Çoğu kişiyle aynı duygu ve hisleri yaşadığını öğrenmek güzel bir şey. Herkesin yazdığını okuyorum ve okudukça anlıyorum ki onların yaşadıkları değişiklikleri bende yaşamaya başlamışım
Kendini dinleyen biriyim ve hatta bazen dinlemeyi abartan. Denediğim yöntemler mi kolaylaştırdı bilmiyorum ama bu değişimde telkinlerin etkisinin büyük olduğu kesin.
Artık müzikleri dinlemediğimde bir eksiklik hissediyorum. Bu tarz bir şeyi arardım hep demek kısmet bu günlereymiş. Hayatta her zorluk geçiyor, gülüyor insan daha zoru var mı diyorum şimdi olsa ne yazar
Yazdıklarıma bakıp gamsız sanmayın sakın acayip dertli biriydim. Şimdi dim diyebiliyorsam bunda sizinde katkınız büyük.
Özel hayatımdaki ani değişikliği atlatmaya çalışırken dün 3 aylık olan ilk işimde de oldum. Şimdi ne mi hissediyorum bilmiyorum açıkçası. Çok tuhaf bir duygu ama gerçekten bilmiyorum, ne hissettiğini bilmemek iyi bir şey mi acaba?
Gözlerimi kaçırmıyorum artık özellikle dik dik bakıyorum bazen, kimsenin bakılamayacak gözleri yok. Tek gerçek güven sanırım, onu çözünce gerisi düzeliyor.
Yeni bir yaşama başlamıştım artık daha da yeni çünkü işim de yok
ne hissettiğimi anlayınca kopacam diye korkuyorum açıkcası
Sevgiyle kalın