Evet gelelim düne Eskiden eve 220 volta çarpılmış gibi gelen ben dün yorgun fakat daha sakin geldim .Hani matematikte etetkisiz eleman vardır ya nihayet annem benim hayatımda eski halinden etkisiz eleman haline dönmüş ne acı değilmi .Artık yaptığı veya yapacağı hiç bir şey beni acıtmıyor.
dün yine eziyet etmede bütün haklarını kullandı.Bana ve babama özel bir gıcığı var bütün hırsını en hırçın bir şekilde bizden çıkarıyor .Hoş diğerlerinede pek dostça davranmıyor ama en çok bize yönetiyor okllarını .
Bir insanın kendinden bukadar vazgeçmiş olabilmesini aklım alamıyor ve bukadar kendini donanımsız bırakmasını hiç anlamıyorum .Dün şöyle onun hayatını gözden geçirdimde hep başkaları onu sevsin diye yaşamışve sevdiği o an için birileri olmuş onlara körükörüne sarılmış hevesi geçince tepe üstü bırakmış en acısı geçekten sevdiğikimse olmamış bencil biri gözümün önünde oturdu durdu ve beni çileden çıkaranın bu olduğuna karar verdim .Anladımki başkalarını bıraktım kendi için bile birşey yapmayan insanlara tahamülüm kalmamış .Bu yüzden ona çok kıgın olduğumu fark ettim .Bizlere yaptıkları veya yapmadıklarının yanı sıra...
Bir anne ziyaretimde böyle geçti ve dün günlükleri okudum ne çok şey yazmışsınız yetişemedim kafam okadar yoğun olduğu için cevap yazmadım.Her gün aramızdaki uçurumlar gün güne büyüyor o neyaparsa yapsın yinede onu seviyorum .Sadece benim annem olduğu için okadar...
Yolum aydınlık ve açık olsun.
