[isobel]

Yorucu günler yaşıyorum, kayınvalidemin hiiç gitmeye niyeti yok:) Evde bir saniye yalnız kalamıyorum, odaya kaçıyorum oraya geliyor, tuvalete bile girsem kapıda konuşmaya devam ediyor. Enerjimi o kadar emdiki anlatamam, zaten sonunda bugün yataa düştüm. Şikayet etmek değil ama içimi dökmek istiyorum, çünkü Bodrum da paylaşacağım kimsem yok.
Çorbamı bile kendim kalkıp yaptım, düşünmedi. Kendine ıhlamur koyuyor, ben ateş içinde yatıyorum, soranım yok. Ne demişler, ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
Bir yandan da Ho'oponopono yapayım dedim, mümkün değil yapamıyorum. Olayı şöyle çözmeye karar verdim, onda sevmediğim özellikleri kafamda listeledim. Bir baktım ki bazı yönlerden bana aynalık yapıyor. Mesela kontrolcülük, olaylara hakim olma isteği. Bende öyleydim bir zamanlar, oğluma çok baskı yaptığımı farkettim, 6 ay önce bıraktım ama bu huyumu. Ve şimdi görüyorum ki çok kötü bir huymuş.
Bu siteden dinlediğim telkinler de çok ama çok işe yarıyorlar. Yoksa çoktan delirmiştim. Eskiden susardım, şimdi çatır çatır cevaplarımı veriyorum, ama gene kırmadan elbet. İnsan kırmaktan nefret ederim çünkü.
Eski negatif halimi gördm aynamda. Ne kötü kilitlenmiştim bir zamanlar, her şey ters gidiyor, hep böyle olacak diye. Şimdi karşıma hep böyle düşünen insanlar çıkıyor. Bana aynalık yapıyorlar. Şükür ki ben düşüncelerimi olumluya çevirmeyi başardım, hala bazen takılıyorum, ama geçecek biliyorum.
İşte böyle, sevgi ve ışıkla kalın hepiniz