[Işıldayan Safir]

Sevgi Üstüne

Sevmek o kadar kolay mı?

Birçoğunuzun hemen, ben sevgi doluyum, herkesi, her şeyi koşulsuz sevebilirim diyen seslerinizi duyar gibi oluyorum.

Maalesef, ne kadar öyle olduğunu söylesek de herkesin değil ama, çoğu kişinin bir sevgi kriterinin olduğunu düşünüyorum. Güzel ve sevimli olan her şey ne kadar da kolay benimsenip seviliyor değil mi?

Şöyle bir düşünün; bir insanla tanıştınız ve onunla bir şeyler paylaşmaya başlamadan önce karşınızdakinin saçını, kıyafetini, dış görünüşünü ilk önce değerlendirip kriterlerinize uygun değilse hemen oradan uzaklaşmayı seçtiniz ve karşınızdakinin belki de sizin göremeyeceğiniz derinliklerinde saklı o güzelliği keşfedemediniz ve açıkçası baştan kaybettiniz. Bunun gibi birçok örnek günlük yaşantınızda hiç başınıza gelmiyor mu? Benim geçenlerde başıma buna benzer bir olay geldi.

Yağmurlu bir pazar günü, evimizin önünden tedirgin ve şaşkın bir şekilde bir köpek geçti. İlk seferinde o kadar önemsememiştim. Herhalde evine gidiyordur diye düşündüm. Dördüncü geçişinde eşim, peşinden koştu. Köpeğe yaklaştığımızda, korkunç bir şekilde dayak yediğini her tarafının insan tarafından yapıldığı belli olan yaralarla dolu olduğunu gördük. Etraftan; ondan uzak durun, ne kadar da çirkin, size saldıracak diyen insanların seslerini duyuyorduk. Eşimle birlikte çevreden gelen seslere kulaklarımızı tıkayarak ona yaklaştık… Elimizi yalamaya başladı ve bana yardım edin der gibi bakan gözleriyle karşılaştık. Hemen onu kalabalıktan uzaklaştırıp sakinleşmesini sağladık.

Geçen birkaç gün içinde yaralarını tedavi ettirip sahiplendirmek için herkese sormaya başladık. Ama o kadar çirkindi ki kimse onu sahiplenmek istemedi. Gözlerinden acı dolu bir yaşam geçirdiği o kadar belli oluyordu ki. En sonunda, içindeki o kırılgan ve sevgi dolu özü görebilen bir kişi onu sahiplendi ve ismini Alex koydu. Bir iki hafta sonra, Alex’i evine kabul eden kişi sokakta bir köpek daha buldu. Yeni bulduğu köpek; ufacık ve çok sevimliydi. Onu da evine götürüp sahiplendi. Ufak köpeğin sevimliliğine ve güzelliğine kapılan Alex’in yeni sahibi, etrafın da baskısıyla, iki köpeğe birden bakamayacağını ve Alex’i vermek zorunda olduğunu söyledi. Yani güzel olan, çirkin olanı bir defa daha yenilgiye uğrattı.

Ama her karanlık gecenin bir aydınlık sabahı olurcasına Alex’e ilkinden çok daha iyi bir yuva bulduk. Umarım bundan sonra geçmişteki acılarını unutabileceği bir yaşamı olur.

Sevmenin dış görünüşten değil içteki özden başladığı günlerin geleceği umuduyla bakmak istiyorum yarınlara.

Unutmayalım ki evrendeki her canlı, tanrının birer yansıması. Çirkin diye tabir ettiğimiz her şeyde tanrının bir parçası saklı.

Kaynak: İndigo Dergisi

[bkysn]

Zerynthia Nickli Üyeden Alıntı

Çirkin diye tabir ettiğimiz her şeyde tanrının bir parçası saklı.

Doğru söze ne denir. Teşekkürler

[dostcu]

paylaşım için tşk.

[esra_dark_angel]

çok doğru aslında şu dış görünüşü önemseme işini bir bırakabilsek ne güzel olurdu =)

[sweeet]

Maddi bir dünyada manevi değerler peşinde koşan insanlar bile zaman zaman maddeciliğin esaretine kapılıyorlar. Esirlik diyorum çünkü farkında bile olmuyoruz çoğu zaman. Bilsek kendimizi yapar mıyız böyle?

Güzellik bakanın gözündedir. Kendimizi dışladığmız varlığın yerine koysak belki de böyle davranmamıza engel olabiliriz.

Sevgi güzelleştirir her şeyi. Her şeyi sevgiyle kabullenmek gerek. İyi-kötü, güzel-çirkin her şeyi...

[mutluuu]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

Maddi bir dünyada manevi değerler peşinde koşan insanlar bile zaman zaman maddeciliğin esaretine kapılıyorlar. Esirlik diyorum çünkü farkında bile olmuyoruz çoğu zaman. Bilsek kendimizi yapar mıyız böyle?

Güzellik bakanın gözündedir. Kendimizi dışladığmız varlığın yerine koysak belki de böyle davranmamıza engel olabiliriz.

Sevgi güzelleştirir her şeyi. Her şeyi sevgiyle kabullenmek gerek. İyi-kötü, güzel-çirkin her şeyi...

Sevgi güzelleştirir her şeyi. Her şeyi sevgiyle kabullenmek gerek. İyi-kötü, güzel-çirkin her şeyi...

Ne kadar güzel yazmışsın sevgili sweeet, haklısın sevgi her şeyi güzelleştirir ama önce insanın ruhunu güzelleştirmesi lazım o'nun tek yoluda kendimizi sevmek kendini sevmeyen hiç kimseyi yada hiç bişeyi sevemez bakın etrafınıza sorun olan yada sorunlu olan insanlara mutlaka özde kendi ile sorunu vardır çözemediği kızgınlıkları, pişmanlıkları, kendini affedemiyor sevemiyordur bu o kadar yolu kapatan bir engel ki aslında bunu aşıp geçmek lazım "sevgi " ile ama maalesef bize kendimizi sevmek öğretilmiyor hiç kimse çocuğuna önce kendini sev demiyor hatta diyen anne babalarda "bencil çocuk" yetiştirmekle suçlanıyor. Oysa birini bi şeyi sevmenin yolu kendimizi sevmekte ve insanın kendini sevmesin de hiç bir yanlış taraf yok. Önce kendimizden başlayarak sevmeyi başarabilirsek yargılamadan, sorgulamadan ve kalıplara sokup sevmeye sebep aramayız. Sevmeye kendinizden başlayın en çok kendinizi sevin hatta unutmayın siz de olmayan size dönemez. Her gün ayna karşısında gözlerinizin tam içine bakarak yüksek sesle seni seviyorum diyin inanın çok ihtiyacınız var bunu duymaya :) Sevgiylee..

[juger]

Güzellik ve Çirkinlik Hikayesi

Asırlardır birbirlerine kırgın olan güzellik ve çirkinlik birgün artık barışmaya karar verirler. Çirkinlik güzelliğe der ki "EY GÜZELLİK BİZ SENİNLE YILLAR YILI KAVGA ETTİK BUNA ARTIK SON VERELİM VE BARIŞALIM"..İyi kalpli güzellik ise buna hayır diyemez ve kabul eder. Günler birbirini kovalar ve çirkinlik güzelliği denize, yüzmeye davet eder güzellikte onu kıramaz ve giderler. Güzellik ve çirkinlik giysilerini çıkartır ve yüzmeye başlarlar. Tabii çirkinlik yine bir kötülük yapacak ya, denizden çıkar ve güzelliğin giysilerini giyer, kendi giysilerini bırakır ve ordan hızla uzaklaşır. Güzellik de belli bir süre sonra denizden çıkar ve bir bakar ki giysileri çalınmış ve sadece giyebileceği çirkinliğin giysileri kalmış. Ve de güzellik çirkinliğin giysilerini giyer ve oradan uzaklaşır. Uzun lafın kısası; işte o günden beri insanoğlu güzellikle çirkinliği herzaman birbirine karıştırır olmuştur. Fakat gönül gözleri açık olanlar her güzelliğin içindeki çirkinliği ve her çirkinliğin içindeki güzelliği görür...

Alıntı

[DiL_RU_BA]

Zerynthia çok güzel ve anlamlı şeyler paylaşıyorsun teşekkür edirim paylaşımına sağlık iyiki varsın.

Juger paylaştığın hikaye yerinde ve zamanında öyle güzel olmuşki okuyunca anlaşıyor zaten.

Peygamber efendimiz sav ashabıyla yolda yürürlerken yol kenarında at ölüsü (leş ) görürler. bütün sahabi " çok pis kokuyor leş var burda diye" konuşuyorlar şikayet ediyorlarken Peygamberimiz sav dişleri ne kadarda beyaz ve parlak diyerek leşte bile güzellik görürmüş.

yani cama bakan camdaki kiri, camdan bakan dışarıyı görür.kim nasıl görmek istiyorsa öyle bakıyor artık malesef. bakışlar bile çirkinleşir olmuş.