Hırstan da öte...

[Berilce]

HIRSTAN DA ÖTE
HIRSIN ÖTESİNDE

Farkında olma konumunu olumlu yöne çevirirsen, şöylesine bir kendine güven oluşur. “Bana verilmiş her şey, tüm elde ettiklerim iyidir, doğrudur.” Bu kadercilik değildir. Bu güven duyma yöntemi; mutluluk ve teşekkür duygularıyla donanmış biçimde dans etmene yol açacaktır.

Büyük Hintli mistik Narada, Tanrıyı ziyarete gidiyordu. Balta girmemiş bir ormandan geçerken, ulu bir ağacın altında oturmuş, yaşlı bir adama rastladı. Tanrıyı ziyarete gittiğini öğrendiğinde, yaşlı adam ondan şunları istedi: “Tanrıya benim adıma sor, yalvarırım sana. Benliğimi üç değişik yaşantı biçimi için şartlamıştım. Daha ne kadar yaşayacağım? Ne ölçüde gayret sarf etmem gerekiyor? Kurtuluşum yakın mı?” Narada güldü ve “tamam dostum, sorarım” diye yanıtladı.
Yolunun üstünde bir de genç bir adamla karşılaştı, adam şarkı söyleyip dans ediyordu. Narada yarı şaka yarı ciddi, Tanrıya iletilecek sorusu olup olmadığını öğrenmek istediyse de, genç adam hiçbir şey duymamışcasına, eylemini sürdürdü. Narada birkaç gün sonra geri döndü, yaşlı adama “Tanrıya sordum, tam üç değişik yaşantı daha geçirecekmişsin” dedi. Bunun üzerine adam isyan eder, Tanrıyı adaletsizlikle suçlar. “ Nasıl dayanacağım?” diye yanıp yakınır. Narada daha sonra genç adama da uğrar, hala dans etmektedir. Ona, “Benim adıma hiçbir şey sorma dediğin halde, Tanrıya daha ne kadar yaşayacağını, kaç tür değişik yaşam biçimi geçireceğini sordum” der. Ne var ki yaşlı adamın hiddetine tanık olalı, Tanrının yanıtını sana iletip iletmemek hususunda tedirginim”. Genç adam hiçbir şey duymamışcasına dansını sürdürür.
Sonunda Narada baklayı ağzından çıkartır. “ Tanrı bana senin için şunları söyledi: Genç adama tarafımdan ilet, altında dans ettiği ağaçta kaç yaprak varsa, o denli yeniden yaşayacak. Yaprak sayısınca değişik yaşantı biçimleri olacak.”
Genç adam inanılmaz bir coşkuyla dans etmeye devam edip, Narada’yı şöyle yanıtlar: “ Bir daha Tanrıya uğrarsan ona sonsuz teşekkürlerimi ilet. Dünyada o kadar çok ağaç ve öylesine sayısız yaprak var ki! Ne güzel! İçtenlikle teşekkür borçluyum, salt bu ağacın altında değil, daha nica ağacın altında dans edeceğim.”

Hurafeye göre genç adam bu sözleri eder etmez bağımsızlığına kavuşmuş, yani ermiş. Kişi varoluşa böylesine güven duyduğunda, zaman ürkütücü, dayanılmaz değildir, gerekli de değildir. Güven duygusundan yoksun kişiye ise üç yaşantı biçimi bile yeterli değildir. Daha doğrusu üç yaşantı bile katlanılır gibi değildir. Yaşlı adam paçasını kurtaramayacak, deli dana gibi dolanıp duracaktır. Böyle bir beyin kurtuluşa ulaşamaz. Böyle düşünen bir beynin içi cehennemle eş değerdedir.