beş maymun hikayesi

Beş Maymun Hikayesi

Kafese beş maymunu koyarlar. Ortaya da bir merdiven ve tepesine de
iple muzları asarlar. Her bir maymun merdivenleri çıkarak muzlara
ulaşmak istediğinde dışarıdan üzerine soğuk su sıkarlar. Her bir maymun aynı
denemeye giriştiğinde çok soğuk suyla ıslatılır. Bütün maymunlar bu
denemeler sonunda sırılsıklam ıslanırlar. Bir süre sonra muzlara
hareketlenen maymunlar diğerleri tarafından engellenmeye başlanır.
Suyu kapatıp maymunlardan biri dışarı alınıp yerine yeni bir maymun
koyulur. İlk yaptığı iş muzlara ulaşmak için merdivene tırmanmak olur,
fakat diğer dört maymun buna izin vermez ve yeni maymunu
döverler. Daha sonra ıslanmış maymunlardan biri daha yeni bir maymunla
değiştirilir ve merdivene ilk yaptığı atakta dayak yer. Bu ikinci yeni maymunu en
şiddetli ve istekli döven ilk yeni maymundur. Islak maymunlardan üçüncüsü de
değiştirilir. En yeni gelen maymun da ilk atağında cezalandırılır. Diğer dört maymundan
yeni gelen ikisinin en yeni gelen maymunu niye dövdükleri konusunda
hiç bir fikirleri yoktur.
Son olarak en baştaki ıslanan maymunların dördüncüsü ve beşincisi de
yenileriyle değiştirilir. Tepelerinde bir salkım muz asılı olduğu
halde artık hiçbiri merdivene yaklaşmamaktadır. Neden mi? çünkü
burada işler böyle gelmiş ve böyle gitmelidir. İşte bu nokta şirket
politikalarının başladığı yerdir.

[kumsal1980]

Güzel bir paylaşım teşekkürler.Sanırsam öğrenilmiş çaresizlikle alakalı bir yazı.Bende bir yazı paylaşıyım...
Başarmak İçin Öğrenilmiş Çaresizliğe Son Verin


Tarihteki başarılı insanlara bakıldığında birçoğunun birçok denemeden sonra başarıya ulaştıkları görülür. Birinci denemede yaşanacak başarısızlık, bu insanları ümitsizliğe düşürmemiştir.
"Edison'un üzerinde çalıştığı elektrik ampulüne koyacağı tel için 200'den fazla maddeyi denediği söylenir. Bir gün kendisine; "Bugüne kadar 200'den fazla maddeyi denedin, yine de başaramadın. Niçin bu işten vazgeçmiyorsun?" denilmişti. Edison'un cevabı düşündürücüydü: "Ben 200 maddenin ampul teli olarak kullanılamayacağını keşfettim. Yakında, ampulü ışıklandıracak teli de bulacağım."
Bilim adamlarının en önemli özelliklerinden biri öğrenilmişlik çaresizlikler yaşamamalarıdır. Eğer öyle olsaydı bilim bu noktaya gelemezdi. Her başarısızlıklarını, yeniden başlangıç kabul etmişlerdir. Düşünsenize Edison; "Olmuyor, yapamıyorum, başaramıyorum.." deseydi ne olurdu acaba?
1. Edison'u hiç tanımamış olurduk.
2. Edison diye biri zaten hiç olmazdı.
3. Belki de "ampul" sözcüğü, sözlüklerimize hâlâ girmemiş olurdu.
Bilim adamlarının yanı sıra komutan, sanatçı, devlet adamı, şair, sporcu gibi tarihte iz bırakan birçok şahsiyet, başarısız geçen ilk denemeden sonra hedeflerini rafa kaldırmamıştır.
Gazneli Mahmut, Hindistan'ı 16 defa kuşatmış; fakat pes etmemiştir. "Her yenilgide bir zafer arzusu yatar." ilkesinden hareketle 17. denemede başarmıştır.
Yavuz Sultan Selim, kendinden önce tarihte sadece iki kişinin sağ olarak geçmeyi başardığı Sina Çölü'nü geçmeye karar verdiğinde, kendinden önce geçmek isterken çölün kızgın kumlarına gömülen komutanları aklına bile getirmemiştir.
Fatih Sultan Mehmet, kendisinden önce onlarca komutanın İstanbul'u almaya çalıştıklarını ama alamadıklarını bile bile İstanbul'u fethetmeye karar vermiştir. İşte onun için dünya tarihine ismini altın harflerle yazdırmayı başarmıştır. Öğrenilmiş çaresizliğe düşmemesi öncelikle bir şehrin fatihi olmasını, 1000 yıllık Roma İmparatorluğu'nun sonunu getirmesini ve en önemlisi çağ açıp çağ kapatmasını sağlamıştır.
Her Şeye Rağmen Yola Devam!
Ünlü müzisyen Enrico Caruso'nun ilk müzik hocası: "Senin sesin, pencere kenarından giren rüzgârın ıslık çalmasına benziyor!" diyerek Enrico'ya ders vermeyi reddetmişti. Ama o sonraları İtalya'nın en büyük tenorlarından biri oldu.
Emile Zola, Sorbone Üniversitesi'nin Dil ve Edebiyat sınavını kazanamamıştı. Sonraları Marsilya Üniversitesi'ne girmek istediyse de yazılı sınavı çok kötü geçtiğinden sözlü sınava bile girmemişti.
H. Balzac, kardeşinin edebiyat öğretmeni tarafından beğenilmemiş, yazmaması gerektiği yönünde telkinler almıştı. Ama Balzac, çalışmanın derin uykusuna dalarak Vadideki Zambak, Goriot Baba ve daha nice şaheserler vücuda getirdi.
Ünlü İngiliz yazarı G. K. Chesterton, çocukluğunda sevimsiz, şişman bir çocuktu. 8 yaşına gelinceye kadar da okumayı öğrenememişti.
Napolyon'u Waterloo'da mağlup eden ünlü İngiliz komutanı Arthur Wellesley, öylesine tembel bir öğrenci idi ki annesi onu ünlü Etan Koleji'nden almak zorunda kaldı.
Michigan Port Huran ilkokul öğretmeni, ailesinin başarısız olduğu gerekçesiyle okuldan aldığı öğrencisi Thomas Alva Edison için; "O, beyinsiz bir çocuk ve hiçbir işte başarılı olamaz." demişti. Daha sonraki yıllarda Edison, yaptığı buluşlar sayesinde "Menlo Parkı Sihirbazı" olarak anılmaya başlanmıştı.
Yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi büyük başarılara imza atmış birçok ünlü insanın hayatlarında başarısız ya da yolunda gitmeyen dönemler olmuştur. Ancak hiçbiri, başaramayacağını düşünmemiştir. Öğrenilmiş çaresizlikler yaşamadan geleceğe umutla bakmayı başarmışlardır.
Ayının oynamasını görmüşsünüzdür. Aslında ayı oynamaz, sadece öğrenilmiş çaresizlik yaşar, diğer bir ifadeyle şartlı reflekste bulunur. Zira ayı bu hale şu aşamalardan sonra getirilmiştir: Ayı önce bir sacın üzerine konulmuş, sonra sac ısıtılmaya başlanmıştır. Ayakları ısınan ayı ayıklarını, can acısıyla kaldırıp indirirken bir yandan da tef çalınır. Daha sonra topluluk karşısına çıkarılan ayı, tef sesini duyunca, yanma korkusuyla ayaklarını kaldırıp indirir. Etrafındakiler, ayının oynadığını büyük bir şaşkınlıkla izler. Halbuki ayı gerçekte oynamamakta, öğrenilmiş çaresizlik yaşamaktadır.
İlk denemelerdeki başarısızlığı hayatın her kademesine yaymak yerine, ikinci denemeyi yapmak daha kolaydır. Öğrenilmiş çaresizlikler, "hayat şiiri"nin arkasında durmaksızın çıkan cızırtılar gibidir. Bu cızırtıları yok etmeniz, hayatı bir şiir kıvamında yaşamanız, başarılarınızla bu şiiri renklendirmeniz dileğiyle!..

Başarı Hakkında…
"Karalılık keskin bir bıçağa benzer, bir kerede ve dümdüz keser. Kararsızlık ise kör bir bıçak gibi kestiği bir şeyi parçalar ve yırtar."
(Jan Mc Keithen)
"Gerçek başarı, başarısız olma korkusunu yenmektir."
(Paul Sweeney)
"Kahraman ve korkak... İkisi de tamamen aynı korkuyu duyarlarken, yalnızca kahraman korkusuyla yüzleşip onu bir aleve çevirebilir."
(Cus D'amato)
"Hayat ya cesur bir tecrübedir ya da hiçbir şey değildir."
(Helen Keller)
alıntıdır...

DENİZ YILDIZI

Sahile gezmeye giden biri uzakta birinin eğilip kalktığını görür ve merak edip yanına yaklaşır bakar ki adam kıyıya vurmuş deniz yıldızlarını tekrar denize atıyor.şaşırarak sorar neden deniz yıldızlarını denize atıyorsun
Cevaben:yaşamaları için diyor adam
Diğeri iyi ama ne değişir ki dalgalar tekrar onları geri getirir
Adam yerden bir deniz yıldızı daha alarak elinde gösterir atar ve derki bak onun için çok şey değişti…

BÜYÜK TAŞLAR

Profosor sinifa girip karsisinda duran, dunyanin en secilmis ogrencilerine kisa bir sure baktiktan sonra, Bu gun zaman yonetimi konusunda deneyle karisik bir sinav yapacagiz dedi.Kursunun altindan kocaman bir kavanoz cikarip ardindan yumruk buyuklugugunde taslari alip buyuk bir dikkatle taslari kavanozun icine yerlestirmeye basladi.Kavanozon daha fazla tas almayacagindan emin olduktan sonra ogrencilere dondu ve bu kavanoz doldumu? diye sordu.Ogrenciler hep bir agizdan doldu diye cevapladilar.

Profosor oylemi? dedi ve kursunun altina egilerek bir kova micir cikarti.Miciri kavanozun agzindan yavas yavas doktu sonra kavanozu sallayarak micirin taslarin arasina yerlesmesini sagladi.Sonra ogrencilere donerek bir kez daha bu kavanoz doldumu? diye sordu.Bir ogrenci dolmadi heralde diye cevap verdi.Dogru dedi.

Profosor yine kursunun altina egilip bu defa bir kova kum cikartti ve kumu kavanoza bosaltarak taslarin ve micirlarin arasina yerlesmesini sagladi.Tekrar ogrencilere kavanozun dolup olmadigini sordu ogrenciler hayir diye cevapladilar.Guzel dedi ve bu defa bir surahi su alarak kavanoza bosaltti.Sonra ogrencilere donerek bu deneyin amaci ne? diye sordu.Uyanik ogrencilerden biri zamanimiz ne kadar dolu gorunurse gorunsun aslinda ayirabilecegimiz zamanimiz mutlaka vardir diye yanitladi.

Hayir dedi Profosor bu deneyin esas amaci Eger buyuk taslari bastan yerlestirmezsen kucukler girdikten sonra buyukleri asla kavanozun icine yerlestiremezsin gercegidir.

Profosor devam etti nedir hayatimizdaki buyuk taslar?Cocuklariniz, esiniz, sevdikleriniz, arkadaslariniz, hayalleriniz, sagliginiz, egitiminiz vs vs.. buyuk taslariniz belki bunlardan biri belki bir kaci belkide hepsi.Bu aksam uyumadan once iyice dusunun sizin buyuk taslariniz hangileri iyice karar verin.
Bilinki buyuk taslarinizi kavanoza ilk basta yerlestirmezseniz bir daha asla yer bulamazsiniz ...

EVLAT ACISI VE KUYRUK ACISI
Zamanın birinde bir oduncu, ormanda odun keserken çalı arasında bir yılana
raslamis. Elindeki baltayı kaldırıp yılanın başını vurmak üzereyken bir an
göz göze gelmiş. Yaradana olan aşkı -yılan bile olsa- yaratılana yansımış ve yılanı vurmaya kıyamamış. Yılan da duygulanmış, dile gelmiş.Ey insanoğlu, sen bana kıyamadın, ben de sana bir iyilik edeceğim demiş.Bir kör kuyuya dalmış ve kaybolmuş.
Biraz sonra ağzında bir altın lira ile dönmüş ve oduncuya uzatmış.
"Bundan böyle ömür boyu sana her gün bir altın lira vereceğim."
Oduncu altını bozdurmuş ve evinde o gün şenlik olmuş. Hiç kimseye olan biteni anlatmamış, ailesi dahil.Herkes sadece oduncunun çok çalıştığı için durumunun düzeldiğini zannetmiş.Yıllar boyu her gün o kör kuyunun başına gitmiş, yılan ile bulusmuş ve altınını almış.
Gel zaman git zaman, oduncu ağır hastalanmış. Kuyunun başına gidemez olmuş. Bir kaç gün geçince bolluğa alışmış evinde darlık başlamış. Oduncu oğlunu yanına çağırmış ve yılanın sırrını anlatmış.
"Git kör kuyunun başına ve oğlum olduğunu söyle, yılan sana altın verecek"
demiş. Oğlu inanmamış ama gitmiş, yılan önce saklanmış, sonra ortaya çıkmış.
Onun oduncunun oğlu olduğuna iyice kanaat getirince de kuyuya inip bir altın
getirmiş. Oğlan önce inanmadığı hikayenin gerçek olduğunu görünce hırsa kapılmış, kimbilir daha ne kadar altın var kuyudan içeride demiş....Hırsla yılanı öldürmek için bir hamle yapmış, ıskalamış ama yılanın kuyruğunu koparmış. Yılan da can havliyle dönüp oğlanı sokmuş ve öldürmüş.
Akşam yaklaşıp da oğlu gelmeyince oduncu iyice endişelenmiş. Hasta yatağından sürünerek bile olsa kalkmış.
Kuyunun başına gitmiş ki oğlu cansız yatıyor. Yılan o arada görünmüş ki, kuyruğu yok ve kanlar içinde..
Oduncu durumu anlamış ve çok üzülmüş. Canının parçası oğlu yerde cansız, yıllardır velinimeti olan yılan yaralı...
Hatalı olan oğlum olmalı demiş ve yılandan özür dilemiş. Tekrar dost olalım
demiş...
Yılan ise acı acı gülümsemiş. Çok isterdim ama...Sende bu evlat acısı..bende de bu kuyruk acısı varken biz artık dost olamayız.

Sende bu evlat acısı..bende de bu kuyruk acısı varken biz artık dost olamayız.

ne kadar dogru dimi.
tskler paylasim icin.

hımm güzelmiş bende şimdi okudum:)

>pckopat< Nickli Üyeden Alıntı

hımm güzelmiş bende şimdi okudum:)

okumadanmi paylasiyosun yani:)

[sweeet]

Çok güzel ve anlamlı hikayelerin olduğu bir başlık. Güncellemek istedim.
Özellikle; "Başarmak İçin Öğrenilmiş Çaresizliğe Son Verin" ve Profesörün "Deneyi".

Allah bizi öğrenilmiş çaresizliğe düşmekten korusun.Merak edenler için "Öğrenilmiş Çaresizlikle" ilgili forumda bulduğum diğer yazılar:

Öğrenilmiş Çaresizlik Üzerine

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...k-uzerine.html


Öğrenilmiş Çaresizlik Nedir?

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...lik-nedir.html

Öğrenilmiş Çaresizlik Ve Sorumluluk Alma Bilinci

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...a-bilinci.html