JOHN W. MARSHALL

[Bluesky24]

Bu marangoz, Ocak 1848 yılında değirmen yapmaya çalışırken sarı taş parçaları buldu, durumu toprak sahibi olan John A. Suttere iletti. Bunların altın olduğunu anlayan Sutter olayı gizlemeye karar verdi. Ancak ertesi gün adamları çalışmayı bırakıp toprağı kazmaya başladılar, bir hafta içerisinde ortalıkta çiftliğe benzer bir şey kalmadı. Olay telgrafla tüm ülkeye yayıldı. Ülkede dükkanlar kapandı, askerler birliklerinden kaçmaya başladılar, herkes günde bir kaç bin dolar kazanabilecekleri altın arayıcılığı için Sutterin çiftliğine akın ediyordu. 1949 sonbaharında Kansasın Independence şehrinden binlerce kişilik bir göçmen kabilesi çiftliğe doğru yola çıktı. Yine aynı zamanlarda San Francisco limanına altın arayıcısı getirmek için demir atan gemilerin sayısı 700ü geçmişti. Bu güruh silah ve sopadan başka hiç bir şeyle kontrol edilemiyordu. Sutterin çiftliği tamamen yağmalandı ve daha da ileri giderek altın arayıcıları burada bir şehir kurdular ve Sutterin toprağını alıp satmaya başladılar. 1850 yılında California ABDne katılınca kanun kendini hissettirmeye başladı ve o vakit TARİHİN EN BÜYÜK DAVALARINDAN BİRİSİ AÇILDI: Sutter San Francisco ve Sacramento şehirlerinin kendi arazisi üzerine kurulduğunu ve şehirlerin boşaltılmasını ve yapılan zararlar için California hükümetinden 25 milyon dolar, ABD hükümetinden de 50 milyon dolar tazminat ile toprağından çıkarılıp götürülen altınlar için uygun bir meblağ istedi. Olayın daha da garip yönü 4 yıl sonunda davayı kazandı: Bunun üzerine halk çılgına döndü, adalet binasını ve mahkeme dosyalarını yaktılar, Sutterin evini dinamitlediler, çocuklarından birini öldürüp, diğerini rehin aldılar, üçüncü oğlu ise kaçarken öldü, Sutter aklını kaçırdı. Sutter 20 yıl sonra Washingtona giderek hakkını aradı ve 1880 yılında kendi toprağını yağmalayanların ve soyguncuların alayları arasında kötü bir pansiyonda öldü. Öldüğünde cebinden 1 dolar çıktı. Batı Amerikada altına hücumu başlatan marangoz Marshall ise 5 yıl sonra öldü, en ucuzundan bir tabut yaptırmaya yetecek parası bile yoktu.

Kaynak: Hekimce