[perilice58]

Merhaba Günlük

Kurstan eve geldiğimde ailemle biraz sohbetten sonra sevgili arkadaşlarımı görmek sevinçlerimizi umutlarımızı paylaşmak birbirimize destek olmak çekim yasasını kendi aramızda uygulamak için bilgisayarımı açtım... Ve bir mesajla karşılaştım sevdiğim bir arkadaştan aldım heyecanla okumaya başladım fakat mesajın içeriğinden dolayı gerçektende üzüldüm arkadaşlar yanlış anlaşılmışız bizler enerjimizi bir bütün haline getirmiştik ve günlük kiminse o arkadaşlarımızın hayelleri umutları üzerine yorumlar yapılıp çziliyordu çekim yasasını uyguluyor bir bütün oluyorduk bu yaptığımızın yanlış olduğunu düşünmüyorum kimilerini rahatsız etmiş olabilir fakat kimileride aradaki bu kadar samimi içten bir birlerine umut veren kişileri gördükçe kendince ders çıkarabiliyordu çünkü herşey kitapla telkinle olmuyor insanın önce arkadaşa dosta onu dinleycek kişiye ihtiyacı vardı hepsi bir bütün olduğu zaman değişim o zaman başlardı biz arkadaşlar sadece birbirimizi sevdik saydık özdeştik birlik olduk samimiyetimizi içtenliğimizi günlüklerimize döktük biz ler ben lik çıkıp biz olduk... Ve çok üzgünüm günlük buğün canım acıdı daha fazla yorum yapmak istemiyom çünkü burdaki arkadaşları gerçekten sevdim ama canımda acıdı sadece yazmak istedim göz yaşımı içime akıttım.... Bir süreliğine sadece susuyorum... Çünkü gerçekten sevdim ve susma zamanım geldi....