[bluemoon24]

İşte cevabını sanki hiç bulamayacağı bir soruydu kendisine sorduğu. Hersey istem dışı olmaktaydı. Farkettiği bazı durumlarda yok değildi , tam “ evet bu kez böyle konuşmalıyım, şöyle davranacağım “ derken yine aynı rutin davranışlar içine giriyor ve kendisini hiçte istemediği durumlara düşürüyordu.



Şimdi de sevgilisi tarafından ilginç bir biçimde terkedilmişti. Kendisini çok kötü hissediyordu. İlk bir kaç gün kendisini yıpratırcasına ağlamış sonrada bu ilişkide geldiği noktayı anlamak adına kendisini sorgulamaya başlamıştı. Terkedilme noktasında düştüğü durum son derece aşağılayıcıydı kendisine göre . Çünkü sevgilisi hayatını birden fazla kişiyle birlikte olarak geçirme kararını kendisine belirtmişti. Ona göre hayat cok kısaydı ve içine ne kadar çok şey sıkıştırılırsa o kadar anlamlı hale gelecekti. Aslında sevgilisine göre bu bir ayrılık değildi. O onun hayatından çıkmasını istemiyordu ki sadece tüm zamanlarını onunla geçirme fikrinde değildi. Bunu doğal bir paylaşım gibi anlatmıştı. Bu durum tüm değer yargılarına aykırıydı ve kendisine bu sözler söylendiğinde delirecek gibi olmuştu. Nasıl biriydi bu böyle ve onca zaman beraberliğinde hiç mi ona kendisini anlatamamıştı ? Yada madalyonun diğer yüzüne bakmalı ve sevgilisinin bu düşünce biçimini gözden geçirdi, Evvelce hiçmi ipucu vermemişti ki bu güne kadar farkedememişti. Nerede hata yapmıştı.



Oysaki bu ilişkisinde öncekilere göre çok faha fazla özveriliydi.Onu mutlu etmek adına evvelki ilişkilerinde hiç olmayan pek çok fedakarlıkta bulunmuştu . Geçmişte biten ilişkilerinde o kaçan , sevgilisi kovalayan rolündeydi , zaman içinde kovalanmak fikri ondaki cazibesini kaybetmiş ve sevgilisini kişiliksizlikle suçlamıştı. Hep kendi dedikleri oluyordu çünkü ve heyecanını kaybetmişti. Bu kez farklı olsun diye düşünmüş farklı davranmıştı kendince. Ancak geldiği noktada anladığı gerçek şuydu ; evvelki ilişkilerinde kendisine değer veriliyordu o ise bu değerin farkında olamamış, sıkılmıştı. Bu sefer ise karşısındakine kendinden daha çok değer vermiş ve onunlada değersizlik duygusunu şiddetle yaşatacak bir sonuca gelmişti.



Tüm bu düşünceler içerisindeyken kızgınlık duygusunu deneyimlediği diğer anlarını hatırladı ve hemen hemen hepsinde kendisini yaşadıkları karşısında değersiz hissetmişti. Evet aslında gerçekten başedemediği değersizlik duygusuydu. Tüm yaşanmışlıkların altında bu mesaj gizliydi. Son ilişkisini tekrar düşündüğünde kendi davranışlarınında değersizlik içerdiğini farketti. Kendisine değer verebilmiş olsaydı sevgilisine o denli fedakar davranırmıydı.? Görünen o ki aslında aralarında sevgiyi de inşa edememişlerdi. O halde neydi birlikteliklerindeki neden ? Derin düşündükçe cevaplarıda içinden birer birer geliyordu. Birden aslında ona aşık olmadığını farketti. Birlikte paylaştıkları yaşam alanlarının bazılarında mutluydu ve galiba asıl kaybetmek istemediği sevgilisi değil onlardı. Bu gerçeği farketmek onu daha da derinden sarsmaya yetmişti.



Artık resim çok daha netleşmişti zihninde. Aslında değersizlik duygusu içindeki kişi kendisini sevebilirmiydi. İşte asıl gerçek buradaydı. Kendisini sevmiyordu. Farketmesi gereken asıl bu gerçekti. Oysaki o kendi dışındakileri suçlayıp durmuştu kendini bildi bileli.



Gördüki yaşam ona işte kendisiyle ilgili bu gerçeği gösterme çabası içindeydi ve yaşadığı tüm deneyimlerin altındaki mesaj kendini sevmediği gerçeği ile yüzleşmekti. Sevgilisi ona kendisinde olmayan değersizlik duygusunu göstermek için ayna olmuş, kendisini yansıtmıştı.



Bu derin farkındalık içinde aslında yaşamındaki herkese kendisine hizmet ettikleri için teşekkür etmek ihtiyacı olduğunu farketti. Bir anda tüm kızgınlık duyduğu insanları affedebileceğini hissetti. Artık kendi kaybettiği değerini bulacak ve kendini yeniden sevmeye başlayarak yaşam yolculuğuna devam edecekti. Gözyaşlarını sildi,, gülümsedi....



Sevgiyle



Rüya Yüksel

Kaynak: HamileBilgi