Heyecanlı, mütevazı, zarif anne Şerif Sezer ile konuştuk

[bluemoon24]

Hayatının ilk "En İyi Kadın Oyuncu" ödülünü Ankara Film Festivali'nde "Her şeye Rağmen" ile alan Şerif Sezer, bir çocuğun sorumluluğunu asla almak istememiş olmasına rağmen şimdi, kızı Denize olan düşkünlüğünü: "Müthiş bir aşkla bağlandım ben çocuğuma…" sözleriyle anlatıyor. Şerif Sezer Ankara Devlet Konservatuvarında yatılı okur. Okul yıllarında tanıştığı bir gençle ilk evliliğini yapar. Eşinin kazandığı burs nedeniyle Fransaya giderler. Tatil için geldiği İstanbulda eşinden ayrılır ve sevdiği kente yerleşir. Uzun zaman tiyatrolarda iş bulamaz. 1978 yılında Ergin Orbey'in Genel Müdürlüğü zamanında Devlet Tiyatrosunda çıkan afla yeniden tiyatro yaşamı başlar. Şerif Sezerin ilk sinema filmi olan "Bir Günün Hikayesi"yle de, sinemadaki oyunculuk kariyeri başlar. 1982 yılında Cannes'da Altın Palmiye ödülü alan "Yol" filminde Yılmaz Güneyle oynar. "O filmi gözyaşları içinde izledim" diyor kendisi. Arkasından galası durdurulan Hakkaride Bir Mevsim ile Almanyadan Gümüş Ayı ödülü gelir. Hayatının ilk "En İyi Kadın Oyuncu" ödülünü Ankara Film Festivali'nde "Her şeye Rağmen" den alır. Şerif Sezer "Asmalı Konak" dizisindeki rolüyle evlerimize konuk olur ve tanınır. Diziler, Sezere hak ettiği şöhreti kazandırır. "Mustafa Hakkında Her Şey", "Çemberimde Gül Oya" ve ona "En İyi Kadın Oyuncu" ödülünü kazandıran"Babam ve Oğlum"la artık aranan oyuncu olmuştur.Fransada yaşadığınız günlerde podyuma çıkmışsınız?Abartılıyor, Fransada öğrencilik yıllarımda dikiş atölyesine gidip yardım ediyordum, para kazanmak için. Top modeller geliyordu. O gün gelmeyen vardı. Gelmeyen modelin yerine ‘Siz modellik yapar mısınız? dediler ve kendimi podyumda buldum. Çok şıksınız bu gün...En gösterişli giysim işte bu. Çok modaya uygun giyinmem. İçinde kendimi rahat hissettiğim giysileri tercih ederim. Fransaya okumak için gitmişsiniz, orada kalmayı düşünmediniz mi?Hayır, sürekli olarak düşünmedim. Ben İstanbulu çok seviyorum. Tiyatrocu olarak oyunculuğa başladım. Ara verdim, Fransaya gittim. Orada okula gittim bitiremedim. Orada bir şey yapmam pek mümkün olamadı. Evliliğiniz ve çocuk kararınız?İlk evliliğimi Fransada yaptım ve ilk evliliğimden çocuğum yok. Kızım Deniz, ikinci evliliğimden dünyaya geldi. Çok sorumluluk almak isteyen birisi değilim. Hayvanları çok sevmeme rağmen istemedim ve beslemedim. Özgür olmak istedim açıkçası. Bir çocuğun sorumluluğunu almak hiç istemedim. Çok zor, çocuk yapma kararı çok zor alınmış bir karardır benim için. Sonunda ‘Çocuk yapmadığım için ya çok pişman olursam… diye düşündüm ve yapmaya karar verdim. Çok planlı bir şekilde hamile kaldım ve doğurdum. Bir arkadaşım: ‘Her sorun, çözümleriyle birlikte gelir. demişti. Hiç unutmuyorum, dank etmişti kafama. Öyle karar verdim anne olmaya. Kaç yaşındaydınız?







Aaa hiç bunları söyleyemeyeceğim, ama genç değildim. Hamileliğim de hiç iyi geçmedi. Yatmam gerekti, kanamam vardı, bulantılarım vardı, çok kötüydüm. Hamileliğiniz sırasında çalışıyor muydunuz?Kuşadasında bir film çekiyorduk, kanamalarım başladı ve geri dönmek zorunda kaldım. O film de çekilemedi zaten.Sizin geri dönmeniz nedeniyle mi çekilemedi?O filmde Erkan Yücel öldü. Kaza oldu ve öldü. Ben bir gün önce dönmüştüm. Benim yerime birisini bulabilirlerdi. Erkan Yücelin ölmüş olması nedeniyle çekilemedi. Sonuçta dokuz ay yatarak ve midem bulanarak çok kötü bir hamilelik geçirdim. Hiç hatırlamak bile istemiyorum. Hemen bitmesi gereken bir şeydi hamilelik benim için. Tam bir sendroma dönüşmüş.Çocuk sahibi olmayı istemiyordum ama eşim çok istiyordu. ‘Çocuğum olmadığında, pişmanlık duyar ve çok üzülürsem. diyordum. İkisi bir araya gelince ‘Çocuk sahibi olayım. dedim. Cinsiyetinin kız olduğunu öğrenince, çok ama çok sevindim. Kız çocuğum olmasını çok istiyordum. O doğduktan sonra da, ‘Ben bunu iyi ki yapmışım. hiç demedim. Tam tersi, ona nasıl bakacağım konusunda korkularım oldu. Başımda büyük yok, hiçbir bilgim yoktu. Nasıl bakılır? Nasıl altı değiştirilir? O günlerde evin içinde ruh gibi dolaşıyordum, kabus gibi… Hamilelikte yirmi iki kilo aldım, üç ay sonra kilolarımın hepsi gitti. Nerdeyse hamilelik öncesi kilomun altına düştüm. Sonrasında alıştım ve müthiş bir aşkla bağlandım ben çocuğuma.







Çocuğunuza alışmanız uzun mu sürdü?Çok sürmedi, doğumdan bir hafta sonra alışmıştım. Her kadın bir kez muhakkak anne olmalı, bu duyguyu yaşamalı. Anne olmayan birine, anne olmayı anlatmak çok zor… Onun yerine ölebilirsiniz. İşinize ne kadar ara verdiniz?O zaman Devlet Tiyatrosundaydım. Deniz doğduktan bir sene sonra yeniden oynamaya başladım. Sinema yoktu. Diziler zaten yoktu o zaman.Anne sütü verdiniz mi?Bir buçuk ay meme verdim. O sıralarda ev değiştirme işlerimiz vardı, kızımı arkadaşlarıma bıraktım daha fazla veremedim. Sonra çocuğum için delirdim. Dünyanın en güzel armağanı…Çocuk sevgisini tadınca, ikinci çocuk yapmayı düşünmediniz mi?Hiç düşünmediğim gibi, ikinci çocuğu nasıl yapıyorlar, diye düşünüyorum. O kadar zor ki çocuk büyütmek. En azından benim için böyleydi. Çok korkuyorum, hep panik halindeyim. Onun başına bir şey gelecek diye çok koktum. Hala, eve gelinceye kadar bin kere telefon ediyorum ‘Nerdesin, kimlesin? diye. Şu anda yirmi bir yaşında, araba kullanıyor, aklım hep onda. Birinci de böyleyken, ikinci çocuğa nasıl cesaret ederim diye düşündüm ve hala da böyle düşünmekteyim. Layıkıyla çocuk büyütmek çok zor… Ben çok heyecanlı biriyim. Her şeye çok büyük tepki veriyorum. Kendime bile zarar verircesine heyecanlarım. Çocuğum eve girinceye kadar rahatsızım, o eve girdiğinde çok rahat ediyorum. ‘Anne ne olur yat uyu, bekleme… diyor ama elimde değil. Sizde iz bırakan, ‘İyi ki oynadım. ya da ‘Oynamasaydım. dediğiniz filmler oldu mu? Tüh keşke oynamasaydım dediğim hiçbir filmim yok, çünkü hepsi çok güzel filmler ve bu konuda şanslı sayılırım. Toplam on beş filmde oynadım zaten. Türk Sinema tarihine geçmiş tüm filmlerde oynamışım demek ki. Hiç boş yok.‘Şu rolü oynasaydım. dediğiniz oldu mu?Muhakkak olmuştur, çünkü eski Yeşilçam oyuncuları gibi çok fazla filmde oynamadım. Üç yüz tane filmde nasıl oynanır? Bence hepsi birbirinin aynıdır. Orada karakter yaratmak diye bir şey yok. Hollywooda baktığımız zaman, iyi bir oyuncunun, bütün hayatı boyunca yirmi beş, otuz tane yaptığı film vardır. Bizde, ayda bir film yapılıyordu. O film değil, fotoğraf çektirmek gibi bir şey. Bir role ne kadar sürede hazırlanıyorsunuz?Çok sürmez. Yönetmenle paylaşıp, kısa bir araştırma yaparım. Birikimleriniz de yol gösterici olur. Atmosfer kurulduktan sonra her şey oluyor. Uzun soluklu dizilerde de oynadınız. Asmalı Konakta ezik kadın tiplemesiydi. O karakter sanki size yapıştı gibi… Siz ne dersiniz?Aslında bu, senaryocuların tembelliğinden olabilir. Siz bir rolde iyiyseniz, ondan sonraki gelen tekliflerde aşağı, yukarı aynı oluyor. Mesela ben, kentli kadın çok oynamadım açıkçası. Genelde doğulu kadını oynadım.





Kentli kadınsınız…Evet, ben de öyle düşünüyorum.

Siz hangi filmleri izlersiniz?Korku filmi olmasın yeter. Tüm filmleri izlerim. Korku filmi hiç seyretmedim ve seyredeceğimi de sanmıyorum asla ve asla.Dizi ya da film çalışmaları yok diyelim, günlük yaşamınız nasıl geçiyor?Bu gün ne yapsam acaba, diye düşünüyorum. Kalkıyorum kızım okula gidiyor, ona kahvaltı hazırlıyorum. Kahvemi içiyorum, gazetelerimi okuyorum. Kendinizi torun sahibi olarak düşünüyor musunuz?Elbette, istiyorum. Kızım da evlenmeyi çok fazla düşünmüyor ama. Ben kızımın o küçücük halini çok özlüyorum. Çok güzel ve yaramaz bir çocuktu. İstediğini elde edinceye kadar ağlardı, hiç vazgeçmezdi. Kendime sorardım: ‘Sen buna sonunda evet diyecektin de, niye önceden hayır dedin? Çocuğunuzun size söylediklerinin binde birini başkası söylese, dönüp suratına bakmazsınız. Çocuğunuz söylediğinde affediyorsunuz.Kızınızla paylaşımlarınız nasıl? Birlikte film izler misiniz, müzik dinler misiniz?Evet, çok film izleriz. Ama şimdi o farklı müzikler dinliyor. Çok küçük yaşta, dört buçuk yaşında piyano çalmaya başladı. Zaten sonrada konservatuara girdi. Anneliği ben biraz abartıyorum galiba. Kızım: ‘Anne hiç bir arkadaşımın annesi senin gibi değil. diyor.Sizin oyuncu olmanız, kızınızın küçük yaşta piyano çalmaya başlaması, bu günkü meslek seçiminde etkili oldu diyebilir miyiz?Önceleri benim mesleğim ile ilgili hiçbir isteği yoktu. Lise son sınıfta; ‘Ben konservatuara gideceğim ve tiyatro okuyacağım. dedi. Ben de çalıştırmadım, kendi başına çalıştı ve becerdi. Onu hiç seyretmedim. Oyunculuğu hakkında en ufak bilgim yok. Oynayacağı parçaları ya da sınav parçalarını asla bana göstermiyor. Bu ayın 29unda, Akatlarda, okul oyunuyla sahneye çıkacak. Ben çok büyük bir heyecanla bekliyorum ki olağanüstü heyecanlıyım.Başarılı bir anne modelisiniz, sizden çekiniyor mu? Bu arada Denizin öğretmenleriyle ilişkileri nasıl?Benden çekinip çekinmediğini bilmiyorum, ama Deniz çok iyi, çalışkan ve başarılı bir öğrenci…Dominant karakteriniz var galiba? Ayın 29unda, onu izleyeceğinizi biliyor mu?Evet… Biliyor izleyeceğimi ve çok heyecanlandığımı. Şu anda herhangi bir dizi veya reklam filminde oynuyor mu?Hayır, okul bitene kadar oynamayacak.Deniz ne zaman kendi kararlarını vermeye başladı?Hep, her zaman, Deniz tüm kararlarını kendi verdi.





Sizin yeni projeleriniz var mı?Evet, Show TVde Ocak ayında başlayacak olan bir dizide oynayacağım. Film çalışması yeni bitti. 25 Ocak tarihinde vizyona girecek. Ev işleri ile aranız nasıl? Yemek yapmayı sever misiniz?Ev kadınlığı, çok sevdiğim bir şey değil. Bir kızım ve bir kocam var, tabii yemek yapıyorum. Ege mutfağını çok seviyorum. Zeytinyağlı yemekler yaparım mutlaka her gün ve severek yerim. Elma yemeyi çok severim. Çekimleriniz olduğunda İstanbul dışında çalışmak zorunda kalıyorsunuz. Zor olmuyor mu? Planlıyorum. Zor olsa da işim bu ve vakti iyi ayarladığınızda her şeyi yapmaya fırsat bulursunuz. Eşim çok uygar bir adam. Son olarak, annelik ve iş yaşamını nasıl planladınız?Bir ev, bir fabrika gibi. O ev yaşayacak, o ev çalışacak. Bir şey yapmıyormuşsunuz gibi ama her şey biter ve yerine koymak zorundasınız ve planlı olmak zorundasınız.Hazırlayan: Hatice ÖzbaySayın Şerif Sezer'e, değerli paylaşımlarından dolayı teşekkür ederiz.******Dikkat: Bu röportajın tüm hakları saklıdır. İzinsiz ve kaynak gösterilmeden kullanılamaz. 01.04.2008

'

Kaynak: Anneyiz