Günlük Mesaj

bluemoon24 · 05-01-2009, 03:20 AM

Emel Polat ın Doğum Hikayesi

Hamileyken doğum hikayelerini okur doğumum geciktiği için ağlardım. Ben doğum hikayemi hiç yazamayacağım diye düşünürken canım kızım, dünyalar güzelim, Elif im 6 aylık oldu bile. Nihayet doğum hikayemi paylaşabileceğim.

Benimki düşündüğümüzden çok önce gerçekleşen bir gebelikti. Eşimle evleneli daha 1,5 yıl olmuştu. Hayatımızı düzene sokamamıştık henüz ve daha uzun yıllar çocuk sahibi olmayı düşünmüyorduk. Gecikmem vardı ama hamilelik olabileceğini hiç düşünmüyordum. Bir iş arkadaşım bu fikri soktu aklıma ve gidip test aldım. Pozitifti. Öylece kalakaldık eşimle, sevinemedik. Anne baba olmaktan çok korkuyorduk. Hemen aldırmalıyız diye düşündük önce ama bu durum da oldukça korkutucuydu. Aileme söyledik. Erken olduğu için onlar da sevinmedi. Ancak aldırmayı düşündüğümü öğrenince ortaya çıkabilecek sorunları tek tek sıralamaya başladı annem. Ben de aldırmaktan vazgeçtim ama 10 haftalık olana kadar 3 kez gittiğim doktor kontrolünde hep aldırmalı mıyım acaba diye düşündüm.

Çok rahat geçirdim hamileliğimi. Kızım beni hiç üzmedi. 37. haftanın sonuna kadar rahat rahat çalıştım hatta. Sonraki haftalarda da hiç sıkıntım olmadı. Hatta fazla rahattı [img]/images/smilies/smile.gif[/img] Hiç ağrım, hazırlayıcı kasılmalarım yoktu.

Gebeliğimin 41. haftasını doldurduğum 13 Şubatı 14 Şubata bağlayan o gecede uyuyamamış saat 3'e kadar için için ağlamıştım. Çünkü doktorum 10 Şubatta gittiğim kontrolde normal doğum istememe rağmen sancılanmazsam 16 Şubatta sezeryan olacağımı söylemişti. Saat 3'te yattım ve iki saat sonra bir karın ağrısıyla uyandım. Tuvalete koştum. Birden foş diye bir ses ve suyum geldi. O anda okuduğum öğrendiğim her şeyi unuttum. Ne yapmam gerektiğini bilemedim. Duş aldım. Sancılanma bekledim ama sancım yoktu. Eşimi uyandırdım ve durumu anlattım. Benden çok panikledi. Hazırlanıp annemlere doğru yürümeye başladık. Annemi de alıp hastaneye gittik. Saat 7'ye geliyordu. Hemşire beni hemen nst'ye aldı. Sancım olduğunu yatınca fark ettim.10 dakika arayla geliyordu ama sadece 1 cm açılma vardı. Bu yüzden suni sancı verilmeye başlandı. Sancı odasına alındım. Doktorum Ali Çelik geldi. Başladık kızımla beklemeye. Sancılar 1-2 dakika arayla girmeye başladı ama açılma çok yavaş gerçekleşiyordu. Artık dayanamıyordum. Doktorum ve hemşireler sık sık beni kontrol etmeye geliyorlardı. Epidural istedim, 4-5cm açılma olmasını beklemek gerekiyor dediler. Saat 13'te yeterli açılma oluştu. 13:30'da epidural uygulandı. Karanlık bir kuyudan aydınlığa ulaşmak gibiydi. Ağrılarım yok oluvermişti. Bu sayede 1-2 saat uyuyup dinlendim. Bir süre sonra ıkınma ihtiyacı oluştu. Epey ıkındıktan sonra doğumhaneye alındım. Eşim saat 19 civarıydı diyor ama ben hatırlayamıyorum. Doğumhanede de ıkınmalar, doktorum ve hemşiremin karnıma bastırarak yardımcı olmasıyla saat 20'de kızıma kavuştum. İnanın o an çektiğiniz sancıyı, sıkıntıyı unutuveriyorsunuz. Aklınızdan sadece onu görmek, ona dokunmak geçiyor.

Kızım doğunca hemen ağlamadı ve beni çok korkuttu. Doktorum bir yandan kızımın solunum yollarındaki suyu temizliyor bir yandan da beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Kızım doğmuştu ama eşi bir türlü ayrılmıyordu. 25 dakika da eşin ayrılmasını bekledim. Sonra doğum esnasında açılan kesi dikilebildi. Bu arada hasta bakıcı kızımı hazırlamıştı. Odaya kızım kucağımda götürülürken herkes bize bakıyordu. Eşim, Annem ve Kuzenim bizi karşıladı. Çok susamış ve çok acıkmıştım ama yorgunluğumu hissetmiyordum. Çocuk doktoru geldi ve kızımı kontrol etti. Beni tekrar doğumhaneye alıp kontrol ettikten sonra taburcu ettiler. Saat 24'e gelirken Batı Bahat Hastanesinden ayrıldık. Gördüğünüz gibi doğumum 15 saat sürdü. Doktorum bu arada birkaç normal doğum, 6-7 de sezeryan yapmış[img]/images/smilies/smile.gif[/img])

Doğumum esnasında benimle ilgilenen, bana yardımcı olan Batı Bahat Hastanesi personeline ve doktorum Ali Çelik'e çok teşekkür ederim.

Kızım şu an 6 aylık ve ben daha önce onsuz nasıl yaşadığıma şaşıyorum. Ona kavuştuğum için çok mutluyum. Bebek bekleyen ve anne olmak isteyen herkesin bu küçücük melekleri kucaklarına almalarını temenni ediyorum.

Kaynak: Bebek