[gülsevgi]

bu yazdıklarınızı okumak bile insana iyi geliyor. bende hakkını aramayanlardanım,ataklarım var ancak suçluluk duygusu ağır oludğu için hemen susup haksızlığı kabulleniyorum.

Ben her koşulda hakkımı ararım , kim olursa olsun , neresi olursa olsun.
Geçen yıl mont almıştım kaz tüyü , ufak ufak tüyler çıkıyor diye iade etmek istediğimi söyledim, ufak çocuğum olduğunu ve astım olmasını istemediğimi de.
Mont üretim hatası yoktur diye raporla geri geldi ben de bunu kabul etmediğimi tekrar göndermelerini söyledim. 1 ay kadar sonra monttu değiştirebileceğimi söylediler.

Şimdi de işyerinde kıdem aldığım halde ücretimin artmaması ile uğraşıyorum. Önce kendi müdürümüze çıktım , ordan insan kaynakları müdürüne yazı yazdım baktım 1 ay olmasına rağmen sonuç yok bizzat görüşmeye gittim . Olumsuz yanıt verdi 20 Ekim'de yazı çıkmasına ve Eylülde Y1 olmama rağmen , Temmuzda bu kararı şifahen uygulamaya başladıklarını ve değiştirilmeyeceğini , sevinmemi çünkü çocuğum olduğu için ücretsiz izin aldığımdan kıdemin geciktiğini , olumlu varsa mutlaka olumsuz olduğunu beni kıdemli mühendis yaptığını daha ne istediğimi falan filan derken eveledi geveledi.
Ben de genel müdür yardımcısına çıktım , o aradı hem de müdürü değil başkanlarını bu işi düzelteceklerini söylediler, 1 hafta oldu bekliyorum. Ordan da sonuç alamazsam genel müdüre , o da sonuçsuz kalırsa en üst olan yönetim kurulu başkanına çıkacağım. Dilerim tez vakitte sonuçlanır da uğraşıp vakit kaybetmekten kurtulurum.

[aşk kırıntısı]

bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı

Ben her koşulda hakkımı ararım , kim olursa olsun , neresi olursa olsun.
Geçen yıl mont almıştım kaz tüyü , ufak ufak tüyler çıkıyor diye iade etmek istediğimi söyledim, ufak çocuğum olduğunu ve astım olmasını istemediğimi de.
Mont üretim hatası yoktur diye raporla geri geldi ben de bunu kabul etmediğimi tekrar göndermelerini söyledim. 1 ay kadar sonra monttu değiştirebileceğimi söylediler.

Şimdi de işyerinde kıdem aldığım halde ücretimin artmaması ile uğraşıyorum. Önce kendi müdürümüze çıktım , ordan insan kaynakları müdürüne yazı yazdım baktım 1 ay olmasına rağmen sonuç yok bizzat görüşmeye gittim . Olumsuz yanıt verdi 20 Ekim'de yazı çıkmasına ve Eylülde Y1 olmama rağmen , Temmuzda bu kararı şifahen uygulamaya başladıklarını ve değiştirilmeyeceğini , sevinmemi çünkü çocuğum olduğu için ücretsiz izin aldığımdan kıdemin geciktiğini , olumlu varsa mutlaka olumsuz olduğunu beni kıdemli mühendis yaptığını daha ne istediğimi falan filan derken eveledi geveledi.
Ben de genel müdür yardımcısına çıktım , o aradı hem de müdürü değil başkanlarını bu işi düzelteceklerini söylediler, 1 hafta oldu bekliyorum. Ordan da sonuç alamazsam genel müdüre , o da sonuçsuz kalırsa en üst olan yönetim kurulu başkanına çıkacağım. Dilerim tez vakitte sonuçlanır da uğraşıp vakit kaybetmekten kurtulurum.

canım benim süpersin
dilerim ki daha da uğraşmadan sorun halolur...senin üzülmeni hiç istemem ...
ben de senin gibiydim bir zamanlar hakkımı yiyenin icabına bakardım ya da sorunum varsa onu halletmeden rahat duramazdım...bana korkusuz derlerdi
ama hayat beni susturdu ve kabullenmeyi seçtirdi...sen biliyorsun zaten ...

[selo2951986]

telkinlerden önce bende sesimi hiç çıkaramazdım ama şimdi hiçte öyle değil.az önce marketten aldığım gofretleri değiştirdim çünkü üzeri örümcek ağlarıyla kaplıydı kasiyer bozulmadığını söyledi son kullanma tarihide geçmemişti bende o zaman bir tane alın diye uzattım benden ikram olsun dedim.yakından bakınca gözüne kötü geldi tabi hemen değiştirdiler:)))

[huzurluvemutlu]

Günlük hayat,okul hayatı,arkadaş ilişkileri,İŞ HAYATI ve AİLE içinde bile hak aramak..Hayatın her alanında..Ben de en ufak bi azar,olumsuz bi tepki aldığımda genelde içime kapananlardanım.Bunun sebebinin de suçluluk duygusu olduğunu anladım şu an..Peki ama neden suçlu hissediyorum..yoksa bu benim beynime geçmiş yaşadıklarımdan işlenmiş olabilir mi?Bazen lafı söyleyip geçiyorum,bazense susup kalıyorum..Aman hanımlığımı bozmayayım,aman ağzımın tadı kaçmasın diye diye diyeee erteliyorum bu hak arama işini..Hak aramak,kendini sonuna kadar savunmak..Ucunda ölüm yok ya nasılsa..Susup kendimi daha kötü hissedeceğime..
İşyerinde birgün iki amirim(!) konuşuyolar..Bankada çalışıyorum bu arada..Bizi sınav yapmaya kalktılar.işte çekler,teminatlar zart zurt..ve daha yeni girdim sayılır..Neyse bi tanesi bana soru sordu,hiç bilmediğim yerden..Ama mola verdiğim bi esnada alakasız bi zamanda..neyse ben 'bilmiyorum' dedim..Sonra öbürüne döndü ve 'Bunları torpille alıyolar,koycaksın muhaberata(getir-götür) o olacak' demez mi... ben de döndüm dedim ki: 'Torpilim olsaydı,şu an bankada değil çok daha üst pozisyonlarda olurdum' dedim ve kapıyı çarpıp çıktım..Bu hak aramak mı bilmem ama çok iyi hissetmiştim..Ağızlarının payını vermiştim..:)))))

[suyahapsettim]

Bende ilginc bi animi hatirladim.yillar önce kpss ye basvurmak icin okula gittigimde yogun bi kuyruk vardi.cok yorulmustum.hoca okadar yavaş calisiyodu ki ve hatta isini yapmayip çene çalıyodu.kapiya biraz yaklastigimda hocayi uyardim burda bekliyoruz isinizi yapin gibisinden.yakinimdaki dier saflar bana gulmüstu gercekten bu insanlar boyle bisey oldugunda sadece koyun gibi izlerler.halbuki ben onlar icinde bi cikis yapmistim. insan herkese karsi hakkini cekinmeden savunmali.haksizlik en tahammul edmedgm sey sanirim.bu gibi durumlarda kolayca sinirlenebiliyorum oyuzden.