insanlara bazen kendımızı cekıp ders vermek lazım, anlayacak tıpte bır ınsansa bazen bır mektup yazıyorum, ama benım kotu bır huyum var cok sevdıgım bırı bana benım kıtabımda olmayan bır hareket yaparsa bır sure konusmam kendımı cekerım, ama kusme degıl bu benı ararsa konusurum, eger sorarsa duygularımı ve neden kızdıgımı ıma etmeden ( ima etmeden noktası cok onemlı konu neyse neye kırıldıgımda dırek olarak soylerım) gecen yaz en yakın kız arkadasım tuhaf ve sebebsız bana bır hareket yaptı, aramadım, cok ozlememe ragmen, tam 1 sene oldu, gecen hafta bana msn de mesaj yazdı, sankı dun ayrılmısız gıbı konustum aynı samımıyet ve sıcaklıkta... bazen kendını cekmelı ve ozletmelı ınsanların bazılarını degerını ancak oyle anlıyor , ama kusmek ıyı bırsey degıl kusmekle kendını cekmek aynı sey degıl hayat kısa ... ne gerek var boyle seylere bılmıyorum , senın telkınlerı dınlerken gecırdıgın ıcsel degısımın sonucu etrafındakı cevrede degısecek, bu cok normal, zamanla duzelır sevgiler tresor
