 Ben bir aya yakın suçluluk duygusu klasik müziği dinliyorum....
Veee, bugün çok mutluyum, yani suçluluk hissetmiyorum gibi birşey...Neden şöyle oldu, neden böyle demiyorum, martıların ekmek kavgasını gülümseyerek izliyorum, bazen 80 yaşında ama bu kışta tek başına dışarı çıkan bir teyze gördüğümde mutlu oluyorum, onun adına ve engelli çocuğuna şefkatle bakan bir anne gördüğümde, "annelik bu işte" diyorum...Hayat kimse için kolay değil.Bizse küçücük sorunlarımızı büyütüyoruz...
Yalnız bugünlerde dikkatsizlik arttı, herşeyi hızlı yapıyorum, hızlı yürüyorum vs. vs.
Faydası oldu mu bilmiyorum, ama garip olan şu ki yavru ördeğe dinlettimde bunu o bile uykuya dalıyor ve sakinleşiyordu... |