oduncu ile azrail

Yoksul bir oduncu varmış ormandan odun keser sırtına yüklenip satarmış bir gün gene odunu yüklenmiş gidiyor yol yokuşmuş yaşlı amcanın dizlerinde derman kalmamış odunları yere bırakır der ki:
nedir benim bu geçtiğim borçlar,çocuklar birde bu yıllardır bi rahat nefes alamadım Ey Azrail gelde şu canımı al der demez Araili karşısında bulur azrail der:
buyur benimi çağırdın oduncu:
şey şu odunları sırtıma koyarmısın ama sakın canımı alma elbet bir alacaksın zaten der:

Dertlerden kurtulmak ölüm çare değil insan her çeşit güçlüğe katlanır yeter ki ölüm olmasın.

[aquariel]

Cok guzel bir hikaye. Demek; odunlari sirtima koyar misin?

[quote=aquariel;466642]Cok guzel bir hikaye. Demek; odunlari sirtima koyar misin?[/quote
tskler:))

[aquariel]

Aslinda ben tsk ederim. Yaziyi okurken farkettim ki ben de zaman zaman "Allahim canimi al" diyorum -ki bu cumleyi hic sevmem-. Bu bana annemden miras bir cumle :-)) Gerci Azrail ziyaret etmedi ama ne olur ne olmaz :-))