Moleküler Genetik

[Bluesky24]

önceleri, kromozomların genleri içerdikleri ve protein ile DNAdan oluştukları bilinmekteyse de, kalıtımdan hangisinin sorumlu olduğu bilinmiyordu. 1928de Frederick Griffith yayımladığı makalesinde dönüşüm (transformasyon) fenomenini keşfettiğini açıkladı. Bundan 16 yıl sonra da, 1944'te, Oswald Theodore Avery, Colin McLeod ve Maclyn McCarty bu transformasyondan sorumlu molekülün DNA olduğunu buldular.[1] 1952'deki Hershey-Chase deneyi, DNA'nın (proteinden farklı olarak) virüslerin genetik malzemesi olduğunu, diğer molekülün kalıtımdan sorumlu olamayacağını kanıtladı.[2]

James D. Watson ve Francis Crick 1953'de DNA'nın yapısını çözdüler ve Rosalind Franklin'in çalışması olan X ışını kırınımını kullanarak DNA molekülünün sarmal bir yapısı olduğunu gösterdiler.[3][4] Onların ikili sarmal modeli, nükleotid dizisinin diğer iplikçikte tamamlayıcı eşleri olduğunu gösterdi.[5] Bu yapı, nükleotitlerin sıralanmalarıyla kodladıkları bilginin fiziksel açıklamasını vermekle kalmadı, aynı zamanda iplikciklerin ayrılıp eş nükleotidlerle tekrar birleşerek çoğalmalarının fiziksel mekanizmasını gösterdi.

Bu yapı kalıtım sürecini açıklamaktaysa da, DNAnın hücre davranışlarını nasıl etkilediği henüz bilinmiyordu. Sonraki yıllarda, bazı bilim adamları, DNA'nın, ribozomlardaki protein üretim süreçlerini kontrol mekanizmasını anlamaya çalıştılar ve DNA'nın genetik kodunun mesajcı RNA (mRNA) ile okunduğunu ve çözüldüğünü buldular.[6] RNA, DNA'ya benzer, nükleotitlerden oluşmuş bir moleküldür; mRNA'nın nükleotit dizisi proteinlerdeki amino asit dizisini oluşturmak için kullanılır. Nükleotit dizisinin amino asit dizisine çevirisi genetik kod aracılığıyla gerçekleşir.

Kalıtım konusunda yapılan bu moleküler düzeydeki buluşlar, DNA'nın moleküler yapısının anlaşılmasını ve biyolojideki yeni bilgilere uygulanan bir araştırma patlamasını sağlamıştı. 1977de Frederick Santger'in zincir sonlandırmalı DNA dizileme yöntemi önemli bir gelişme olmuştur; buteknoloji bilimcilerin DNA moleküllerini okumasını sağlamıştır[7]. 1983'de Kary Banks Mullis tarafından geliştirilen polimer zincir reaksiyonu, DNA izolasyonunu ve DNA parçalarının istenen bölgelerinin kolayca çoğaltılmasını sağladı.[8] Bu ve diğer teknikler, bir yandan İnsan Genom Projesinin ekip çalışması sayesinde, diğer yandan Celera Genomicsin özel çalışması sayesinde, 2003de insan genomu dizilerinin tümüyle gün ışığına çıkarılmasını sağlamış bulunmaktadır.[9]







Kaynakça:

[1] genetics. (2008). In Encyclopedia Britannica. Retrieved May 30, 2008, from Encyclopedia Britannica Online: http://www.britannica.com/eb/article-9110582





[2] Aristotle and history of embryology as a science.Aristotle and embryology





[3] Pangenesis





[4] The Variation of Animals and Plants, Charles Darwin .Intracellular Pangenesis.Pangenesis





[5] Germ plasma





[6] Vries, Hugo de. (2008). In Encyclopedia Britannica. Retrieved May 30, 2008, from Encyclopedia Britannica Online: http://www.britannica.com/eb/article-9075778





[7] öGGGT Genetics. öGGGT - Austrian Association for Genetics and Genetic Engineering. URL erişim tarihi: 29 Mayıs 2008





[8] Mendel, Gregor. (2008). In Encyclopedia Britannica. Retrieved May 29, 2008, from Encyclopedia Britannica Online: http://www.britannica.com/eb/article-9051973





[9] Mendel, Gregor. (2008). In Encyclopedia Britannica. Retrieved May 29, 2008, from Encyclopedia Britannica Online: http://www.britannica.com/eb/article-9051973