'Babayım ben de doğurdum'

[Bluesky24]

Alper Keskin doğumhane gören babalardan biri. Eşiyle birlikte anı anına doğuma tanıklık etmiş. "Ben de doğurdum" diyor ve ekliyor: Doğum anını bayılmadan izlemeyi başardım ama ağlamamak elde değildi.







Doğuma girmeye nasıl karar verdiniz?



Kapı önünde bekleyip her şeyi dışarıdan izleyen babalardan olmak istemedim. Her şeye katılmak istedim. Ben en baştan beri doğuma girmeyi kafama koymuştum ama eşim Funda'yı ikna etmem zaman aldı. Olaya ben de hakim olmak istiyordum. İyileştirici bir katkım olmayacağını biliyordum ama bu olayın bütün stresini, sıkıntısını eşime yüklemek ve dışarıda kalmak bana doğru gelmedi. Sonuçta orada benim de bir parçam doğuyor.







Bir erkek eşi hamile kaldığında babalık duygusunu hissetmeye başlıyor mu, yoksa bebeğini kucağına aldığı an mı baba olduğunu anlıyor?



Ben hayatım boyunca bir erkek çocuk sahibi olmak istedim. Kızım da olsun isterim ama, 'Kız mı, erkek mi?' diye sorulduğunda, "Önce erkek" derdim. Funda'nın hamile olduğunu öğrendiğim andan itibaren bunun benim için hiçbir önemi kalmadı. Kızmış, erkekmiş bu ayrımlar komik geldi. Aslında öğrenir öğrenmez babalık duyguları ortaya çıkıyor. O andan itibaren insan baba oluyor.







Çok farklı bir tecrübe







Doğuma kadar hayatınızda hiç ameliyat izlemiş miydiniz, doğum seyretmiş miydiniz?



Ben Hacettepe'de okurken çok ameliyata girdim. Beyin ameliyatından kalp ameliyatına kadar pek çok ameliyat seyretmiştim. Beni kan tutmadığını biliyordum. Ama hiç doğum seyretmemiştim. Üstelik şunu söyleyebilirim ki; seyretmiş olsam da bir şey değişmezdi. Çünkü o gün orada yatan bendim. Kendimi seyrediyormuşum gibi oldu. Bu benim için çok farklı bir tecrübeydi.







Doktorunuz sizi doğumu izlemenin zorlukları konusunda uyardı mı?



9 ay boyunca doktorla çok iyi bir iletişim kurduk. Bana, "Hazırsan izle" dedi. Funda'yı da ikna ettim ve doğuma girdim.







Bugün olsa yine girerim







Bugün olsa yine doğuma girer misiniz, yoksa "Bir daha girmem" mi dersiniz?



Kesinlikle girerim! Doğum olayının dışında kalamam.







Doğuma tanık olmak bir baba için zor mu?



Zor! Beklediğimden çok çok daha zordu. Bir de bizimki çok zor bir doğum oldu. Normal doğuma hazırlanmıştık ama Efe beklediğimizden 10 gün önce gelmeye karar verdi. Doktor birtakım nedenlerden ötürü suni sancı ile doğumu uygun buldu. Hastaneye gittik. Suni sancı verilecekti. Funda inanılmaz metanetlidir, ağrı eşiği de yüksek olduğu için hiç sızlanmaz. Yan odada aynı durumdaki bir hanım yeri göğü inletiyordu ama Funda öyle duruyordu. Acı çektiği belliydi ama gıkı çıkmıyordu. Sonuçta doğumhaneye girdik. Onun üzerinde mavi bir önlük vardı. Ben de ameliyathane kıyafetlerini giydim, elime kameramı aldım. Bütün ayrıntıları çekmek istiyordum. Bir elimde kamera vardı. Diğer elimle de Funda'nın elini sıkıyordum. Bizim çocukluğumuzda video kayıtları filan yoktu. Efe büyüyünce doğumunu izlesin istedim ben.







Kadınlar doğum sırasında büyük bir acı çekiyor. Çok çirkin gözüküyorlar mı?



Eşimin çekiciliği benim gözümde hiç değişmedi. Çok güzel görünüyordu. Hiç bağırmadı. Onu yalnız bırakamazdım. Kolay ıkınabilsin diye başını ben tuttum. Bir yandan da onunla konuşmaya çalıştım. Doğum yarım saatte biter diyorlardı tam 2.5 saat sürdü. Bu süre bana 5 saat gibi geldi.







Esra Tüzün / Sabah

Kaynak: Ekolay