Ağız ve Diş sağlığında 3. dünya ülkesiyiz

[Bluesky24]

Ağız ve Diş sağlığında 3. dünya ülkesiyiz




Türkiye'de 96 yıl

önce İstanbul'da Dişçi Mektebi ile başlayan diş hekimliği eğitimi,...


Türkiye'de 96 yıl önce İstanbul'da Dişçi Mektebi ile başlayan diş

hekimliği eğitimi, bugün 14 Diş Hekimliği Fakültesi'nde devam etmesine

rağmen önlenebilir hastalıklar arasında yer alan ağız ve diş sağlığına

gereken önemin verilmemesinin üzüntü verici olduğu bildirildi.



22-27 Kasım Diş Hekimliği Haftası

nedeniyle ağız ve diş sağlığı hakkında bilgi veren Ondokuz Mayıs

Üniversitesi (OMÜ) Diş Hekimliği Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Hülya

Köprülü, Türkiye'de, 22 Kasım 1908'de temeli atılan bilimsel diş

hekimliğinin bugün 96. yılının kutlandığını söyledi. Prof. Dr. Hülya

Köprülü, 96 yıl önce Tıp Fakültesi'ne bağlı olarak İstanbul'da kurulan

'Dişçi Mektebi' ile başlayan Diş Hekimliği Eğitimi, bugün 14 Diş

Hekimliği Fakültesi'nde verilmeye devam etmektedir. 1996 yılında 'Ulusal

Ağız Diş Sağlığı Günü' olarak ilan edilen bugünde, ülke genelinde ağız

diş sağlığında üçüncü dünya ülkeleri düzeyinde olmanın ne yazık ki

üzüntüsü içindeyiz dedi.



Diş

çürükleri ve
dişeti hastalıklarının kontrol edilebilir, önlenebilir ve davranışla

iyileştirilebilir hastalıklardan olduğuna dikkat çeken Prof. Dr.

Köprülü, Dünya Sağlık Örgütü, bulaşıcı olmayan kronik hastalıkları;

kardiyovasküler hastalıklar, diyabet, obesite, osteoporoz, kanserler ve

diş çürükleri olarak ilan etmiştir. Ayrıca DSÖ, kötü ağız sağlığının

bulaşıcı olmayan kronik hastalıklar için bir risk oluşturması ve bu

hastalıklarla benzer riskleri paylaşması nedeniyle 'Ağız Diş Sağlığının

Korunması ve Geliştirilmesi' çalışmalarının, kronik hastalıklarla ilgili

diğer programlarla birlikte ön plana çıkarılması gerektiğini de

bildirmiştir. Oysa ülkemizde; 6 yaş grubunda süt dişi dizisinde çürüksüz

kişi oranı yüzde 17'dir. 35-44 yaş grubunda kırsal kesimde çürük

yaygınlığı yüzde 95-98, şehir çevresinde yüzde 79, şehirlerde ise yüzde

76'dır. Bütün diş dizini ağızda yer almış olarak kabul edilen 12-13

yaşlarında her 100 çocuktan 81-84'ünün dişlerinde çürük bulunmaktadır.

30-34 yaş grubunda ise 100 kişiden çürüğü olmayan kişi sayısı yalnızca

3'tür diye konuştu.

Prof. Dr. Köprülü, Türkiye'de yapılan

çalışmalara göre,
dişeti hastalığının 12 yaş grubunda nüfusun yüzde 50'sinde,

25-29 yaş grubunda yüzde 90'ında mevcut olduğunu, sabit
proteze başlama yaşının 18, hareketli proteze başlama yaşının

20-24, tümüyle dişsiz kalma yaşının ise 30-35 olduğunu kaydetti.
Prof. Dr. Köprülü, ülkede diş hekimi

dağılımındaki olumsuzluğa da işaret ederek, Türk Dişhekimleri

Birliği'nin Ekim 2003'te yaptığı araştırmaya göre, Türkiye'de bilfiil

olarak çalışan 18 bin 906 dişhekimi bulunmaktadır. Bir dişhekimine

İstanbul'da 2 bin 79, Gaziantep'in Nurdağı İlçesi'nde 38 bin 429,

Şanlıurfa'nın Viranşehir İlçesi'nde 93 bin 853, İzmir'de bin 739 ve

Tunceli Merkez'de 3 bin 32 kişi düşmektedir. Bu tablo önlem almayı

gerektirmektedir uyarısında bulundu.

Halkın yüzde 47.11'inin son bir yılda

dişhekimine gitmediğini, yaşamı boyunca hiç dişhekimine gitmeyen nüfus

oranının ise yüzde 12.5 olduğunu da ifade eden OMÜ Diş Hekimliği

Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Hülya Köprülü, şöyle devam etti: Sağlık

Bakanlığı'nca yapılan bir araştırma, gelişmiş ülkelerde nüfusun

dişhekimine gitme sıklığının yılda 5, ülkemizde ise 0.7 olduğunu ortaya

koyuyor. Ağız-diş sağlığındaki bu acı gerçeğin nedenleri; ülkemizde

okur-yazarlığın, buna bağlı olarak sağlık okur-yazarlığının ve sağlık

kültürünün düşük düzeyde olması. Ayrıca halkımızın ağız-diş hastalıkları

konusunda ihmalkar olması ve diş hastalıklarının bir sağlık sorunu

olarak kabul edilmemesi. Halkın alım gücünün yetersizliği. Kişi başına

düşen dişhekimi oranındaki dengesizlik. Ağız-diş sağlığına ayrılan payın

düşüklüğü ve harcamaların da ağırlıklı olarak tedavi edici hizmetlere

yönelik olması. Hamilelere ve ağız-diş sağlığı ile ilgili doğru

davranışın kazandırılacağı 5-6 yaş grubu çocuklara yönelik ağız-diş

sağlığı eğitim programlarının olmaması. Ulusal Ağız Diş Sağlığı

Politikası'nın olmamasıdır. Bu kötü tabloyu değiştirmek için ülkemizde

ağız ve diş sağlığının geliştirilmesi konusunda bireysel sorumluluklara

yönelik bilinçlendirme çabalarına çok fazla önem verilmesi, ağız ve diş

sağlığı konusunda toplumsal bilinçlenmeyi sağlayacak ulusal politikalara

ivedilikle ağırlık verilmesi mutlaka gerekmektedir. Çünkü, insanların

yaşamları süresince sahip olabilecekleri en büyük zenginliklerden birisi

de yaşamları boyu kendi doğal ve sağlıklı dişleri ile gülümseyebilmeleri,

çiğneyebilmeleri ve konuşabilmeleridir.