[Belgin ∞]

İlk başta Tanrı'yı bir gözetleyici, benim yargılayıcım, yaptığım bütün hataları kaydeden ve böylece cennete mi yoksa cehenneme mi gideceğimi tespit eden birisi olarak görürdüm. O, orada bir yerde bir başkan gibiydi. O'nun çizdiği resmi farkettim ama O'nu gerçekten bilmedim.

Daha sonra Tanrı'yı gördüğümde hayat daha çok bir bisıklet gezintisi gibi görünüyordu ama bisıklet 2 kişilikti. Tanrı'nın arkamda pedallamama yardim ettiğini farkettim.

Ne zamandı hatırlamıyorum, bana yerleri değiştirmeyi önerdi fakat bundan sonrasında hayat hiç aynı olmadı. Kontrol bende olduğunda yolu biliyordum. Bu durum daha sıkıcıydı ama önceden tahmin edilebilirdi. Benim için iki nokta arasındaki en kısa yol düzdü. Ama o başa geçince, dağlardan ve taşlık yerlerden geçen muhteşem ama uzun yollar bilidiğini gördüm. Hem de inanılmaz bir hızla gittiği yollar. Tek yapabildiğim tutunmaktı.

Delilik gibi görünse de bana 'pedalla' dedi.

Endişelendim, kaygılandım ve sordum:
'Beni nereye götürüyorsun?'
Bana güldü ve yanıt vermedi...ve güvenmeyi öğrenmeye başladım.
Sıkıcı hayatımı unuttum ve maceraya girdim. Ve her 'korktum' dediğimde, O arkasına yaslandı ve elime dokundu.

Beni, ihtiyacım olan hediyelere sahip insanlara götürdü; şifa, kabul ve sevinç gibi hediyelere sahip olan insanlara.. Bu insanlar bana yolculuğumda beraberimde götürmek için hediyeler verdi ve yine yoldaydık.

Bana 'hediyeleri dağıt, onlar ekstra bagaj ve çok fazla ağırlık dedi. Öyle yaptım. Karşılaştığım insanlara hediyeleri verdim ve farkettim ki verdiğimde alıyorum ama yüküm hafif kalmaya devam ediyor.

İlk başta, hayatımın kontrolünde O'na güvenmedim. O'nunbisıkletimizi hurda yapacağını düşündüm ama o bisıkletin gizemlerini biliyordu. Keskin virajlardan geçmek için gidonun nasıl kırılacağını, yüksek kayalardan nasıl zıplanacağını ve korkutucu kısımları atlamak için nasıl uçulacağını biliyordu.

Ve ben en garip yerlerde sesimi kesip susmayı öğreniyordum ve manzaranın ve yüzümdeki serin meltemin tadına varmaya başladım, hem de Tanrı sürekli, muhteşem arkadaşım olarak yanımdayken.

Ve artık ne zaman ki daha fazla yapamayacağıma emin oluyorum, bana gülümsüyor ve şöyle diyor: 'sadece pedalla'..


Tanrı'nın hayatınızda sürücü koltuğuna oturmasına izin vermek, sizi hayal bile edemeyeceğiniz bir maceraya sokabilir. Evrenin efendisi, tüm iyi şeylerin nerede olduğunu
bilir. Tek yapmanız gereken O'na güvenmek.


Yazarı bilinmiyor...

[büşrapınar]

çok güzel bi metin paylaşımın için saol

Gerçekten harika bir yazı Belgin'cim. Beğendiğim, geliştirici yazılar arasında yer aldı. Bu güzel paylaşım için teşekkür ediyorum...

teşekkürler