Merve Saygılı nın Doğum Hikayesi

[bluemoon24]

Merve Saygılı nın Doğum Hikayesi

Artik zamanı gelmişti. Sensiz 4 yılımızı deli dolu paylaşmıştık babanla ve hayatımıza

yeni heyecanlar gelmesini istiyorduk. Karnımda olduğunun beşinci haftasında seninle aynı yaşamı paylaştığımızın haberini almıştım. Aslında beklenen bir bebektin benim için ama baban için biraz sürpriz oldun. Çünkü o senin bu kadar kısa zamanda yaşama merhaba diyeceğini tahmin etmiyordu. Miniğim işte seninle yasadığımız heyecanlı yolculuğun kısa bir hikâyesi.





Tatil için Türkiye' ye gelmiştim ve hamile olduğumu hissediyordum. Annelik hissi daha minik prensim rahmime düştüğü anda başlamıştı. Adet günüm tam beş gün geçmişti ve artık şüphelerim de hamile olduğumu yavaş yavaş doğruluyordu. Vücudumdaki değişikler her şey. En sonunda dayanamayıp 5 ağustos 2006 günü test yaptım ve inanamıyordum doğruydu. Testte iki çizgi gözüküyordu. Evet, ben hamileydim. İçimde minik bir aşk böceği vardı. Anneydim. Hayatin en kutsal duygularından biri olan annelik duygusunu yavaş yavaş tadıyordum. İlk önce kuzenim Selin' e söyledim. Çok heyecanlıydık. Sonra sırayla anneme babama ve herkese. Ama babamıza haberi duyurmamıştık. Çünkü tatildeydim ve ona bu haberi telefonda söylemek istemiyordum. Herkes çok mutlu olmuştu. Çünkü hepsi artik yeni bir sıfata daha sahip olacaklardı. Anneanne, dede, dayı, teyze (kuzenlerim).evet sıra babamıza haberi vermeye gelmişti. Canım kocama hamile olduğumu gösteren kâğıdı uzattığımda şok olmuştu. Ne yapacağını bilemedi ve kendi kendine gülmeye başladı ben simdi babamıyım diye. Evet diye haykırdım evet evet artik bir anne - baba adayıydık. Artık çok dikkat etmem gereken birsekiz ay vardı önümde. Çok rahat bir hamilelik dönemi geçirdim. Son aya kadar. Hamileliğimin 5. ayında bir erkek bebek beklediğimizi öğrendik. Ve o gün isminin Atakan olmasını kararlaştırdık. Dokuz ay boyunca internette doğum hikayelerini okuyup ağlıyordum ve bende bir gün acaba yazar mıyım diye düşünürdüm hep.



Doktor 14 nisan vermişti beklenen doğum tarihini. ve maceralı yolculuğumuzun sonuna gelmiştik. Artık seni bekliyorduk. herseyin hazırdı. Ben büyük bir heyecanla suyumun patlamasını sancı çekmeyi beklerken 14 nisan günü bende tık yoktu. Artık doğsun diye yalvarıyordum Allah'ıma. Ama yok hiç bir belirti yoktu. Gündüz annemle oturduk konuştuk. Anlaşılan benim nazlı oğlum ağırdan sattıracaktı kendini. Ama ayni günün aksamında bende hafif hafif karin ağrısı gibi başlamıştı. Çok sevinmiştim. O gün gece saat 2 de leke gelmeye başladı. Artik oğlum sinyalleri veriyordu ben geliyorum diye. saat gece 4 e doğru sancı girmeye başlamıştı ama hafifti. Ve ben aman bumuymuş dedim. Ama bilmezdim ki sevgili prensimi dünyaya getirmenin çok zor olacağını.



Daha da zor sancıyı tam iki gün çektim ve bende ne açılma oldu ne de suyum patladı. Hemşireler bebeğimin daha gelmeye niyeti olmadığını söylüyorlardı. Sadece sabırla beklemelisin diyorlardı ama ben de ne sabır nede enerji kalmıştı iki gün boyunca.

en sonunda 16 nisan sabahı hemşire evime geldi ve muayene sonucu bende1 santim açılma olduğunu söyledi. aman tanrım 2 günde 1 cm hemşire baktı benim durumuma bu isin böyle sonunun uzun süreceğine karar verip ve küçük prensimin suyuna kakasını yapma ihtimalin yüksek olduğunu düşünerekten suyumu patlatmaya karar verdi. Saat sabahın 9 uydu. Ve suyum patlatıldı. Suyum patladıktan sonra baktılar ki sevgili oğlum suyunun içine kakasını yapmıştı. Ve hemen üstümü giydirdiler apar topar ve hastaneye gittik. Ama sancım katlanılamaz dereceye gelmişti. Hayatımda hiç bu kadar acı çektiğimi hatırlamıyorum. Hastaneye gittiğimizde saat 9.30 olmuştu. ve ben artik ölmek üzere olduğumu düşünürken bana bebeğin doğum yoluna girdiğini artik ıkınmam gerektiği söylendi. Sonunda sevgili bebeğim geliyordu. Ve saat 12,43 te minik yavrumu kollarıma verdiler hem de kordonunu bile kesmemişlerdi. Öylece çıkar çıkmaz kucağıma verdiler. Doğumhanede tüm doğum boyunca canım annem ve canim sevgilim kocam hep başımdalardı. İkisini de başımda istedim. nihayet bebeğim artik kucağımdaydı. Evet canim oğlum çıkar çıkmaz üzerimdeki elbisenin iplerini sıkıca tutmuştu. Belki de benden ayrılacağını sandığı için. Ama her şeyi o anda unutmuştum. Ve dünyanın en güzel kokusu en güzel sevgisi ve su an yazamayacağım tüm duyguların hepsini o an tattım. Ve küçük prensimin sayesinde hala tatmaktayım. Canim oğlum simdi tam 5.5 aylık. ve her gecen gün yeni şeyler öğreniyor. Sevgili anne adayları ya da bu hikayemi okuyan kimse. İnanın hiç bir şey annelik kadar güzel onun kadar üstün değil. İnşallah sizde benim gibi sağlıklı ve bir o kadarda güzel bir bebeğe sahip olursunuz. Herkese bol şanslar.



Merve SAYGILI



Kaynak: Bebek