[01nisan]

Sevgili Englizce, Jounty ve Eylülzen

Öncelikle mesajlarınız için teşekkür ederim. Kişisel gelişim konusunda gerçekten de konuşmaya ihtiyacım varmış. Bu konuda içimi tamamen dökmek istiyorum.
Engilizce Makaleni okuyacağım, konuya bakış açının gerçekçi olmasına sevindim. Çünkü bende artık gerçekçi olmak istiyorum.

Arkadaşlar ben günde 2-3 saatimi psikoloji, kişisel gelişim vb. konularında kitap okuyarak geçiriyorum.Telkinleri dinlemeye başlamadan önce olumlamalar yapmaya çalışıyordum..Bazan de yazarak kök duygularıma, korkularıma ulaşmaya çalışıyorum. Başarılı oluyorum da, fakat bu tespit ettiğim korkuları
bilinçaltımdan silmek ve yerine olumlu duygu ve düşünceleri koymak konusunda ne yapacağımı bilemiyorum. Kendi başıma birşeyler yapıyorum ancak çok küçük değişimler yaşayabiliyorum. Bazan ya da en azından şuan boşa kürek çektiğimi düşünüyorum. Artık birşeyler yapıyor olmayı bırakmak istiyorum, oluruna bırakmak belkide en iyisi. Gerçekten de bir sürü şey vadeden uygulamalar var. Hala korku ve sınırlardan kurtulmanın bu kadar karmaşık olmadığına inanıyorum. Sadece bakış açısını değiştirmek, sadece anlık bir şeymiş gibi geliyor bazan.

Arkadaşlar kızmasınlar ama Reiki' yi sadece uykum kaçtığında uyumak için kullanıyorum. NLP yi hiç kullanmıyorum. Çekim yasanını da. Bu gibi yöntem ve uygulamaların korku ve yanlış inanç kalıplarını temizlemiş insanlar için, geliştirici veya fayda sağlayıcı yöntemler olduğunu düşünüyorum.

Bugüne kadar emin olduğum, denediğim ve başardığım tek bir şey var oda SEVGİ yöntemi. Buna yöntem diyorum çünkü sevgiyi kullandığımda, duyumsadığımda, karşımdaki insana koşulsuz verdiğimde çok güzel sonuçlar aldım. Onun dışındaki hiç bir şeyden emin değilim. Bir de sağlık konusunda faydalı olduğuna yüzde yüz inandığım Tibetin Gençlik Pınarındaki beş ayin diyebilirim. Bununla ilgili sitedeki kitaplar bölümüne yazmayı düşünüyorum. Eğer yazılmamışsa.

Tabi ahkam kesmek istemem, bu konuları kıyısından köşesinden biliyor olabilirim. Sitedeki Üstatlar çok daha iyi bilirler, şu andaki bilgi ve deneyimlerimle böyle düşünüyorum. Ya da karamsar bir günümdeyim ondan. Ciddi bir sorunum yok aslında, yani debresif, mutsuz değilim. Sadece keyifsizim ve bir takım hedeflerime ulaşmakta zorluk çekiyorum. Sitede arkadaşların yazdığı mesajları okuyorum. Herkes birşeyler yapmaya çalışıyor, çabalıyor, değişmek, çözümlemek istiyor.

Allahım biz ne yapmaya çalışıyoruz diyorum. Sonuç olarak elimde ne var, elimizde ne var, neyi başardım, ne kadar gelişebildim. Bu bir kişisel gelişim çılgınlığı mı? İki nokta uygulamasını yapmaya çalışırken, kendimi bir büyüden medet umar gibi hissediyorum. Bu kadar mı düştüm diyorum. Bu kadar çabalamaya değer mi, bugün çırpındıkça boğulduğumu hissettim.Çırpındıkça yerimde sayıyorum. Daha kolay, daha sade, daha basit bir yol olmalı.

Artık yazımı bitirsem iyi olacak. Gerçekten de çok dolmuşum. Bu konu hakkında duygularımı sizinle paylaşmak istedim. Yapmadığım ne var, ya da eksik yaptığım, ya da bunun yolu ne ?
Umarım kimseyi kızdırmamışımdır. Herkese sevgiler.