erteleme farkındalığa dönüşürse...

[pitircik]

"Ertelemek" çoğu insan için bir sorun teşkil ediyor şüphesiz..Peki, erteleyenler neden ertelediklerini hiç soruyorlar mı kendilerine acaba? Ertelediğiniz şeyi gerçekten istemiyor olabilir misiniz acaba?
Bunu kendinize ilk sorduğunuzda.. "yo yo, olur mu öyle şey.." gibilerinden cevaplar üretir zihniniz..Bu son derece doğal..
Bu egosal kimliğinizle özünüzün savaşı olmasın sakın..
Yoksa, aslında hiç de olmak istemediğimiz biri mi olmaya çalışıyoruz?
Böyle bir farkındalığı egosal kimliklerimizin kabul etmemesi ne kadar da doğal..
İlk kez bu durumun farkındalığına erdiğinizde bir de sızı duyulur içerde bir yerde..Zor bir itiraftır doğrusu..Hala savaşır "Hayırrrrrrr!Bu doğru değil.." diye; ama git gide sesi kayboluverir..Tabi bu kayboluş başka sorulara gebedir.."peki aslında ne istiyorummm?"
"Eğer bir şey gerçekten isteniyorsa ertelemek diye bir şey söz konusu olabilir mi?Zaten istenen şey yapılır..Konuşulmaz ki..Andadır..İstenir ve eyleme geçirilir...
En önemlisi de ne istediğimizi bilmektir..Egomuza onun güvende olduğunu söyleyerek işe başlayabliriz diye düşünüyorum...
Kendini gerçekleştirmek tam da bu olsa gerek..
Hepimize biraz cesaret..

Sevgiyle..

[Belgin ∞]

Kesinlikle katılmıyorum, ertelemenin farklı farklı bir çok sebebi vardır ama her erteledeğimiz şeyin de aslında özümüze yanlış geldiği için ertelendiğimizi söylemek çok yanlış olur ve tembelliğe sevk eder diye düşünüyorum. Bu tarz kılıflara sokulması erteleme huyu olanlara çok cazip gelebilir ama bence kesinlikle yanlış bir teoridir.

[pitircik]

redflowers Nickli Üyeden Alıntı

Kesinlikle katılmıyorum, ertelemenin farklı farklı bir çok sebebi vardır ama her erteledeğimiz şeyin de aslında özümüze yanlış geldiği için ertelendiğimizi söylemek çok yanlış olur ve tembelliğe sevk eder diye düşünüyorum. Bu tarz kılıflara sokulması erteleme huyu olanlara çok cazip gelebilir ama bence kesinlikle yanlış bir teoridir.

Ertelemenin pek çok sebebi olduğuna ben de katılıyorum..Başarı korkusu,hata yapma korkusu, mükemmeliyetçilik..vs.. Ama bunların da gerçekten istememe durumu için yaratılan bahaneler olabileceğini düşünüyorum...Gerçekten istememe durumunun farkındalığı hiç de cazip bir durum değil esasında..
Kendimden örnekle açıklamak istiyorum..
Yıllardır bir şeye,bir hedefe o kadar kilitlenmiştim ki..(Güzel sanatlarla uğraşıyorum)Buna dair yol katettim mi, muhakkak ki ettim..güzel başarılarım oldu vs..
Bu başarıları kendimi olanca gücümle konsantre etmeye zorlayarak elde ettim, çok şükür..Erteleme alışkanlığımdan ötürü, harekete geçmek için kendimi zorlamak dışında başka bir seçeneğim yoktu çünkü.
Ama. bu bununla biter mi..Gene karşıma çıkacaktı tabiki..Bir yandan kendimle savaş halindeydim, harekete geçince neler yapabildiğimi biliyordum, bir yandan da sanki üstüme ölü toprağı ekilmiş gibi bir durum vardı, öylece oturur buluyordum kendimi..Nitekim, aslında defalarca kıyısından döndüğüm o soruyu büyük bir cesaretle yönelttim kendime.."Ya, insan isteyince yapar..Yoksa istemiyor muyum ben?" Hemen cevap: "Yok canımm olur mu,saçmalama.."
Kendimi bu düşünceden uzaklaştırmaya çalıştıkça, savaş büyüyordu.Savaşın sebebi, yatıp kalkıp gecelerce dua ettiğim hedefimm, yoksa ben onu öylece yaratmış,şekle bürümüş, onun için çaba sarfedip,emek harcayıp onunla ilgili başarılar sağlamış olsam da acaba gerçekte isteğim doğrultusunda kendimi mi kandırıyordum? Tabi, bu o zaman bu kadar da net bir tümce olarak belirmiyordu zihnimde..çünkü korku veren bir şey takdir edersiniz ki..
Erteleme zamanlarında da onunla ilgili şeylerle değil de kişisel gelişim vs..gibi şeylerle ilgilenip, sürekli çevremdeki insanlarla bunları paylaşıyor olarak buldum kendimi..Hedef belirlediğim sanat dalının eğitimini aldım,seviyorum;ama.. nedendir bu eylemsizlik..Bazı zamanlar da oluyor ki kendiliğinden geliyor o hareket..Normalde ciddi bir disiplin dahilinde çalışmam gerekirken devamlı aşıyorsam bunu sebebi ne olabilir sizce?
Bu durum 7 seneye yayılmış bir durumdur..
Hala aynı durum içerisindeyim..ve tek açıklamam bu olduğu için paylaşmak istedim..

Teşekkürler..
Sevgiyle..

[Belgin ∞]

Sanırım aynı konuda farklı pencerelerden bakıyoruz. Sizin ne demek istediğinizi sanırım anlayabildim. İlk mesajda sanki ' erteliyorsanız o zaman yapmaktan vazgeçmelisiniz, bırakın o öyle kalsın, aslında onu istemiyorsunuzdur' gibi bir hava sezinlediğim için ani bir çıkış yaptım sanıyorum. Ama şimdi daha net bakabildim.

2. mesajınızda ise hala ertelemekte olduğunuz işe devam ediyor musunuz bilmiyorum ama zaten istemediğinizi sizde söylüyorsunuz. Ben biraz daha günlük pencereden baktım erteleme olayına. Yani tembelliğe varabilecek durumlara, ekmek almam lazım aman alırım derim ve o gece aç uyurum ertelerim, faturaları yatırmam lazım ertelerim suyum elektriğim kesilir vs. Ve bir hastalık haline dönüşür erteleme, yaşamsa kısır döngü.

Hayatınızdan verdiğiniz örneği zamanında çoğumuz az bir farkla yaşamıştır. Çok sevdiğimiz ve istediğimiz bir şeyi elde ettikten sonra onu bir kenara bırakarak, üzerimize düşen sorumluluğu yerine getirmeyerek görevleri ertelemişizdir. Çünkü aslolan onu elde etmektir, elde etmenin verdiği hazdır, gerisi teferruattır. Böyle bir durumda erteliyorsam istemiyorumdur, istemiyorsam bırakırım yapmam. Zevk aldığım şeylere yönelirim. Neden kendime gizliden acı çektiriyim ki, sırf daha önceden tutkuyla bağlandığım ve onu elde etmek adına uğraştığım için.

Sonuç olarak benim için hoş bir sohbet oldu, kendi adıma teşekkür ediyorum.
Yanımıza hoşgeldiniz.
Sevgiler.

[pitircik]

Ben de çook teşekkür ediyorumm..
Burda bulunmaktan mutluyum..

Sevgiler...

[yas_min]

Eger benimde fikrimi sorarsaniz, ertelemenin binlerce nedeni vardir.

Benim ertelediklerim bazilari korkudan, bazilari tembellikten , bazilarida imkansizliktan diye dusunuyorum.

Gercekten ben bu 3 nedeni temel neden olarak kabul ediyorum, kendim için tabikii.

Sevgiler

[keops]

Eğer birşeyi ertelliyorsanız olası sebepler kişiden kişiye değişir.
Ama en nihayetinde ertelediğiniz eylem hedefinizle ilgili bi eylemse
hedefe ulaşamayacağınıza dair yanlış öğrenmeler bilinçaltınızda mevcuttur.
Ya da istediğim hedefe ulaşırsam ailemden ayrılmak zorunda kalıp....şehrinde yaşamak zorunda kalıcam
gibi hedefe ulaşmamanın ikincil bir faydası vardır zihninizin farkında olmadığınız kısmında.
Eğer örneğimizde olduğu gibi ailenize çok bağlıysanız ve ailenizden uzaklaşmak istemiyorsanız iş değişikliğinin getireceği
sınavı kazanıp başka bir şehre memur olarak atanmayıda istemeyeceksinizdir farkında olarak ya da olmayarak
Yani bu ve buna benzer örneklerde karşımıza çıkan erteleme davranışının kaygılarmızla,korkularımızla,ikincil kazançlarımızla ilgisi
vardır.Bide gerçekten bizim kendi adımıza koyduğumuz kendi ihtiyaç ve arzularımızı temel alan bir hedefimizde olmayabilir.
Başkalarının bizim adımıza koyduğu bir hedef uğruna kim peşinden koşmayı isterki...
O yüzden hedeflerimizle ilgili ertelemenin kaynağına inmek çok önemlidir.
bunu çoğu zaman kendi başımıza yapmamız zor olabilir.
O yüzden burda kişisel gelişim eğitimlerinin ve koçluk çalışmalarının önemide yadsınamaz..
Herkese Elem adamı değil eylem adamı olmasını ve yanlış yapmaktan korkmadan küçük işleri elini atmasını temenni ediyorum
Yani en nihayetinde herşeyin mükemmel olmasını beklemeden büyük hedefler koy,küçük adımlarla işe başla prensibini hayatınıza geçirdiğinizde şimdikinden daha farklı bir yaşamın adımlarını atmışsınız demektir..

[Merto]

Her ne kadar erteleme başlığı altında tartışılan bir konu olsa da pıtırcık arkadaşımızın işaret ettiği konu biraz da; "ne derece doğru ve kendimizi ifade eden hedeflerle çalıştığımız" ile yakından ilgili göründü bana.

Ertelemenin ya da kendini sabote etmenin bir çok sebebi var elbette ve hepimiz kendimize ait bu sebepleri bilegeliyoruz. Bu sebeplerden birisi ve oldukça etkili olanı da burada tartışılan tarzda bir erteleme alışkanlığı...

Redflowers in değindiği ve günlük hayatımızın kalitesini direkt etkileyen türden bir erteleme alışkanlığı gerçek isteklerimiz hakkında değil, ihtiyaçlarımız hakkında dahi bir erteleme alışkanlığına işaret ediyor ve bunun gerçektende ciddi kendini sabote etme neden ve sonuç örgüleri var.

Gelelim diğer alt başlığa, yani; "ne derece doğru ve kendimizi ifade eden hedeflerle çalıştığımız" konusuna....
Diğer erteleme alışkanlıkları köken olarak çok başka dinamiklere sahip olabilirken, bu konudaki erteleme ve isteksizlik büyük çoğunlukla kendimizi ifade etmeye uygun ve yeterli olmayan, egosal tercihlerden kaynaklı seçimler ya da durumu idare etme v.b gibi güvenli alanlarda kalma ihtiyacı gibi tutumlardan kaynaklanır.

Her ne sebeple olursa olsun bir seçim yapılmış ve hedef belirlenerek bu konuda çalışılmaya başlanmıştır, ancak bu hedefin kişisel özellik ve beklentilere uyumu, neyi amaçladığı, neler getirip götüreceği tam olarak soruşturulmamıştır. Bu nedenle - çoğu zaman böyle olduğunun farkında bile olmadan - derinlerde yatan başka beklentileri karşılayacağı umuduyla üzerinde çalışılmaya ve hayatımızı adamaya kadar gidebilecek bir çalışma içine girilebilir. Karşılanması beklenen asıl ihtiyaç ve beklentiler belirlenmedende bu hedefe yönelik etkili adımlar atılması oldukça güçleşir ya da baskı yaratır. Sonuçta burada söz edilen türde bir erteleme süreci başlar ister istemez...

Peki duruma bu açıdan bakıldığında bir hedef için ilerlerken ya da hedef belirlerken ne yapabiliriz?

İstediğimiz şey her ne ise bu konuda hedef belirleme sürecinde temel beklenti ve istek hakkında bir çalışma yapılabilir.. Bunun için belli bazı soruları sizinle paylaşıyorum, bu sorulardan yola çıkarak, ileri götüren ve sorgulayan diğer başka sorularınızla bir "gerçek niyet çalışması" yapabilir ve hedeflerinizi daha anlamlı kılabilirsiniz.

....... hedefime ulaştığımda hayatım bugün olduğundan nasıl farklı olacak?
....... hedefime ulaştığımda elime neler geçecek?
........ hedefime ulaştığımda neler hissedeceğim?
........ hedefime ulaştığımda benden başka kimler mutlu olacak?
..... hedefim benim hangi yönlerimi ifade etmemi sağlayacak?
...... hedefime ulaştığımda % kaç mutlu/doyumlu/bütün/kendimi ifade etmiş/başarılı olacağım?
...... hedefim bana hayat yolumda ne için hizmet edecek?

Örnekler ve sorular çoğaltılıp durumlara göre düzenlenebilir. Bu sadece bir kapı açmak için verilen standart örneklerdir. Herkez kendi yoluna ve hedeflerine uygun olarak düzenleyip kullanacaktır....

Bu şekilde bir çalışmayla desteklenerek belirlenen hedefler, gerekliliklerden arınmış ve gerçek beklentilere daha uygun hale getirilmiş olduklarından hem daha kısa sürelerde ulaşılabilir hemde daha tatmin edici sonuçlar verir hedefler olacaktır...

Koçlukta madeni bulmak için yaptığımız kazı çalışmasının küçük bir bölümü olan bu çalışmayı günlük hayatınıza yansıtarak daha doyumlu ve etkili hedefler belirlemeniz dileklerimle....

Sevgiler MERT.

[yas_min]

Sevgili Mert, guzel yorumun ve paylasimin için tsk ederim.

Sevgimle.

[semkur]

Hedeflerimi neden koyamıyorum yada erteliyorum diye düşünmeye başladığımda aklından bunlar aktı. Bende geldiği gibi yazdım. Şu iki göğsümün arasına sıkışmış sıkıntıyı, huzursuzluğu bir dışarı çıkarsam sanki kocaman bir nefes alacağım. Ohhhhhhhh diyeceğim. Şükürler olsun 1-2 ay önce daha da sıkıntılı bir durumdaydım sanki kendimi şu cümleyle tarifliyordum “ bir bardak suyun içinde ne yukarı çıkabiliyor nede dibe vurabiliyorum.” Şimdi yukardayım artık bardak dışarı çıkmak istiyorum. Bunun farkındayım.

Hedefim belli sorulara verdiğim yanıtlarda beni mutlu ediyor. Evet istediklerimde bu değişimler o halde neden erteliyorum ben bu hedefime ulaşmak için neyin beni tetiklemesini bekliyorum. Bana engel olan ne ? %95 emin olduğum bir durumdan beni alı koyan ne ? vazgeçemediğim ne. Haklılık isteğimi evet haklıyım. Bunu ben biliyorum başkasının bilmesine gerek var mı ? bilseler ne değişecek ? neden kendimi bu kadar ıspatlamaya uğraşıyorum. Sorun ne. Gerçekte bunun altına gizlediğim güvensizlik, cesaretsizlik neden ? neden yaşamıma giren insanların ailem, dostlarımın sorunları benim sorunum gibi oluyor. Neden kendimi çözümlemek zorunda hissediyorum. Neden benim için durum bu diyerek herkesin kendi sorumluluğunu taşımasına izin vermiyorum ? neden hep veren olan taraf olmak isitiyorum. yalnızlık korkusumu hiç aklıma gelmemişti yazana kadar. Acaba yalnız kalmak mı korkutuyor beni. Adlandıramıyorum.

....... hedefime ulaştığımda hayatım bugün olduğundan nasıl farklı olacak?
Hayata daha istekli olarak devam etmek. Kendime saygı duymak. Sanki dünyanın yükünden kendimi kurtulmuş gibi olacak.

....... hedefime ulaştığımda elime neler geçecek?
Kendimi yaşamak. Yeni insanlarla tanışmak.

........ hedefime ulaştığımda neler hissedeceğim?
Mutluluk

........ hedefime ulaştığımda benden başka kimler mutlu olacak?
Oğlum. Ailem, dostlarım.

..... hedefim benim hangi yönlerimi ifade etmemi sağlayacak?
Güvenirliliğimi, kendime olan inançımı.

...... hedefime ulaştığımda % kaç mutlu/doyumlu/bütün/kendimi ifade etmiş/başarılı olacağım?
%95 mutlu/doyumlu/bütün/kendimi ifade etmiş/başarılı olacağım.

...... hedefim bana hayat yolumda ne için hizmet edecek?
Bir başkasına bağımlı yaşamayı, kendi merkezimde kendimle sevgimle yaşamaya hizmet edecek.