[pisimbat]

Pıt


İlk damla pıt diye düşer ,beklemediğin bir anada bir yerde ansızın yakalanırsın yağmurada gözyaşınada ,oysa belli eder her ikiside gelişini hava kararır için burkulur hüzün düşer yüreciğine ansızın,birkaç kara bulut bir olur mavi gökyüzünde ,içinde sakladıkların dertlerin peş peşe gelir boğazına düğüm olmaya,bzaen hiç damlamaz o ilk damla rüzgar savurur alır gider herbirşeyi ansızın ,anlarsın yağmurun geleceğini sığınacak bir yer ararsın nasıl gözyaşını dökerken başını yaslayacak bir omuz ararsın ya ,sefkatle sokulacağın ellerini tutacak bir sıcak eldir aradığın ,bir saçak altı gibi bir omuzdur gözyaşlarını usulca dökeceğin onun omzudur.
Ya o saçak altı yoksa bulamadıysan ,o omuz çok uzaklardaysa sana boğazında düğümse yaşlar tıpkı kara gökyüzü gibi,korkarsın herikisinden de ,ne gözyaşı ne yağmur ilk damla düşmeden başlamaz .
Pıt diye düşer toprağa,yanaklarından süzülür pıt diye düşer aşağıya tam kalbinin orya seni acıtan yerin oraya , o hasret yangınını dindirmek için pıt die düşer ilk damla gökyüzünden ve gözlerinden .
Sonra şiddetle boşanır akar akar ,yıkar yıkar ,pıt pıt pıt ,sel olur akar pıtırcıklar ,kor yürek sönmez toprak doymaz yağmura,ne akan gözyaşı durur artık ne yağan yağmur ,bırakın aksın ister usulca ister bardaktan boşanırcasına , ben ne saklanacak bir saçak altı bir dost omzu buldum bir omuz var çok uzaklarda bir saçak var oda benim olmayan ben boğazıma düğüm olan gözyaşımın ilk pıt sesini bilirim düşen yüreğime .