[hayatimdegisti]

Dün yeni gelen mektuplarımı açıyordum. Bir zarfın üzerindeki el yazısı oldukça tanıdık geldi, benim kendi el yazım. Kendime altı ay önce yazmış olduğum mektubu unutmuştum bile. IMD (Lausanne Business School) da bir eğitim sonrası kendimize postalamamızı istedikleri, kendi kendimize yazdığımız bir mektuptu bu.Nasılsın Pembe? İyi misin? diye başlamıyordu bu mektup. Ama bir dahaki sefere o da sorulabilir. İnsanın ara sıra kendisine bu soruyu sorması çok önemli.

İş hayatında, nefes almadan koşuşturmanın arasında insanın kendi kendisine nasıl olduğunu sorması, kendisiyle ilgilenmesi gerçekten gerekli. Gerçekleştirmek istediği hayallere ulaşmak için neler yaptığı o hayalleri gerçeğe dönüştürmek için ne kadar zaman kaldığı, bu süreci kontrol edip edemediği, bu yolculuktan mutlu olup olmadığının haberini, başkasından değil kendisinden duyması çok önemli. Altı ay önce elimizde kalem ve kağıtlarımız, altı ay sonra neleri gerçekleştirmek istediğimizi, bunu nasıl yapacağımızı, nelerden vazgeçebileceğimizi, nelerden geçmeyeceğimizi, ilkelerimizi, önceliklerimizi, geliştirmemiz gereken yönlerimizi, eksiklerimizi, artılarımızı arada kimse olmaksızın kendimize büyük bir samimiyet ve dürüstlükle yazdık. Sonra da bu mektubu kendi adresimize postaladık. Altı ay sonra mektup alıcısını buldu.

Yapılanlarla, yapılmayanların muhasebesi için aracıya, mazerete gerek kalmadan, mektupla yüzleşmeye başladım. Elimdeki mektubun bir aynaya dönüştüğünü görmek hem çok güzel hem de çok şaşırtıcıydı. Kendime tam zamanında yolladığım bir mektup diye düşündüm. Altı ay sora bir mektup daha alacağım. İki yıl sonra bir tane daha. Bakalım o zaman neler düşüneceğim? Nerede ve nasıl elime geçecek bu mektuplar? İnsanın kendi hayatının dümeninde olup olmadığının, kendisi tarafından gözlemlenmesi, kutup yıldızının aslında kendi inançları ve sevgisinin olduğunu , kararlılık, süreklilik, sürekli kendini geliştirmenin ve sabrın başarı için gerekli olduğunu bu mektuplar size hatırlatacak.

Şayet unuttuysanız tabii. Eflatun’?a iki soru sormuşlar: Birincisi; ?İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nelerdir? Eflatun tek tek sıralamış: ?Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için para öderler? Yarından endişe ederken bu günü unuturlar. Dolayısıyla ne bu günü ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.? Sıra gelmiş ikinci soruya; ?Peki sen ne öneriyorsun?? Bilge yine sıralamış: ?Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın. Kendinizi, işinizi ve insanları sevin. Yapılması gereken tek şey sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.

ÖNEMLİ OLAN; HAYATTA EN ÇOK ŞEYE SAHİP OLMAK DEĞİL, EN AZ ŞEYE İHTİYAÇ DUYMAKTIR…


Yazan: Pembe Candaner

[tresor]

super cok begendim