[Bluesky24]

AKUT MİYOKARD İNFARKTÜSÜNDE TIPSAL TEDAVİ: GÜNCEL YAKLAŞIM[/b]

Yapılan gözlemler Amerika Birleşik Devletlerinde her yıl 900,000 kişinin akut miyokard infarktüsü geçirdiğini göstermektedir. Bunların kabaca 225,000'i (%25) ölmektedir. Bu ölümlerin 125,000'i (%14) hasta koroner bakım ünitesine ulaşmadan gerçekleşmektedir. 1960'lı yılların başında koroner bakım ünitelerinin kullanıma girmesi ve 1980'li yılların ortalarında trombolitik tedavinin yaygın olarak uygulanmaya başlanılması akut miyokard infaktüsünün tedavisinde dönüm noktalarıdır (şekil 1). Bu iki gelişme ile birlikte, hastaneye ulaştıktan sonra, bu hastalıktan ölüm oranları azalmıştır. Ancak yukarıda verilen sayılara bakıldığında, ölümlerin hemen yarısının hasta daha hastaneye ulaşmadan olduğu görülmektedir. Bu nedenle akut miyokard infartüsüyle savaşmada bir başka dönüm noktasının hastane öncesi ölümleri azaltacak önlemlerin geliştirilmesinin ve uygulanmasının sağlanması olmalıdır. Bu amaca ulaşmak için iki aşamalı bir yaklaşım gereklidir: 1) Yüksek riskli hastaların akut miyokard infarktüsünün semptomları konusunda eğitilmeleri ve bu semptomların belirmesi durumunda nasıl hareket edeceklerinin öğretilmesi; 2) bu hastaların isteklerine çok çabuk yanıt verecek bir sağlık sisteminin kurulması. Akut miyokard infarktüsünün tedavisinin bu ilk iki evresinin düzgün bir biçimde işlemsini sağlayacak düzenlemelerin yapılması ülkemizin sağlık politikası içinde düşünülmelidir. Ancak ikinci evrenin en önemli öğesi hekimler olduğu için, ölümcül olabilen bu hastalıkla ilk karşılaşan hekimin, tanıyı zaman geçirmeden koyup, ilk tedavisini düzenlemesi ve bir koroner bakım ünitesine gönderebilmesi için yeterli bilgi ile donatılmış olması gerekmektedir.

Akut koroner sendromların tanımı:

Daha önce akut koroner sendromlar, akut Q dalgalı miyokard infarktüsü, akut Q dalgasız miyokard infarktüsü, kararsız angina pektoris ve akut birden iskemik ölüm şeklinde sınıflanmaktaydı. Bugün ise, Q dalgalı/ Q dalgasız terimleri kullanılmamaktadır. Artık akut koroner sendromlardan sözedildiğinde, ST yükselmeki akut miyokard infarktüsü (STMİ), ST yükselmesi olmayan akut miyokard infarktüsü (NSTEMI) ve kararsız angina pektoris akla gelmelidir (tablo 1). Terminolojideki bu değişikliğin nedeni her ST yükselmesinin Q dalgalı akut miyokard infarktüsü ile ve her ST yükselmesi olmayan her miyokard infarktüsünün de Q dalgasız miyokard infarktüsü olarak sonuçlanmamasıdır (şekil 2).



Şekil 1: Koroner bakım ünitesi (KBÜ) öncesi dönemde, koroner bakım ünitelerinde izlenmeye başladıktan sonro ve trombolitik tedavinin uygulanmaya başlanmasından sonra akut miyokard infarktüsünün erken dönemlerinde ölüm oranları (%)



İçindekiler



Kaynak: toraks.org.tr