[yakamozdüşleri]

BABALAR ve KIZLARI...

Neden kırık hikayelerin yarım yamalak en büyük parçası babadır? Tamamlanamazsa şayet bir baba okşaması eksikse başınızdan ;
en önemli parçası olmayan hep arayışta yapboza döner yaşam .
Bunlar benim olumlu yada olumsuz süzmeden yazdığım cümlelerim. Babamı seviyorum hala benim biriciğimdir ama ne zaman solmuştur bilinmez ama ona karşı sunulamamış çiçeklerin mahsunluğu var içimde . Elimde değil dile gelmeyen yönlendirilememiş tepkilerim suskun kalmıştır babama . Ah babacığım canım İlk sen soldurdun beni farkında olmadan ... Şimdi başka bir bahçedeyim kokularım gelir mi bilmem özlediğini söylüyorsun şefkatimi ... Hak etmeyi bilmiyor insan neyi hak ettiğini ise hiç . Cezalar kesmedim sana cezam koccaman bir yürek açık hala sana . Okşanmamış her başta ceza gibiyim andıkça kahrettiğim. Oysa sevmeyi bilemeyen bir adam mıydın sen asla ! Kuzenlerime ve erkek kardeşlerime olan büyük aşkını ve onlara gösterdiğin şefkati takdiri de unuttum bir kalemde siliverdim baba
Yalan baba ömrümün kaçında olursam olayım yine de sana ihtiyacım var maalesef çelişkilerde asıldı bu duygular ah babam isyanımı yüklendim ama kırık kalpli bir baba olmanı istemiyorum ben yüzünden söyleyemem bunları sana karaladım işte