Davetli listesi

[Bluesky24]

İstinye'deki çay bahçesi sakin günlerinden birindeydi. Sabahın serinliği yükselen güneş ile birlikte yerini yazın kavurucu sıcağına bırakacak gibi duruyordu. Ufalayıp yere bıraktığım simit parçalarını güvercinlerden önce kapmaya çalışan serçelerin telaşlı kanat çırpışlarına dalmıştım. Boğazdan geçen tankerin yarattığı dalgalar giderek şiddetlendi. Sahile yakın duran birkaç masa ile birlikte gelen dalgadan nasibimi alıp, ben de ıslandım. Yanımdaki masada oturan iyi giyimli beyefendi telaş içinde masasındaki ıslanan kitap ve defteri kurulayacak bir şeyler arıyordu. Kağıt mendil uzattım. Yetmedi çaycıdan peçete rica ettik. Beyefendi yardımcı olduğum için teşekkür ediyor bir yandan da gelen dalgayı görmesine karşın önlem almadığı için kendine kızıyordu. Sakin olun, hava sıcak şimdi kurur bunlar. Sıkmayın canınızı diyerek teselli etmeye çalıştım. Kitabı masanın üzerine açarak kurutmaya bıraktı. Islanan defteri ise elinden bırakmıyor, sevgiyle okşuyordu.







- Defteriniz bu kadar kıymetli olduğuna göre günlük tutuyorsunuz.







- Hayır. Defter benim davetli listelerimi barındırıyor.







- Davetli listeleri mi? Ne demek oluyor bu?







Bir süre boğaza ve geçen büyük gemiye baktı. Sonra, 78 yaşında emekli vali olduğunu. İstanbul tutkusu nedeniyle emekliliğinde buraya yerleştiğini, havayı iyi gördüğünde çay bahçesine geldiğini anlattı. Elindeki defteri gösterdi. Sayfalarının çoğu numaralandırılmış isimlerle dolu kalın ciltli sert kapaklı bir defterdi.







- Mülkiyeyi dereceyle bitirdiğim için rahmetli hocam hediye etmişti bu defteri. İçine ne yazmamı istiyorsunuz diye sorduğumda da birkaç yılda bir bugün düğünün olsa davet edeceklerinin listesini yazmanı istiyorum diye yanıtlamıştı.







- Siz de yazdınız herhalde.







- Yazdım ama hocamın ne yapmak istediğini anlamamıştım. Birkaç yıl sonra hocamın emeklilik töreni için yanına gittiğimde defterin anlamını sordum. Gülümseyerek mülkiye mezunları kaymakam olur vali olur önemli insanlar olarak anılır. Değeri ve değerlileri ise kendin arar bulursun. Düğününe davet edeceklerini de senin için önemli olanlar veya değerli olanlar arasından seçersin. Her sene bu listeyi yenilersen ne demek istediğimi daha iyi anlarsın diye yanıtladı. O günden beri aklıma geldikçe düğün davetli listemi gözden geçirir yeniden yazarım.







- Affedin ama bir şey anlamadım. Biraz açıklayabilir misiniz?







- Başta ben de anlamamıştım. Seneler içinde listenin değiştiğini o gün önemli olan sürüyle şahsiyeti bugün hatırlamakta bile zorlandığımı gördüm. Dahası başlangıçtaki o uzun liste yerini giderek daha az sayıda davetliye bırakıyordu. Ölenleri, gidenleri saysan bile sayı azalıyor daha seçici oluyordum. Gençken kendi değerini bulabilmek uğruna başkalarına hak ettiğinden fazla değer veriyor, Yaşlandıkça da onurunu giderek daha az şeye değişir hale geliyoruz sanırım.







- Yani?







- Anlamıyor musunuz? Listeye başlangıçta hep önemli olduğunu düşündüğüm insanları yazıyor, değişen koşullar ile önemi azalanları çıkarıp yenilerini ekliyordum. Önemli şahsiyetleri davet etmekle düğünün ve kendi önemimin artacağını sanıyordum. Kendi değerimi başkalarında bulmaya çabalıyordum. Benim için değerli olanlar ise toplasan iki elin parmağının sayısını aşmıyor sayıları ise artacağına her sene giderek azalıyordu. Mülkiyenin vali gibi, kaymakam gibi kendini önemli sayan insanlar yetiştirdiğini ancak değerli olanı kendimizin arayıp bulmamız gerektiğini göstermek için vermişti hocam bu defteri.







- Peki, davetli listenizin son durumunu öğrenebilir miyim?







Defterin yazılı olan son sayfasını açtı. Yirmi kadar isim yazılıydı.







- Bu kadar kaldı. Yaşlandık göçüp gidenler oldu haliyle. Ama listenin ilk sıraları son yirmi yıldır hiç değişmedi. Kala kala bunlar, benim değerli dostlarım kaldı listede.







Defter kurudukça sayfalarında belirginleşen kırışıklığı eliyle düzeltmeye çabalıyordu, bizimki. Hafif esinti başlamıştı. Çayların önce kokusu sonra kendi geldi masamıza. Peki siz kimseye böyle bir defter hediye ettiniz mi? diye sordum. Kesme şekeri kırıp dilinin altına attı, çayını yudumladı. Arkasına yaslandı.







- Üniversiteyi bitirdiklerinde çocuklarıma hediye ettim. Anlatmaya da çabaladım ama sanırım anlamadılar. Günümüzde her şey o kadar bol ve kolay elde ediliyor ki yeni nesil değerli olmanın anlamını bilmeden yetişiyor. Üstelik önemli biri olmak için atmayacakları takla yok. Değerli olmak ise emek istiyor, zaman istiyor. Gençlerin de buna vakti yok. Onların hep acelesi var.







Çayını bitirip, kalkmak için izin istedi. Yardımım için teşekkür etti. Boğazdan gelen ılık esinti eşliğinde ağır adımlarla ayrıldı, çay bahçesinden. Kuşlar simit parçalarını bitirmiş, yenileri için çevremde dolanıyordu. Sahile vuran dalganın ıslattığı alan ise çoktan kurumuştu.







Dr. Mehmet Uhri



mehmetuhri

Kaynak: Ekolay