Her yeni güne 1 tane...

[sweeet]

"Hiç kimse üstün değildir, hiç kimse aşağı değildir, fakat kimse eşit de değildir. İnsanlar yalnızca eşsizdir, karşılaştırılamaz. Sen sensin, ben benim. Ben potansiyelimi hayata vermek zorundayım; sen potansiyelini hayata vermek zorundasın. Ben kendi varoluşumu keşfetmek zorundayım, sen kendi varoluşunu keşfetmek zorundasın."

OSHO

[sweeet]

[Janer]

Insan sadece aşık olduğunu hissettiği an, bu kutsal rüyasına dokunabilir. Oysa kutsal da olsa, sonuçta rüyadır...

[Berilce]

Ölen insanlar için muhteşem anıtlar yaptırmaktansa, fakir insanların
karnını doyurmayı tercih ederim.
Alfred Nobel

[-başak-]

'Yaşamdan korkmayın çocuklar, iyi vE güzel işler yaptığınızda hayat öyle güzel ki!'
-DOSTOYEVSKİ-

[sweeet]

"Devrim Arabaları" filminden bir replik:

"- Bence yapamayacaklar.
- Yapacaklarına inanmaları, yapmalarından daha önemli."

Muhteşem bir kadro ve muhteşem bir filmdi. Dün Tv de verdiler yine ara ara izlemekten kendimi alamadım. Bu filmde mutlu son yok çoğu bakış açısına göre acı gerçekler var üstüne basa basa durdukları ama diğer taraftan içinde bambaşka şeyler bulduğum bir film.

[Berilce]

Eğitimli insanların 9 düşüncesi vardır;
1) Baktıklarında berrak görmeyi düşünürler,
2) Dinlediklerinde, iyi duymayı düşünürler,
3) Görünüşleri bakımından sıcak olmayı düşünürler,
4) Davranışlarında saygılı olmayı düşünürler,
5) Konuşmalarında doğru olmayı düşünürler,
6) İşlerinde ciddi olmayı düşünürler,
7) Kuşkuya düştüklerinde soruları nasıl soracaklarını düşünürler,
8) Öfkelendiklerinde sorunları düşünürler,
9) Kazancı gördüklerinde adaleti düşünürler.
Konficyus...

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatrına 'SEN' kalayım!

*Cemal Süreya

[Berilce]

Harun Kolçak: Bir pozitif enerjidir tutturulmuş gidiyor her yerde, sıkıldım artık,
bir sevgi kelebeği olamadım...
Mesut Yar: Evren'e mesaj çektin mi hiç peki?...
(Burda Laf çok programından, CNNTurk)

[bluegirlx]

TIP FAKÜLTESİNİ yeni bitirmiş, pratisyen hekim olarak ilk görev
yaptığım yere, Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim.
Gençtim, bekârdım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer. İlk gece bir eve
misafir olmuştum. Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi. Akşam
yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş, sohbetler edilmişti. Üzerimde yol
yorgunluğu, geldiğim yeni yerin yabancılığı vardı. Saatler ilerliyor,
ağır bir uyku beni içine çekiyordu. Ev sahibine bir şey de
diyemiyordum. Saatler epey ilerledi ama yine bir hareket yoktu. Evin büyüğü
olan hacıanneye sıkılarak sordum:
"Anneciğim, sizin buralarda kaçta yatılıyor?"

Hacıanne:

"Evladım treni bekliyoruz. Az sonra tren gelecek, onu bekliyoruz" dedi.

Merak ettim, tekrar sordum:

"Trenden sizin bir yakınınız mı inecek?"

Hacıannenin cevabı inanılacak gibi değildi:

"Hayır evladım, beklediğimiz trende bir tanıdığımız yok. Ancak burası
uzak bir yer. Trenden buraların yabancısı birileri inebilir. Bu saatte,
yakınlarda, ışığı yanan bir ev bulmazsa, sokakta kalır. Buraların
yabancısı biri geldiğinde, ışığı yanan bir ev bulsun diye bekliyoruz."