düsündüm nasil bu hallere düstüm ibret olsun diye anlatmaya karar verdim belki insanlara faydam olur bu sayede.
sene basinda panik atak hastaligi ile tanistim o zamanki halime can kurban güya kötü günler yasiyodum kendimce ama simdi dahada kötüyüm beterin beteri var derler benimki en beteri bundan baska beter yoktur sanirim.
terapilere gittim ama kendimi yiyip bitiren seylere engel olamiyodum issizlik aile gecimsizligi dil sorunu gurbet bide arkadasimin zayif animda din ile beyin yikamasi dünyami bambaska yapmisti ne müzik dinleyebiliyor ne tv bakabiliyodum haram korkusu sarmisti konusmalar falan ilgimi cekmiyodu islam allah konusulmuyo diye doktoruma göre nefsin oyunuydu sinirlerin bozuk uzak dur düsünme muhasebe yapicak durumda degilsin derdi ama ben bir türlü kendimi alamazdim düsüncelerden yiprattim yiprattim kendimi
neyse bunlar gecti ama ben dahada kötü oldum o ne bu ne demeye basladim o niye böyle yapti bu ne diye böyle yapti gibi düsünceler sardi bide bastirdigim korkular.
doktoruma göre hepsi bilinc altindan cikiyo sinirler zayif oldugu icin bunlari yansitiyo beyin uzun zaman negatif aldigi icin serotonin üretimini kesiyomus simdi negatif bir hayat yasiyorum tabi bunu ceken bilir aman kimse cekmesin zaten ibret olsun diye yazdim oysa
yasamak ne güzelmis kiymetini bilemedim kardeslerim ne para ne mal mülk hersey bos sagliginizin kiymetini bilin.. |