Naber günlük...
Ben sorarsan dünkü garip ruh halimi attım üzerimden...Ohh be mutluyum şimdi...Nedeni belli:)
Hayal abla kızdı gece bana bu kadar olumsuz olma diye...Ondan sonra ben bir mektup yazdım benimkisine...İçimi döktüm resmen...Okudum ve yattım...Sonra sabahta okudum...Mutlu oldum kendi kendime...
Veee bugün bir baktımki benle konuşmaya başladı,kendisi isteyerek...Çok şaşırdım ve mutlu oldum...Bu kadar hızlı olacağını düşünmemiştim...
Bugün sevdiğim ve hayatımda mutlu olduğum insanları düşünerek geçirdim...Onların hataları yalnışları,arada geçenleri falan hiç umursamadan düşündüm...
Sanırım insanlara olan aşırı kırgınlık hissini serbest bırakmışım...Artık kalbimde bıçak kesiği gibi acı veren bir his kalmamış...Eskiden kalbimde bir bıçağın durduğunu ve her geçenin o bıçağı bir kere çevirdiğini hissederdim sanki...Şimdi o bıçakta yok...Hiçbirşey yok...Kalbim normale döndü...Paramparçalık hissinide unuttum...
Bugün bunu gördüm...Ne zaman bana acı veren birini düşünsem;içimin çok acıdığını hissederdim...Ama şimdi sadece aklıma o kişiyle ilgili güzel anlar,kahkahalar geliyor...
Demeki büyüyorum...