Ödeşmek için söyleyebileceğim şu, ödeşeceğiniz anı hatırladığınızda içiniz garip bir mutlulukla dolar, iyi hissettiğinizi sanırsınız, belki de mutlu olursunuz ve kininiz giderek artar...
Ama o kişiyle ödeştiğinizde, o kin ve nefret sizin içinizdeki özü öldürmeye başlar ve o kişi için üzülürsünüz, ve kendiniziçin de üzülürsünüz, bu kadar kinci olduğunuz için.
Bazı hesaplar açık kalmalı bence yani affedilmeli, karşımızdaki kişi bilmese de kendimiz için affetmeliyiz.Affedemesek de haklısınız bazen mümkün olamıyor, o kişiye karşı kayıtsız olmak en güzeli...Ve Allah'a havale etmek, çünkü Allah en adaletli olandır, ve kimsenin kimseye hakkı geçmeyecektir... |