Cehennemin Anatomisi Filmi

[Bluesky24]

[/b] Dram





Süre: 90 dakika





Yönetmen: Catherine Breillat



Yapımcı: Jean-François Lepetit



Senaryo: Catherine Breillat



Görüntü Yönetmeni: Yorgos Arvanitis, Guillaume Schiffman



Oynayanlar: Amira Casar, Rocco Siffredi, Alexandre Belin, Manuel Taglang, Jacques Monge



Yapım: 2004, Fransa



Dağıtımcı: Özen Film



Filmin Orijinal Sitesi



































İnsanların tanışmadan bir araya geldikleri yerlerden biriydi... Vücut güdülerinizi müziğin belirlediği bir yer... Uyuşuk erkek arkadaşı dans etmektedir. Gözleri ise sadece kendisi üzerinde odaklanmıştır. Ona bakmıyor... Tarihin en eski çağlarından beri var olan kendi erkek bedenini diğer erkelerden daha üstün tutma çabasında. Hepsi iyi görünümlü yanlarındaki erkekten daha iyi olduğunu ispatlamaya çabalarcasına dikkat çekici... O bir kız. Siyahlar giyinmiş Oldukça genç ve sanki kendi yasını tutmaya hazır... Tuvalette bir jilet çıkarıp bileklerini keser... İşte böyle tanışırlar. Bundan böyle kurbanının gücüne sahip olacaktır... Onun kendisine bakması için tüm bedeli ödeyecektir: "Kendisini hiç izlememiş bu melek tarafından izlenmek için. "Kadınların erkekleri kendilerine baktıran tüm müstehcenliğini taşımalıdır. Kadın onu seçmiştir. Çünkü kadınları sevmemektedir. "Bu bakış açısıyla o bir bakire "diye düşünmektedir kız, "böylece acımasız ve adi olamayacaktır. "Birlikteliklerinden garip bir tutku ortaya çıkmıştır. Ve canice bir nefreti de yanında taşımaktadır.



Müstehcenliğin bu fantastik ve çirkin krallığı aklından çıkaramamaktadır. Bu krallık, suç krallığıdır... Bütün bu düşünceler beynindeki en derinde kalan uyarıları da ortaya çıkarmaktadır. Yasaklı görüntülerin filmini yapmak, bunların porno endüstrisinde basma kalıp kullanımları dışında tekrar gözden geçirip oldukları gibi kullanmak... Yönetmen görüntüyü destek olarak görmemektedir... Görüntüleri rahat bırakıp, anlamı duygulara yüklemeyi tercih eder. Zira görüntüde varsayılanın ötesinde bir şeyler anlatmak mümkün değildir. Bu filmde bir çok olayı görmüyor ama hissediyorsunuz. Bu hipnoz sanatı gibi bir şey. Konuşmayan görüntüler seyirciyi de konuşmaktan men ediyor... Bu kelimeler üzerine oynamak değil; bir meydan okuma olarak algılanmalı... Bence böyle bir film ateşten gömlek ..