AFFETMEK ÖZGÜRLEŞTİRİR

[bird of paradise]

Affetmek ne demektir?

Affetmek başkalarının yarattığı koşullardan ve yanlışlardan dolayı kendimize acı vermeye ya da başkasının bize acı vermesine izin vermemize son vermek demektir.


Affetmek bir keşiftir... Bir yanlısı silmek değil affettiğimiz kişiyle aramızdaki benzerliği keşfetmektir.


Affetmek unutmak değildir. Geçmiş unutulmaz. Unutmamalıyız da. Ama geçmişte yapılanların yıkıcı etkisini ortadan kaldırmaktır. Artik acıyı hissetmemektir.


Affetme sureci yas tutma surecidir. Kişi affetse de kaybetme duygusunun ve yaralanma duygusunun acısını hissedebilir. Onarım zaman gerektirir.


Affetmek yapılanları onaylamak hoş görmek değildir. Yapılanları önemsiz farz etmek örtbas etmek yapılanların kotu olduğunu geçersiz farz etmek ya da o kişinin hakli olduğunu zannetmek de değildir. Tam tersi "yapılanlar kotuydu. İncitti " diyerek ve yüzleşerek yola çıkılır.


Affetmek o kişiye kendimizi daha büyük hissettirerek onu bize karsı borçlu kılmak ta değildir. Bu bir ego oyunu olabilir ancak. Affetmeyi seçtiğimizde kimse bize borçlanmayacaktır. Diğer insanin da affetmesini özür dilemesini değişmesini ve bizim istediğimiz gibi olmasını beklemeyeceğiz. Çünkü biz ancak kendimizi kontrol etmeye muktediriz. Bir başkasının seçimlerini kontrol edemeyiz. Böyle bir gücümüz yok.
Affetmek fedakârlık değildir. Katlanmak hiç değildir. " İyilik perisini" oynamak ta değildir.


Affetmemiz için illa o kişiyi anlamamız gerekmez. Olayları illa hatırlamamız da gerekmez.


Affetmek o ana mahsus bir durum değildir. Bir süreçtir. Zaman içersinde sabırla yavaş yavaş olur.


Affetmek bir secimdir. Amaç bizim öz mutluluğumuz rahatlamamız özgürleşmemiz hastalanmamamız ve hayatimizi sağlıklı ve mutlu yasamamızdır.


Affetmek o kişiyi sevmek değil o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil o kişiyi suçsuz ya da hakli bulmak değildir.


Affetmeyi gerektiren her yara ve travma içinde önemli bir dersi de barındırır. Dersi görebilmek için yarayı yeniden deşmemiz yüzleşmemiz gerekebilir. Cesurca bunu yapmalıyız. Zira affetmenin gerçek yolu buradan geçer.


Affetmek öfke ve intikama yatırım yapmaktan vazgeçmektir. Affetmek kendimize verdiğimiz en büyük armağandır. Acı öfke ve çaresizlik hislerinden özgürleşmektir... Geçmişe değil şimdiye ve geleceğe yatırım yapmaktır.


Affetmek kendini yiyip bitirmek ya da kişiye bedel ödetmek yerine varılan enerjimizi kendimizi geliştirmek için kullanmamızı sağlar.
Gerçek affediş mazeret uydurmak ta değildir. " Annem babam yapabileceklerinin en iyisini yaptılar. Naapsinlar. Ah canim benim" demek te değildir.


Öfke ve affetmek birbirinin zıttı değildir. Üzerinde birlikte çalışılması gereken olgular ve duygulardır

[bird of paradise]

Affetme sureci nasıl baslar? Nasıl affedebiliriz?


1. Önce acıyı travmayı kabul etmek ve yüzleşmeye kendimizi hazır hissetmek.

2. Kendimizi tanımak bu süreç icarsında bir yandan kendimizi affetmeye de başlamak.

3. Basamak: sınırlarımızı çizmek. Kendimize güvende hissettiğimiz bir alan yaratmak... Yani "Tamam. Bugüne kadar yaptığın yanlıştı. Kötüydü. Bana acı verdi. Ama artık dur. Bundan sonra buna izin vermiyorum." diyebilmek ve bu sınırı koymaya karar vermek.

4. Kendi duygusal tepkilerimizle yüzleşmek. Değişecek olan Diğer insan değil, biziz. Yanı beklenti ondan değil kendimizden.

5. Öfkemizi kullanacağız... Önce kendi öfke ve çaresizlik hislerimizi fark edeceğiz. Öfke enerjimizle sınırlarımızı yeniden belirleyeceğiz.

6. Affetmenin kısa yolu sınırlı tarifeleri yoktur. Bir süreçtir sabır gerekir. Herkes için farklı yaşanır.

7. Objektif olarak bize acı veren durumla yüzleştiğimiz zaman derin bir mutsuzluk ve yoğun bir öfke korku hislerinden sonra gerçek uyanış baslar ve yeniden sevme gücünü kazanma sansını elde ederiz.

8. Bütün bunları yapmadan affetmeye çalışmak sağlıklı ve yararlı olamaz. Eğer biz bir cesaret yüzleşmezsek travma kendini değişik kılıflarda obje değiştirerek yine karsımıza çıkarak tekrarlayacaktır. Bazen de " marazı ask" kılıfı altında çıkacaktır karsımıza. Marazı ask çocuklukta yarım kalmış öfke ve obsesyonun erişkinlikte yeniden yaratılmış halidir.

9. Duygularımız bilinçaltımızın tercümanıdır. Duygularımızı dinlemeyi anlamayı öğrenmeliyiz ve duygularımızın rehberliğini izin vermeliyiz. Acılarımızı dolu dolu yasamadan yapılan affedişler gerçek affediş değildir, affettiğimizi söyleriz ama acı bilinçaltına gömülür hiç olmadık yerde hiç olmadık şekillerde farklı objelere yansımalarla patlamalar yasarız. Bu da bize zarar verir.

10. Affettikçe bir zamanlar gözümüze canavar gibi görünen insanın gittikçe boyutu gözümüzde küçülür... Bizi bilinçli kırmaya çalışan ya da kotu niyetli davranan zarar veren kişi zaten kendi yarattığı cehennemi yasamaktadır. Zaten yaşamında mutlu olsa kendiyle barışık olsa hiç bunları yapar mı? Başkalarına zarar verme güçsüzlerin sevecenlik affedicilik güçlülerin işidir.

11. Çocukluk döneminin travmalarıyla yüzleşmek çok önemlidir Yoksa eşimizle olan yaşantımızda patronumuzla ilişkilerimizde hemen aynı sorunlar karsımıza çıkıverir. Örn: Çocuğunu sevgiyle boğan kontrolcü ebeveyn kendi doğrularını empoze etmeye çalışan mükemmeliyetçi ebeveyn babaların yönettiği yaşamlar sevgi nefret ilişkisi yaratabilir. Bunları bastırmaya çalışırsak ruhsal gelişimin yolunu tıkarız... Derken önce ruh hastalanır. Sonra beden.

12. Gerçek affediş zarar veren kişi için " Sen kendi öfkeni kusuyordun ama bu bana zarar veriyordu. Artık bana zarar veremezsin. İzin vermiyorum. Bitti. Artık benim üzerimde hiçbir gücün yok. Ben özgürüm." diyebilmek hissedebilmek ve karar vermektir.

13. Öfke enerjisinin görevi bize yeniden sınırlarımızı belirlemek gücünü vermektir. Onun için ikisi aynı süreç içerisinde yaşanır.

14. Acıyı ilaçlarla uyutmaya ve gömmeye çalışmak bir tedavi yolu değildir. Kendimize yönelik işlediğimiz bir suçtur. İlaç tedavi etmez sadece semptomları geçici olarak bastırır. Kökten iyileşme ancak farkındalıkla ve kendini derinden tanıma süreciyle olur. Bedensel hastalıklar da duyguların hastalığıdır. Tedavisi yine duyguların açığa cıkmış enerjisi ile sağlanır.


15. Duyguları ifade etmek bastırmaktan daha sağlıklıdır. Ama ideal yol duygularımızı rehber alarak onları kanalize edebilmektir. Duygularımızı bastırırsak kendimize zarar veririz. İfade edersek karsı taraf incinebilir. Ama kanalız eder yanı yüzleşerek sınırlarımızı net bir şekilde çizersek bu zarara izin vermemiş oluruz.


16. Affettiğimizi nerden anlarız? Artık o insandan korkmuyorsak özellikle de onun da iyileşmesi için duacı isek basına kotu bir şey gelsin ya da mutsuz olsun beklentisinde değilsek ve o kişiyi kendisiyle baş başa bırakabiliyorsak o kişinin adı geçtiğinde artık yüreğimizde acı hissetmiyorsak bilelim ki affetmişiz. Lütfen bunu fark ettiğimiz gün kendimizi kutlayalım. Ama unutmayalım ki bu bir süreçtir. Yas sürecidir. Zaman ve sabır gerekir. Zoru başarmaktır.


17. Affetmek kimseye yaptığımız bir iyilik ya da yücelik halı değildir. Sadece kendi ruhumuzu tedavi etme ve iyileştirme sürecidir

[bird of paradise]

Affetmeye hazırım… Affetmeye hazırım… Affetmeye hazırım….
Affetmek, bilgeliğimin en güzel tezahürüdür… Affetmeyi seçtiğimde olgunlaşırım, büyürüm ve güvende olurum… Çocuk değilim, artık büyüdüm…
Bu yüzden hazırım affetmeye…

Geçmişimde;
Eleştirildiğimde, korktuğumda, utandığımda ve suçluluk duyduğumda kendimi güvende hissetmek için birçok karar almıştım…
Bu kararların işe yaramadığını anlıyorum ve bu kararların yerine sevgiyi koyuyorum… Korkularımla ve üzüntülerimle yüzleşmeyi seçiyorum ve onların yerine sevgiyi koyuyorum…


Geçmişimde verdiğim işime yaramayan tüm kararları ve inançları sevgiyle affediyorum ve her birini seviyorum…


Eleştiri, korku, suçluluk, pişmanlık gibi utanç duygularını üzerimden attığım zaman özgür olduğumu hissediyorum. Bu sayede kendimi ve diğer insanları affedebilirim. Bu hepimizi özgür kılar.

Geride kalan tüm meseleleri affetmeye hazırım. Çünkü, ne yaşadıysam hepsinin sorumlusu benim…

Ben kendimi affedersem eğer, hayat bana her şeyin en güzelini yaşatmaya hazırdır.

Yaşanılan her zor şeyde hayatı daha güzel kılacak sırlar saklıdır…

Öyleyse kendimi affetmeye daha da hazırım…

Geçmişte yaşamayı sevgiyle bırakıyorum. Uzun zamandır bu yükü sırtımda taşıdığım için kendimi affediyorum. Ben kendimi affettikçe daha da güvende hissediyorum…


Geçmişte kendimi ve başkalarını karşılıksız sevmeyi bilmediğim için kendimi affediyorum. Ve bunun yerine sevgiyi koyuyorum. Ve şimdi herkesi karşılıksız seviyorum…


Benim onları affetmemem için hiçbir neden yok…
Beni üzmüş, aldatmış, yalnız bırakmış ve değersiz hissettirmiş olabilirler. Bilirim ki her insan kendi davranışlarından sorumludur ve hayatta ne ekerlerse onu biçerler.


Ben onları affetmeyerek onlar gibi olurum. Ben kendime yakışanı yapıyorum, onların yaptıklarını kabul ediyorum ve sevgiyle affediyorum…


Kendi adıma kin tutan yönümü bir kenara bırakıyorum… iyileşmeye hazırım…

Affediyorum… affediyorum… affediyorum…
Ve şimdi iyileşiyorum…


Akın Berk Sürücü








YANSIMALAR - Yağmur Sonu - YouTube

[bird of paradise]

Sana affedilmeyecek kadar büyük hata yapan birine akıl sınırlarının bittiği yerden başlayacak ceza vermek istiyorsan
Bütün samimiyetinle AFFET.
Hissedilen her şeyi arşivleyen KADER
kendisiyle en iyi biçimde ilgilenecektir.

... Şems'i Tebrizi ...




http://youtu.be/pO4s_4IVDlg

http://youtu.be/5aRDB1tzZx0





Nerede bir dert varsa, deva oraya gider; neresi alçaksa, su oraya akar.
Bulut ağlamadıkça yeşillik nasıl güler? Çocuk ağlamadıkça süt nasıl coşar?
Gülmeler, ağlamalarda gizlidir.
Ey sâf ve temiz kişi!
Defineyi yıkık yerlerde ara!
Kardeş, duadan ayrılma!
Kabul edilmiş, edilmemiş, bununla bir işin yok senin!

Hz Mevlânâ- Mesnevî

[sweeet]

ÖZGÜRLEŞME ÇALIŞMASI

Başka insanlarla ilişkilerimizde geçmişte yaşanmış olumsuz deneyimler ya da bazen onlarla ilgili beklentilerimiz, onları kaybetme korkumuz, bağımlılığımız gibi durumlar bizimle o kişi arasında görünmez bağlar oluşturur.

Fakat bu bağlar tıpkı bir insanı sararak öldüren sarmaşıklar gibidir; kimse kendisi olamaz, gelişemez, aradaki o bağlar; sevdiğimiz insanı da bizi kısıtlayan, gelişmekten-mutlu olmaktan alıkoyan, nedenini anlayamadığımız bizi aşağıda tutan bir “hal” içine sokar:

Zaman zaman şunu söyleriz: “Herşey yolunda, bir sorun yok, ama içim sıkılıyor.” ya da “...şunu yapmak istiyorum, içimde bir şey sanki mani oluyor...” “evimi satmak istiyorum, satışa da çıkardım ama satılmıyor” Bunların hepsi gerçektir, yaşayanlar vardır ve durugörürler etrafımızdaki bu bağları görürler; bu bağ ister evimizle, ister sevgilimizle, ister çocuğumuzla olsun…

Hatta bazen kendi korkularımız, kendi yargılamalarımız, beklentilerimiz… Sebebiyle kendi kendimizi bile bağlarız. Yani en sevdiklerimizi yahut kendimizi İLERLEMEKTEN ALIKOYARIZ bilmeden.

Bu şuna benzer: Çocuk üniversite sınavında en sevdiği bölümü, ülkenin en iyi üniversitesini kazanmıştır, fakat o üniversite başka şehirde ya da ülkede olduğu için anne-baba “...ben seni çok seviyorum, dizimin dibinde kal, gitme...” demektedir… Belki “o mesleğin” en parlak kişilerinden biri olabilecekken, onu çok sevdiğimiz için! Onu yanımızdan ayırmadık diye, onu dünyanın en bahtsız insanı yapmak! İşte bağımlılıklar, korkular, olumsuz deneyimler... gibi etkenlerle, biri ile aramızda bağların olması da aynı böyle bir şeydir.

Mademki ruh olarak büyümeye geldik. Büyüyelim ve sevdiklerimizin büyümesine “izin” verelim.

Evet, bu çalışma “o bağları” kesmek içindir; ilişkiyi bitirmek için değil. Fakat bitmesi gereken ilişkilere de izin vermeliyiz. Gitmesi gerekene izin vermeliyiz.

BAĞLARI KESME ÇALIŞMASI

Gözlerinizi kapatıp bir kaç tane yavaş ve derin nefes alın, bedeninize gevşediğini söyleyin.

Sonra deyin ki:

“Sevgili …………

Seninle yaşadığımız ilişki süresince bilerek yada bilmeyerek yaşattığım tüm zorluk ve sıkıntılar için senden özür dilerim.

Lütfen beni bağışla.

Ben seni içtenlikle bağışlıyorum.

Ve sevgiyle ya da zorlayarak bana öğrettiğin her şey için sana teşekkür ediyorum.

Öğrenmem gerekenler için bana “rol arkadaşı” olduğun için teşekkür ediyorum.

Aramızdaki bağları kesiyorum ve seni benden, beni senden özgür bırakıyorum.

Hayat Yolun ışık ve sevgi olsun her zaman…”

Bunu yapmak her geçen gün enerjinizi(auranızı) size ait olmayan ama sizi bağlayan, kapatan her türlü enerjiden temizleyecektir.

Bu da şu anlama gelir:

Yepyeni bir kader şansına sahip olacaksınız.
Öncelikle aile bireyleri, eş, çocuk gibi en yakın ilişkilerimizden başlayarak ilişki içinde bulunduğumuz herkes için tek tek yapılması tavsiye ediliyor. Ölmüş yakınlarımız için de…

Ve özellikle zor deneyim yaşadığımız kişiler için de…
Ta ki affettiğimizi hissedene kadar…

Şu hep hatırımızda olsun lütfen; biz bu çalışmayı öncelikle kendimiz için yapıyoruz; kendi ruhumuzu, hayatımızı, kaderimizi iyileştirmek için…

OLABİLECEĞİMİZ EN YÜKSEK POTANSİYELDEKİ KENDİMİZ OLMAK İÇİN.

Ve hayatımıza girmiş olan herkes rol arkadaşımız…

Oyun bittiğinde bunları konuşuyor ve tüm rol arkadaşlarımıza teşekkür ediyor olacağız.

-alıntı-

Bu çalışmayı benimle paylaşıldığı gibi ben de sevgi ile faydası olacağını düşünerek paylaşıyorum. Daha önce yaptığım ve kendimi çok iyi hissettiren hem de gayet kısa ve kolay bir affetme çalışması aslında. Faydalı olması dileğim.

Bu arada bu başlık favori affetme konulu başlığım oldu. Çok güzel ve faydalı paylaşımlar var. Yarimistanbul'a harika paylaşımlarından dolayı ayrıca tekrar teşekkür etmek isterim.

Sevgiler.

[SOLAK_]

Eline emeğine sağlık değerli modum
Liste yapıp tek tek bu çalışmayı yapmayı düşünüyorum
Işık ve sevgi üzerine olsun Sweet

[sweeet]

Ben de liste yapmıştım. Listeye yapmaya başlayınca aklında olsun olmasın bir sürü isim çıktı ortaya. Sonra o ağırlıktan kurtulmak bambaşkaydı. Hepsini tek bir günde yapmak yerine günlere de bölebilirsiniz. Bir de aynı konularda sorun yaşadığım insanları birlikte aldığımda oldu. Bu da sizin seçiminize kalmış. Bence bu çalışmanın bir diğer güzelliği de farklı bir bakış açısı kazandırması, bizi üzen insanlara bir rol arkadaşı özüyle baktırması. Etrafımızdaki herkes hayatımızın belli bölümlerinde yer alan rol arkadaşları yol arkadaşları. Yolun sonuna geldiğimizde paylaşamadığımız bizi sıkıntıya sokan, üzen şeylerin belki de hiç bir önemi olmayacak çünkü herkes öğreneceğini öğrenmiş olacak.

[herdaimmutlukız]

Sevgili sweet ve yarimistanbul paylaşımlarınız için çok çook teşekkürler. Bugünlerde tam da aradığım buydu. Bu konuyla ilgili başka paylaşımlarınızı da bekliyorum.

[bird of paradise]

Kategorize Etme (Beni)

http://youtu.be/OppNfra9GDY

[bird of paradise]

I Love You - I' m sorry - Please forgive ME - Thank you


http://youtu.be/XpCrV6bElzA


Seni seviyorum - Özür dilerim - Lütfen beni affet - TEŞEKKÜR EDERİM


http://www.bernaozcandemir.com/kisisel-gelisim/affediyorumozgurlesiyorum