 Ynt: gülcemefenin günlüğü
Dün ilk defa kendimle konuştum aynada.
Sitede nasıl atladım bu konuyu bilmiyorum ama dün gezinirken farkettim ve denemeye karar verdim.
Ve sizinle defterime yazdığım birkaç satırı paylaşmak istedim.
Bugün ilk defa tüm dikkatimi toplayıp aynada kendime baktım.
Evet bu yüzü tanıyordum ama aynı zaman da tanımıyordum.
Meğer kendime ne kadar yabancıymışım.
' Merhaba ' dedim.
İlk kez gözlerimin içine bakıp merhaba diye seslendim kendime.
Tuhaf bir duyguydu yadırgadım hatta napıyorum ben diye söylendim.
Sonra bütün cesaretimi toplayıp başladım kendimle konuşmaya.
Öyle güzel bir sıcaklık sardı ki beni ürperdim.
İlk kez bu kadar kararlı gördüm kendimi
Ve bu beni çok rahatlattı.
Kararlı olmak bile benim için çok büyük bir adım.
Ve dün yatana kadar keyfim çok yerindeydi.
Beni en çok sevindiren bu oldu.
Dün kendimi keşfettim aynada.
İhmal edilmiş kendine bakmaya çekinen hatta korkan bir ben gördüm.
Yalnız son birkaç gündür yine gördüğüm rüyaları hatırlayamıyorum.
Bazende bir an için sinirlenebiliyorum ama uzun sürmüyor geçip gidiyor.
Umarım bu tepkiler normaldir...
Hepinize sonsuz sevgiler...
|