[perilice58]

Merhaba günlük buğün hava çok güzel işe gelirken yürüyerek geldim yürüyüş tadını çıkarttım ve çevremi daha dikkatli inceleme fırsatı buldum. İnsanların yüzünde hiç gülümseme yok herkes uykulu yorgun hayatın mutluluğunu kaybetmişler sanki aslına bakarsan önceleri bende öyleydim eskiden kendi sorunlarımı düşünmekten insanların yüz ifadelerine bile bakmazdım hep mutluluğu başka yerlerde başka kimselerde aradım. Oysaki öğrendimki mutluluk benim yüreğimin içinde imiş şimdi daha bir huzurluyum.
Keopsun yardımı ile daha önce yaptığım bir çalışma Bilinç altıma gizlenmiş keşkelerimi suyun yüzüne çıkarmıştım . Meğerse herşeyin üstünü örterek yaşamışım yıllarca ve bunları olumlama çalışmalarım halen sürüyor kimileri var ki halen canımı acıtıyor. Fakat hepsi ile acıda olsa yüzleşmek zorundayım. Acıya hüzüne kapılarımı sonsuza kadar kapatmak ve sadece kapılarımı mutluluğa , sevgiye , saygıya açmak istiyorum . Bunun içinde kendimi istemesem de zorluyorum yüzleşmek istemediğim o kadar çok şey var ki , hele ki bağışlayamadıklarım çünkü halen hayatımdalar halen de hata yapmaya devam ediyorlar. Sadece kalbim çok acıyor. Buna engel olamıyorum...