Günlük Mesaj

Berilce · 28-09-2011, 02:25 PM

TAPINMA

Aşkın, en derin yoğunluk aşamasına varsın!... İçinde, tanrısal olana yer ayır. Bırak doğurgan, dişi enerjin çiçek açsın.

“Meera”, mistik bir Hintli kadındı, kendini Tanrı’ya adamıştı. Kraliçe olduğu halde, sokaklarda dans etmeye başlamıştı. Kral soyunun bir yüz karası olduğunu düşünen sarayın ileri gelenleri, onu zehirlemeyi bile planlamışlardı. Kentin en tutucu bölümü Rajasthan’da kadınlar yüzlerini bile açamazken, kraliçenin sokaklarda dans etmesi bağışlanamazdı. İnanç sarhoşluğu ile kendinden geçen Meera ise, hem yüzünü, hem gövdesinin belli yerlerini, dans esnasında sergiliyordu. Öylesine güzel şarkılar söylüyordu ki, etkilenmemek mümkün değildi. Kocasına; “Benim gerçek kocam sen değilsin, benim kocam Krishna’dır. Sense onun temsilcisisin” bile demişti. Bunun üzerine kral o kadar sinirlenmişti ki, onu sürgüne yollamıştı. O da Krishna’nın bulunduğu “Mathura’ya” gitmişti. Krishna’nın tapınağındaki başrahip, hiç kadın yüzü görmeyeceğine dair ant içmiş biriydi. Otuz yıldır hiçbir kadınla yüz yüze gelmemeyi başarmış biri! Meera, mabedin önünde büyülenmişçesine dans edince, nöbetçiler kendilerinden geçip içeri girmesine izin vermişler.
Başrahip, Krishna hakkında atıp tutuyormuş. Meera’yı görünce çılgına dönmüş. “Kadın” diye gürlemiş, “çabuk terk et burayı. Otuz yıldır buraya tek bir kadının girmediğini, bunun tamamıyla yasak olduğunu bilmiyor muydun?” Mera gülmüş ve kendinden emin, şunları söylemiş: “Bildiğim kadarıyla papaz efendi, tanrı dışında, tüm insanlarda dişilik, kadınsılık vardır, sende de var. Otuz yıldır Krishna’nın dedikodusunu yaptığına göre, hala erkek olduğunu iddia edebilir misin?”
Başpapazın gözlerini açmış bu sözler, Meera’nın ayaklarına kapanıp, “Bana şimdiye kadar bunları söyleyen olmadı, ama haklılığını görebiliyor, hissedebiliyorum. Doğru söylüyorsun.” demiş.

İster aşk yolunun yolcusu ol, ister meditasyonun, dorukta dişileşirsin. Her varlık, her canlı, kökeninde, derininde dişilik tohumu taşır.

Kitapların kitabı

Cilt:5, Bölüm: 10

Ek: Meera, Krishna’dan hiçbir talepte bulunmuyor, yalnızca verebileceğini veriyor. Onun adına dans edip, şarkı söylüyor. Alacak hiçbir şeyi yok. İnsan sevgisinin gereksinimleriyle donanmış değilsen, senin Krishna’n hayalinin mahsulü, yerine getirilmemiş isteklerinin yansıması olmaktan öteye geçemez.

İnsan hayatı sınırlıdır; seninki de. Engeller her birimizi bunaltır. Gücün, hangi aşk türüne yetiyorsa, ona soyun. İmkânsız adına kendini tüketme, çünkü o zaman mümkün olandan da yoksun kalırsın. Önce olanaklarınla, erişebildiğin kadarıyla yetin; olasının sonuna ulaş, sonra olanaksız da önüne serilecektir. İnsan sevgisi ve yoksulluğu arasında mekik doku!...

Sofular: Aynı yolun yolcuları

Cilt:2, Sayfa: 87-88