Kaba saba, soluk, yıpranmış giysiler içindeki yaşlı çift, Boston treninden inip utangaç bir tavırla rektör'ün bürosundan içeri girer girmez, sekreter masasından fırlayarak önlerini kesti... Öyle ya, bunlar gibi ne olduğu belirsiz taşralıların Harvard gibi üniversitede ne işleri olabilirdi?

Adam, yavaşça rektörü görmek istediklerini söyledi. İşte bu imkânsızdı… Rektörün o gün onlara ayıracak saniyesi yoktu… Yaşlı kadın, çekingen bir tavırla; "Bekleriz" diye mırıldandı... Nasıl olsa bir süre sonra sıkılıp gideceklerdi… Sekreter sesini çıkarmadan
masasına döndü… Saatler geçti, yaşlı çift pes etmedi… Sonunda sekreter, dayanamayarak yerinden kalktı. "Sadece birkaç dakika görüşseniz, yoksa gidecekleri yok" diyerek rektörü iknaya çalıştı. Anlaşılan çare yoktu…

Genç rektör, isteksiz bir biçimde kapıyı açtı. Sekreterin anlattığı tablo içini ulandırmıştı. Zaten taşralılardan, kaba saba köylülerden nefret ederdi. Onun gibi bir adamın ofisine gelmeye cesaret etmek, olacak şey miydi bu? Suratı asılmış, sinirleri gerilmişti.

Yaşlı kadın hemen söze başladı. Harvard'da okuyan oğullarını bir yıl önce bir kazada kaybetmişlerdi. Oğulları, burada öyle mutlu olmuştu ki, onun anısına okul sınırları içinde bir yere, bir anıt dikmek istiyorlardı.

Rektör, bu dokunaklı öyküden duygulanmak yerine öfkelendi. "Madam" dedi, sert bir sesle, "Biz Harvard'da okuyan ve sonra ölen herkes için bir anıt dikecek olsak, burası mezarlığa döner..."

Hayır, hayır" diyerek haykırdı yaşlı kadın… "Anıt değil... Belki, Harvard'a bir bina yaptırabiliriz". Rektör, yıpranmış giysilere nefret dolu bir nazar fırlatarak, "Bina mı?" diyerek tekrarladı, "Siz bir binanın kaça mal olduğunu biliyor musunuz? Sadece son yaptığımız bölüm yedi buçuk milyon dolardan fazlasına çıktı..."

Tartışmayı noktaladığını düşünüyordu. Artık bu ihtiyar bunaklardan kurtulabilirdi... Yaşlı kadın, sessizce kocasına döndü: "Üniversite inşaatına başlamak için gereken para bu muymuş? Peki, biz niçin kendi üniversitemizi kurmuyoruz, o halde?"

Rektör'ün yüzü karmakarışıktı… Yaşlı adam başıyla onayladı. Bay ve bayan Leland Stanford dışarı çıktılar. Doğu California'ya, Palo Alto'ya geldiler. Ve Harvard'ın artık umursamadığı oğulları için onun adını ebediyen yaşatacak üniversiteyi kurdular.

Amerika'nın en önemli üniversitelerinden birini STANFORD'u.
Ayağınıza kadar gelip, sizinle görüşmek isteyen insanlara yaklaşmadan önce bir kez daha düşünmeniz dileğiyle...

alıntı

[umelihad]

Dünyanın en zor işi insanları yargılamadan, dinlemek ve anlamak. Sizce çok teşekkür ederim .

umelihad Nickli Üyeden Alıntı

Dünyanın en zor işi insanları yargılamadan, dinlemek ve anlamak. Sizce çok teşekkür ederim .

dinlemeyip sonrada neler kaybettiğimizin farkına varınca zaman çoktan geçmiş olacak.

sevgiyle,

[renkli61]

ahh ahh bu rektörler yok mu hep böyle oluyolar:)

[OPTİMİS]

Sınıflandırmak,sınıflara ayırmak!!!
Ne denir?Yaşamımızda yöneten olanların yönlendiren olmaması ne acı.Bir çukurda kör dövüşü yapanlardan birisinin eline DEMİR çubuğu geçirerek diğerlerini dövmesi bir yana,Dövülmenin KADER olduğuna inananlara ithaf olunur yukardaki metin.

dövmek yada dövülmek her ikiside acizliğin kanıtı bana göre.

[Işıldayan Safir]

çok güzel olmuş valla en iyisini yapmışlar :))