[ikizruh]

Bir kaç gündür bol kavgalı kargaşalı rüyalar görüyorum.Hatta birinden uyandığımda ağlıyordum.Uzun süre ağlamaklı hali üstümden atamadım.Dünde yine birileriyle kavga ediyorum rüyada 44 korkunç bir sesle balkona koştum uğultu mu desem acı bir haykırış mı desem sokaktaki ağaçlar sallanmaya başlıyor sesten.Devasa bir aslanın kükremesi gibi bişey.Anında uyandım kabustan Ayet-el kürsi,Fatiha,ihlas artık aklıma ne geldiyse okuyuverdim.Sonra efenim bu rüyaların anlamını şimdi çözmüş bulunmaktayım.Annem akşam üstü bol haykırışlı bir tartışmanın içinde buldum kendimi.Yine en olmadık eften püften konularda kendine dert yanıyordu.Sonunda iş olacağına vardı bana sardı.Alttan alayım dedim ama zaten kendimi pek iyi hissetmiyordum.Bir anda bağırmaya ve ağlamaya başladım.Oda şaşırdı bende.Hep neden aynı şeyi yaşayıp duruyoruz anlamıyorum.Sevgiyle yaklaşıyorum olmuyor bir yerden hayıflanıcak bişeyler çıkarıp duruyor.Olumlu olmaya çalışıyorum ve bunu büyük oranda başarıyorumda.Ama evde ayaklı bir felaket tellalı dururken nasıl dayanabilirim bilmiyorum.Sürekli bir eleştiri,yaptıklarıma burun kıvırmalar alaya almalar.Sırf bana da değil bu tutumu.Mesela erkek kardeşim var oldukça hırslı çalışkan bir çocuk.Yemedi içmedi araba almak için kendine para biriktirdi.Yakında alıcak arabasını zaten.Ondaki bu çalışkanlığa hiç dikkat etmez neymiş efenim eve geç kalıyomuş kötü arkadaşları varmışşş.Çocuk anlatır neler yaptığını adam gibi.İki gün sonra annem tekrar başa sarar.Sanki benim yaşadığım sorunlarda hiçbir sorumluluğu yokmuş gibi yaa.Deliresim geliyor beni bu hale sen getirdin,herkesi bizden üstün tuttun hep onun bunun çocuğu senin için değerliydi.Bizi farketmedin bile,nasıl eğilerek yetiştiğimi görmedin.Annelik bu değil doğurmak,üniversitelerde okutmak parasal yardım değil.Benim senin övgüne iki güzel sözüne ihtiyacım var(gözlerim doldu yaa off)Bir kere yanımda olda değişimimi farket.Ben herzaman iyi bir evlattım.
Sıkıldım bu hallerinden hemde çok.Allaha şükür evi var aç değil açıkta değil.Onu seven çalışkan bir eşi ,iyi huylu çocukları var.Hep elinde olana değil olmayana üzülüp duruyor.Tek bildiği bıktım hayattan bıktım hayattan.Korkum rabbimin ona dert öyle değil böyle olur deyip bela yağdırması.(tövbe tövbee)
Annemi nasıl düzelticem bilmiyorum telkin dinlemeye yanaşmıyor.Hatta adam akıllı bir sorunundan bahset hemen küser.Neyse yazının burasına doğru ferahlama geldi şimdi İşte yazmanın dayanılmaz hafifliği ohh.Seni çokk seviyorum ve affetmeye çalışıyorum anlayışsız anneciğim.Ne zaman dolsam sebebi hep annemden kaynaklanıyor yaa dusun İnşallah bu son olur bizde sağlıklı bireyler gibi oturup sorunlarımızı tartışabiliriz...