[Sole]

Bu bende coktandir merak konusu.Cevremden de gozlemledigim kadar ilk cocuklar genelde daha bi durgun, sessiz, guvensiz oluyorlar.
Ondan sonra gelen kardes daha bi guvenli basarili gibi gorunuyor.

Bu aralarinda fazla pek yas farki olamayan kardesler icinde gecerli.

Forumda karsilasmistim bir keresinde bi arkadas ilk cocuklar deneme tahtasi olarak kullanilir diye bi cumle kullanmisti ilgimi cekmisti.

Acaba sorumluluklari oldugunu dusundukleri icin mi ki bunu da zaten aile yansitiyor .
Yoksa deneyimleri onlarda yapip gorup digerlerini daha mi bi ozgur birakiyorlar?

Belkide yanlis dusunuyorum.. fikirlerinizi paylasirsaniz sevinirim.

[bumbada]

vereyim kendimden cevap vereyim .

yıllardır yalnızım gerçek anlamda yalnızlık çok yalnız hissettim kendimi . annem benle aşırı ilgili idi babam da o kadar ilgisiz burda bir dengesizlik vardı insan arıyor illa . fakat sonra yıllar sonra kardeşim doğdu şimdi üç yaşında . arkasında ben olacağım en azından benim kadar sessiz olmaz . benden bir halt olmadı ondan olsun diye uğraşacağım .

[-başak-]

ilk veya son çocuk olmanın sorun olduğunu düşünmüyorum ben.Sorun bilinçli ve sevgi dolu anne-baba olamayanlar die düşünüyorum.Çocuk yetiştirmeyi sadece yeme-içme-barınma zannedenler aslında sorun.Bir çocuğa değerli olduğunu hissettiremeyenler.Keşke anne-baba olmayı hak edenler olsa.