Antuza

Bugün uyandım offf üstümden tır geçmiş gibiydi...Sinir stras falan...Yataktan kalkarken olumlu ruh haline başlayıp,ayaklarımı yere koyarken "Teşekkür Ederim" dedim...Bana huzur verdi...Yok istesemde çok olumsuzlaşamıyorum artık...Gittim platesimi yaptım...Valla tavsiye ederim...Gerilen kaslarım geveşedi,rahatladı...
Ohh bi iyi oldum...Arkadaşlar tavsiye ederim,valla hakikaten Ebru hanım diyodu endorfin salgılamanıza neden oluyo diye,hadi canım diyodum...Valla canlı,neşeli ve endorfinle doluyum...
Bi rahatladımki...
Güzel şarkılar dinliyorum,açtım Rose Hill Drive'ımı...Motörheadımı...
Valla kendime geldim...Birde beklediğim kişi gelse bi iyi olduğunu görebilsem,konuşabilsem valla,çok sevineceğim...
Eski günlerime döndüm onunla konuşunca,eski gamzeyi gördüm bir anda...
O uçurumun dibindeliği gördüm...O hissi çok iyi bilirim...Bir an için ayağını attığında kayabilir herşey...
Yaşadığı şeyide anlayabiliyorum,bende yaşadım...O gün ne kadar ağır gelmişti,ne kadar üzülmüştüm...Gitmekmi kalmakmı,nereye gitmek,gidince nasıl olmak...
Çok zordu ama ben çok doğru bişey yapmıştım...
O güne flashback oldu dün...Belkide onun için çok ağladım...Ama hayır yaşadığım şeyden dolayı üzülmüyorum,onuda yaşamam gerekti...Yaşayıp görmem...Kırgın değilim bunu bana yaşatan kişiye,aksine onu seviyorum çok...
Oluyor böyle olaylar...İnsanlar her zaman güllük gülistanlık yaşamıyor...
Ama gördüğüm şey varki,güçlüyüm sağlamım,ayaklarımın altındaki yeri çok iyi hissediyorum...O arkadaşımı bırakmayacağım...Elimden geldiğince destek olacağım...Bana zamanında böyle destek olan o kadar az kişi vardıki,hatta hiç...Ben el yordamıyla çabalamıştım...
Ama birinide çok aramıştım....
Melankoliğim gene...İçimden o zamanlar geçti...Neler yaşadım neler,önümü bile göremiyordum...
Yağmur var dışarıda...Çok güzel bir yağmur...
Herşey çok güzel oluyor...Buna inanıyorum canı gönülden...