğim şeyleri sembolize ediyordu.

Işığın veya kaynağının ben olmadığımı anlamaya başladım.
Fakat, ışık - gerçek, anlayış ve bilgi - oradaydı ve eğer ben o ışığı yansıtırsam pek çok karanlık yerde bu ışık parlayacaktı.”

“Ben, şeklini ve biçimini bilmediğim bir ayna parçasıyım.
Yine de sahip olduğum şeyle bu dünyanın karanlık yerlerine, insanların yüreklerindeki karanlık noktalara
ışık ulaştırabilirim ve bazı insanlar için bazı şeyleri değiştirebilirim.

Belki diğer insanlar da benzer şekilde düşünebilir veya davranabilir.”

“İşte bu benim yapmak istediğim şeyin ta kendisi!

İşte benim hayatımın anlamı bu!”

Ve daha sonra küçük aynasını dikkatlice kaldırarak tuttu ve pencereden süzülen güneşin parlak ışınlarını yakalayıp
yüzüme ve sıranın üzerinde kenetlenmiş ellerime yansıttı.

O yaz Yunan Kültürü ve Tarihi hakkında edindiğim bilgilerin çoğu hafızamdan silindi.
Fakat hala aklımdaki cüzdanda küçük yuvarlak bir ayna taşıyorum.


Ted Cashion

Yapabileceğin her iyiliği
Yapabileceğin her şeyle
Yapabileceğin her yolla
Yapabileceğin her yerde
Yapabileceğin her zaman
Yapabileceğin müddetçe yap.

John Wesley 1703-1791

aklımın değilde.. yüreğimin sesini duyurmaya çalıştım kelimelerim yettiğince..

hani orhan veli'nin dizeleri vardır ya.. kelimelerin kifayetsiz kaldığı diye süren..
işte öyle bir noktadayım.. bana yaşattığınız bu güzel dakikaların tarifi mümkün değil..

içimde coşkun bir duygu seli var.. herbirinize yüreğimin tüm sıcaklığı ile sarılıyorum.. ruhumun derinliklerinden gelen teşkekürlerimi lütfen kabul edin..

ne söylesem az şu anda biliyorum.. ama anlatamıyorum.. belki yıllanmışlığın verdiği bir duygusallık bilemiyorum..
her mesajı bir kaç kez okudum.. her mesaj yüreğimi aldı başka diyarlara götürdü..
aldığım en güzel doğum günü hediyemsiniz..

günlüğüm yok ama arada sizin günlüklerinize misafirliklerimde kendi yaşantımıda yazdığım oluyor..

ben ailemden ayrı büyüdüm..
annem ; ankarada..
babam; izmirde..
bense istanbuldayım...

hani çekirdek aileler vardır ya evliliğimde de çekirdek haldeyim hala.. bir bebeğim tüm koşullar uygun olmasına rağmen olmadı... wave

çok kalabalık ailelerim oldu ama yalnız büyüdüm.. hep yarım kalan bir şeyler oldu .. olmalıda zaten .. umutları körükleyen belki bu yarım kalmışlıklardır..

niye bu kadar uzattım lafı.. şimdi toparlayacağım..

geride bıraktığım yıllarım içerisinde canlarım da oldu.. can sandıklarımda .. iyiki hepsi oldu .. her biri bir rehber oldu yaşamıma .. yolumu aydınlattı..
ve en büyük rehberim sevgili ailem ve sevgili eşim .. ayrı da olsa dünyalarımız kesiştiği yerleri iyi kullanabilmeyi becerdik elimizden geldiğince..
ve sizler benim yarım hissettiğim yanımı tamamlayan oldunuz daima.. içimdeki yalnızlığımı doyuran tarafım oldunuz..
yeri geldi uzaktaki annemin sıcaklığını buldum mesajlarınızda .. yeri geldi babamın kollarındaki güveni..
kardeşlerim oldunuz çoğu zaman.. ve olmasını istediğim abilerim ablalarım oldunuz..
eksik olduğunu düşündüğüm her ne vardıysa yaşamımda o olup çıktınız karşıma.. sevginin insan hali oldunuz..
bazen abla bazen anne olmama izin verdiniz yaşamlarınızda.. sizi sevgimle sarmama da sevginizle sarılmama da izin verdiniz..

pek çoğunuz benden bir şeyler aldığını söyleyip teşekkür etmişsiniz ya..
asıl ben sizlerden çok şey aldım çok şey öğrendim.. onun için sizlere yürekten teşekkür ederim...

bu muhteşem ailenin kurucusu atakan bey başta olmak üzere her biriniz benim için çok önemli .. özel ve değerlisiniz..

mutlu günümde sevincime ortak olup bu yoğun duygu selini .. mutluluğu bana yaşattığınız için her birinize kucak dolusu sevgiler..

sizleri çok seviyorum..